Drukuj Powrót do artykułu

„Solidarność – wyzwaniem dla Europy” – PROGRAM

08 września 2009 | 12:21 | Tłum. kw (KAI) / ju. Ⓒ Ⓟ

1. Katolickie Dni Społeczne dla Europy odbędą się w dniach od 8 do 11 października 2009 roku w Gdańsku.

PROGRAM (wersja wstępna, skrócona)

Czwartek, 8 października

16.00 Ceremonia powitalna (Polska Filharmonia Bałtycka im. F. Chopina): – przedstawiciele trzech głównych instytucji Unii Europejskiej
– Paweł Adamowicz Prezydent Gdańska
– abp Sławoj Leszek Głódź, metropolita gdański
– bp Adrianus H. Van Luyn, przewodniczący COMECE i biskup Rotterdamu
– o. Maciej Zięba OP, dyrektor Europejskiego Centrum Solidarności

17.30 Przejście do kościoła św. Brygidy

18.15 Inauguracyjna Msza św. pod przewodnictwem kard. Dionigiego Tettamanziego, metropolity Mediolanu.

19.45 Przejście do Dworu Artusa

20.15 Kolacja (bufet) i wieczór powitalny pod patronatem Prezydenta Gdańska Pawła Adamowicza

Piątek, 9 października

08.45 Modlitwa Poranna (Polska Filharmonia Bałtycka im. F. Chopina)

09.00 1. Wstęp
Idea i rzeczywistość solidarności w Unii Europejskiej – refleksja na podstawie Nauki Społecznej Kościoła

Unia Europejska w ciągu niemal 60 lat przeszła transformację od wąskiego traktatu w szczegółowej, choć istotnej sferze życia ekonomicznego, do dużego stowarzyszenia większości narodów i ludów Europy, o szerokim zasięgu politycznym i niekiedy szerokimi uprawnieniami. Ten proces rozwoju nie został wymuszony czy narzucony przez jakieś konkretne państwo. Główni autorzy tego procesu uznali solidarność za jego fundament. Stwierdzono, że „Solidarność stanowi duszę Unii Europejskiej” (biskupi COMECE, 2004).

Kościół katolicki uznając wagę tego procesu z biegiem lat popiera go w sposób coraz bardziej umiarkowany. Obecnie ocenom pozytywnym towarzyszą uwagi bardziej krytyczne. Teraz, gdy Unia Europejska zainicjowała regularny, przejrzysty i otwarty dialog z religiami i Kościołami, nadszedł czas, aby katolicy rozwinęli własną strategię europejską. Najlepiej czynić wraz z innymi tradycjami chrześcijańskimi. Refleksja nad pojęciem i rzeczywistością solidarności w ramach Unii Europejskiej z punktu widzenia Nauki Społecznej Kościoła stanowi dobry punkt wyjścia dla tego celu.

Abp Diarmuid Martin, metropolita Dublina

09.30 2. Osoba ludzka
Osoba ludzka i jej prawa – kierunek i cel solidarności

Dla chrześcijan osoba ludzka jest stworzona na obraz Boży. Dlatego ukazywanie osoby ludzkiej w kontekście wynikających z tego faktu praw i obowiązków jest fundamentem Nauki Społecznej Kościoła.

Unia Europejska w swoich tekstach założycielskich zobowiązała się do poszanowania godności ludzkiej, zaś jej państwa członkowskie uznały istnienie niezbywalnych praw, począwszy od prawa do życia. I chociaż wydaje się, że prawa te są ogólnie szanowane w Europie, istnieją powody do niepokoju. Zagrożone jest prawo do życia, zwłaszcza u jego początku i schyłku. Migrantów i osoby ubiegające się o azyl nie zawsze traktuje się z szacunkiem, zaś handel ludźmi stanowi tragedię nie do zniesienia. W całej Europie ludzie spotykają się z korupcją. Co Unia Europejska może uczynić, by sprostać swoim zobowiązaniom w zakresie praw człowieka? Co winny zrobić w ramach swoich kompetencji instytucje europejskie?

Tunne KELAM, poseł do Parlamentu Europejskiego (Estonia)
Alojz PETERLE, były premier Słowenii, obecnie poseł do Parlamentu Europejskiego
Prof. Maureen JUNKER-KENNY, profesor nadzwyczajna teologii na uniwersytecie Trinity College Dublin (Irlandia)

Moderator: Joana RIGATO, Komisja Sprawiedliwości i Pokoju (Portugalia)

10.30 Przerwa

– dyskusja nt. przesłania końcowego Katolickich Dni Społecznych
– sesja podsumowująca z udziałem panelistów debaty nr 2 w małej grupie (50-70 osób)
– możliwość dla uczestników zaprezentowania konkretnych przykładów solidarności w Europie

11.15 Komentarze publiczności do debaty nr 2 (6 chętnych osób po 2 minuty każda)

3. Rodziny europejskie
Rodziny, podstawowe komórki społeczne, potrzebują europejskiej solidarności

Kościół katolicki postrzega rodziny, oparte na związku małżeńskim mężczyzny i kobiety, jako ożywcze siły społeczeństwa. Powinny one dawać oparcie dzieciom i udzielać wsparcia osobom w podeszłym wieku. W życiu codziennym tworzą więzy miłości, a w chwilach kryzysowych służą nieodzowną pomocą. Zrozumiałe więc, że obywatele Europy niezmiennie uznają rodzinę za swój życiowy priorytet.

