Sióstry ze Zgromadzenia, założonego przez bł. bp Matulewicza przybyły do Lichenia

Osiemnaście sióstr Służebnic Jezusa w Eucharystii przybyło do Lichenia, aby w zaciszu tutejszego sanktuarium przeżyć renowacje zakonne – szczególny rodzaj ćwiczeń duchowych, które odbywają się co sześć lat. Siostry ze wspólnoty, założonej w 1923 r. przez bp Jerzego Matulewicza, odnowiciela Zgromadzenia Księży Marianów, przybyły z delegatury litewsko-białoruskiej. W sanktuarium będą przebywać do niedzieli, 17-go czerwca.

Każdy dzień renowacji siostry rozpoczynają uczestnictwem w Eucharystii połączonej z jutrznią. W trakcie pobytu w Licheniu spotkały się już m.in. z przełożonym licheńskiej wspólnoty Zgromadzenia Księży Marianów, ks. Krzysztofem Jędrzejewskim oraz abp. Janem Pawełem Lengą, marianinem rezydującym w licheńskim sanktuarium.

Siostry Eucharystki, bo tak też są nazywane, mieszkają, modlą się i medytują w Domu Pielgrzyma Arka znajdującym się nieopodal licheńskiej bazyliki mniejszej. Czas upływa im zarówno na modlitwie, ale także na spacerach i odpoczynku. Wczoraj odwiedziły siostry ze Zgromadzenia Najświętszej Maryi Panny mieszkające w pobliskim lesie grąblińskim.

Jak mówi siostra Zofia Grygotowicz, przełożona delegatury litewsko-białoruskiej, zgromadzenie sióstr Służebnic Jezusa w Eucharystii dzieli się na trzy jednostki organizacyjne: polską, litewsko-białoruską i rosyjsko-kazachstańską. W licheńskich renowacjach uczestniczą siostry z delegatury litewsko-białoruskiej, z czego większą część stanowią zakonnice z Białorusi. „Na Litwie mamy dom w Wilnie i w Grygiszkach. Na Białorusi mamy natomiast sześć domów – cztery w diecezji witebskiej, jeden w diecezji mińsko-mohylewskiej i jeden dom w diecezji grodzieńskiej. I właśnie z tych domów przyjechały siostry”.

Posługa sióstr na Litwie i Białorusi jest uzależniona od warunków, w jakich przyjdzie im pracować. Zdaniem siostry Zofii praca jest trudna, ale przynosi wiele radości i satysfakcji. „Siostry na Białorusi nie pracują w szkołach, a przy parafiach. Katechizują dzieci i młodzież, przygotowują starszych do sakramentów świętych – do sakramentu chrztu, małżeństwa, bierzmowania. Służą w parafiach jako zakrystianki czy jako organistki. Ponadto prowadzą weekendowe sesje formacyjne. Trwają one od piątku do niedzieli. Są to sesje dla ludzi, którzy chcą pogłębić swoje życie religijne”.

Dla sióstr ważna jest także posługa kapłanów, z którymi często współpracują, m.in. prowadząc wspomniane weekendowe sesje. Jak dodała siostra Zofia parafie nie są zbyt liczne i często trudno jest im funkcjonować pod względem finansowym. W Drui, miejscowości gdzie powołało ich zgromadzenie, siostry zajmują się także prowadzeniem domu dziecka. Starają się stworzyć prawdziwy dom, pełen ciepła i miłości, wszystkim osieroconym dzieciom, które tam mieszkają. Maluchy przychodzą do nich ze wszystkimi sprawami – zarówno tymi trudnymi, jak i radosnymi.

Z kolei siostra Niejola Mazur pracuje jako katechetka w gimnazjum na Wileńszczyźnie w miejscowości Grygiszki. Zajmuje się przygotowaniem dzieci do pierwszej Komunii św., młodzieży do bierzmowania, a dorosłych do sakramentu małżeństwa. „Litewska młodzież jest podobna do polskiej. Nie jest trudno z nimi pracować, ale problem jest w tym, że rodziny nie są zbyt religijne i mało praktykujące. Praca z tą młodzieżą jest trudniejsza dlatego, że trzeba od nowa doprowadzić ich do wiary”. Jednak siostra Niejola jest zadowolona ze swojej pracy, gdyż, jak sama przyznaje, kocha dzieci i lubi to, co robi.

Renowacje to dla sióstr bardzo ważny czas, w trakcie którego na nowo mogą zgłębiać i przeżywać swój charyzmat. „W naszym zgromadzeniu jest tak, że raz na sześć lat mamy kapitułę. To są wybory nowych władz zgromadzenia, to są sprawy Kościoła, do których siostry są posłane i poszukiwanie dróg pracy. Nasze ustawy mówią, że raz na sześć lat powinna być taka renowacja. Oprócz rekolekcji, które są każdego roku, jest jeszcze renowacja. W delegaturze litewsko-białoruskiej została podzielona na trzy tury: dla starszych sióstr są dwie tury, a siostry młodsze przyjechały do Lichenia” – wyjaśniła siostra Zofia.

W licheńskich renowacjach udział bierze także Matka Przełożona Zgromadzenia, s. Małgorzata Wawryk. Podczas renowacji siostry uczestniczą także w wykładach przygotowanych specjalnie na tę okazję.

Zgromadzenie Sióstr Służebnic Jezusa w Eucharystii jest zakonną wspólnotą założoną w 1923 r. przez bł. Jerzego Matulewicza, biskupa wileńskiego, głównie dla potrzeb diecezji wileńskiej – dla szerzenia oświaty religijnej i podnoszenia poziomu religijnego miejscowej, głównie białoruskiej ludności. Siostry miały też prowadzić pracę misyjną wśród licznych na tym terenie prawosławnych. Dziś głównymi celami zgromadzenia są: nauczanie życia chrześcijańskiego i wychowywanie według zasad wiary katolickiej dzieci i młodzieży, szerzenie ducha nauki Chrystusowej i rozwijanie w każdym środowisku życia sakramentalnego, zwłaszcza eucharystycznego.

Zgromadzenie Sióstr Służebnic Jezusa w Eucharystii liczy aktualnie ok. 200 sióstr zakonnych mieszkających w domach zakonnych w Polsce, Rosji, Kazachstanie, na Litwie i Białorusi.