Słuchajcie głosu Jezusa w głębi waszych serc!

Słuchajcie głosu Jezusa w głębi waszych serc! – z takim apelem zwrócił się do młodzieży Jan Paweł II w homilii podczas Mszy św. 28 lipca kończącej XVII Światowe Dni Młodzieży w Toronto w której uczestniczyło ok. milion osób!

Współczesne pokolenie młodych Papież wezwał do radykalnej przemiany otaczającego świata i pełnienia w nim roli ewangelicznej soli.
Do młodych zaapelował również o budowanie wspólnoty Kościoła, niezależnie od słabości, jakich w nim doświadczają.
Zdaniem Jana Pawła II istota Światowych Dni Młodzieży sprowadza się do wezwania do radykalnego wyboru pomiędzy „duchem świata”, który „oferuje mnóstwo złudzeń, liczne parodie szczęścia”, a potrzebą „odnowionego poczucia braterstwa i solidarności ludzkiej”.
– Największe oszukaństwo, najważniejsze źródło nieszczęścia polegają na złudzie, iż można znaleźć życie z pominięciem Boga, osiągnąć wolność, wykluczając prawdy moralne i odpowiedzialność osobistą – tłumaczył Papież. „Pan wzywa więc młodzież do wyboru między tymi dwoma głosami, które rywalizują między sobą o waszą duszę” – podkreślił z mocą.
Podkreślił dalej, że świat współczesny „rozpaczliwie potrzebuje odnowionego poczucia braterstwa i solidarności ludzkiej. Świat potrzebuje, aby dotknęło go i uzdrowiło piękno i bogactwo miłości Boga, potrzebuje świadków tej miłości”.
Wezwał zatem młodych, aby zawsze i w każdych warunkach byli solą ziemi i światłem tego świata. Sól – jak wyjaśnił – zaprawia i nadaje smak jedzeniu. Zatem, idąc za Chrystusem winniście zmieniać i doskonalić „smak” historii ludzkiej. Swoją wiarą nadzieją i miłością, swoją inteligencją, męstwem i wytrwałością winniście humanizować świat, w którym żyjemy.
Jednocześnie Jan Paweł II przypomniał młodym, że powinni nie tylko kochać Jezusa, ale także pozostawać we wspólnocie z Kościołem, i to niezależnie od słabości jakiej doświadczają ze strony jego członków. „Jeżeli kochacie Jezusa, kochajcie Kościół!” – apelował. W bardzo mocnych słowach podkreślił, że „szkoda wyrządzona przez niektórych księży i zakonników młodym, podatnym na rany, napełnia nas głębokim poczuciem gniewu i wstydu”.