Sobór Wszechprawosławny nie zajmie się homoseksualizmem

Sobór Wszechprawosławny, który ma zebrać się w 2016 r. w Stambule nie będzie się zajmował homoseksualizmem. Odpowiedzialny za przygotowanie obrad metropolita Pergamonu Jan (Zizioulas) w związku ze sprzeciwem Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego i innych Kościołów wycofał temat „homoseksualizmu”.

Metropolita Zizioulas jest przewodniczącym komisji redakcyjnej tematyki Soboru.

Informację o tym podała niemiecka agencja katolicka KNA powołując się na jednego z uczestników ostatniego posiedzenia komitetu przygotowującego Sobór, które odbyło się w Ośrodku Patriarchatu Ekumenicznego w Chambesy koło Genewy.

Natomiast Grecki Kościół Prawosławny chce, aby podczas obrad Soboru podjęto drażliwy temat homoseksualizmu. Zastrzega on jednak, aby w żaden sposób temat ten nie był rozumiany jako próba dania jakiejkolwiek legitymizacji związkom partnerskim osób tej samej płci, ze wszystkimi prawnymi konsekwencjami dla instytucji małżeństwa i rodziny. Według KNA patriarchat moskiewski sprzeciwił się także nawet temu aby tematykę homoseksualizmu podjąć w fazie przygotowawczej do Soboru. Na wielu prawosławnych portalach internetowych, na których poinformowano o przebiegu obrad w Chambesy pojawiły się liczne komentarze sprzeciwiające się jakiemukolwiek uznaniu dla homoseksualnych praktyk. Jedynie nieliczna grupa internautów opowiada się za ich uznaniem w imię „chrześcijańskiej miłości bliźniego”.

Przygotowania do Soboru Wszechprawosławnego rozpoczęto na początku lat sześćdziesiątych XX wieku, równolegle z przygotowaniami do Vaticanum II i w dużym stopniu pod wpływem decyzji Jana XXIII o zwołaniu go. Po pierwszej naradzie wszechprawosłanej we wrześniu 1961 na greckiej wyspie Rodosie wydawało się, że sprawy potoczą się równie szybko jak w wypadku Soboru Watykańskiego II. Ale z biegiem czasu sprawy zaczęły się komplikować i pojawiać liczne zastrzeżenia co do programu i samej celowości takiego wydarzenia. Poszczególne Kościoły z czasem w ogóle przestały się interesować tym zagadnieniem i na wiele lat sprawa utknęła w martwym punkcie.

Dopiero w ostatnich latach, dzięki staraniom Patriarchatu Konstantynopolskiego, który był inicjatorem i od początku głównym orędownikiem zwołania Soboru, sprawy ruszyły z miejsca i obecnie zapadły konkretne decyzje w tej sprawie.

Świat prawosławny za powszechne, tzn. ogólnochrześcijańskie, uznaje 7 pierwszych soborów, które odbyły się między 325 a 787 – oba w Nikei (Nicei, w Bitynii, ok. 80 km od Konstantynopola). Poza tym trzykrotnie zbierano się w Konstantynopolu oraz po razie w Chalcedonie (na przedmieściach tego miasta) i w Efezie. Na wszystkich tych zgromadzeniach wypracowywano naukę chrześcijańską, oczyszczając ją z herezji, które od razu na nich potępiano.