Jest jednak wiele oznak tego, że w ciągu kilku ostatnich dziesięcioleci rodzina europejska wystawiana jest na wielką próbę. Współczynniki urodzeń w Europie są na alarmująco niskim poziomie, ukazując powszechny w społeczeństwie spadek zaufania do siebie nawzajem i mniejszą wiarę w pozytywną przyszłość. W szczególności instytucjonalny węzeł małżeństwa zatracił dla wielu swoje znaczenie – coraz mniej par pobiera się, a coraz więcej rozwodzi. Dzieci będące świadkami rozpadu własnych rodzin często płacą najwyższą cenę. W 2007 r. państwa członkowskie Unii Europejskiej postrzegły ten problem i zawarły Sojusz na rzecz Rodzin. Co można jeszcze zrobić? W jaki sposób państwa członkowskie winny wyrazić swoją solidarność z rodzinami? Jakie rozsądne działania można podjąć dodatkowo na szczeblu Unii?

Rodziny, życiodajne komórki społeczeństwa, potrzebują europejskiej solidarności

Prof. Gøsta ESPING-ANDERSEN, profesor socjologii na Universitat Pompeu Fabra (Dania)
Anna ZÁBORSKÁ, posłanka do Parlamentu Europejskiego (Słowacja)
Rimantas DAGYS, szef komisji parlamentarnej ds. społecznych (Litwa)

Moderator: Elena CURTI, zastępca redaktora naczelnego „The Tablet” (Wielka Brytania)

12.45 Obiad
– sesja podsumowująca z udziałem panelistów debaty nr 3 w małej grupie (50-70 osób)

14.30 Komentarze publiczności do debaty nr 3 (6 chętnych osób po 2 minuty każda)

4. Europejski model społeczno-ekonomiczny
(praca, ubóstwo, opieka społeczna, regulacje ekonomiczne)

Nauka Społeczna Kościoła nieustannie podkreśla szczególną wartość pracy ludzkiej, jako że „pogwałcenie godności pracy ludzkiej” prowadzi do ubóstwa. Regulacje dotyczące gospodarki winny więc zawierać zasady odnoszące się do pracy ludzkiej. Takie same zasady winny odnosić się też do działalności gospodarczej w pewnych okresach i określonych miejscach. Stąd też regulacje gospodarcze muszą zawierać określenie tych działań, okresów i warunków, w których obowiązywanie zasad rynkowych zostaje częściowo lub całkowicie zawieszone. Dodatkowo model społeczno-ekonomiczny posiada także elementy ochrony osób stających w obliczu nieuchronnej utraty życia.

W UE wiele aspektów ekonomicznych podlega prawom i regulacjom wypracowanym w ramach kontaktów pomiędzy instytucjami europejskimi. Opieka społeczna natomiast jest głównie domeną poszczególnych państw członkowskich. Zgodnie z nowym traktatem UE zobowiązuje się do społecznej gospodarki rynkowej. Jaki konkretny wymiar ma przyjąć to pojęcie w kontekście obecnego podziału zadań pomiędzy UE i państwami członkowskimi oraz w trakcie trwania głębokiego kryzysu gospodarczego? Jakie będą chrześcijańskie punkty odniesienia dla europejskiego modelu społeczno-ekonomicznego w trakcie odbywających się w nadchodzących miesiącach dyskusji nad przyjęciem rozszerzenia Strategii Lizbońskiej z 2000 r.?

Elmar BROK, poseł do Parlamentu Europejskiego (Niemcy)
Anne-Laure DE COINCY, zastępca sekretarza generalnego w Sekretariacie Generalnym ds. Europejskich (Francja)
Prof. inż. Lubomír MLČOCH, profesor ekonomii na Uniwersytecie Karola w Pradze (Czechy)
Prof. José T. RAGA GIL, profesor ekonomii na Uniwersytecie Complutense w Madrycie (Hiszpania)
Moderator: Jan DE VOLDER, Wspólnota św. Idziego (Belgia)

16.00 Przerwa

– dyskusja nt. przesłania końcowego Katolickich Dni Społecznych
– sesja podsumowująca z udziałem panelistów debaty nr 4 w małej grupie (50-70 osób)
– możliwość dla uczestników zaprezentowania konkretnych przykładów solidarności w Europie

16.45 Komentarze publiczności do debaty nr 4 (6 chętnych osób po 2 minuty każda)

17.00 Prezentacja projektu społecznego wybranego przez Katolickie Dni Społeczne (wraz z Caritas Europa)

Ks. Erny Gillen, przewodniczący Caritas Europa (Luxemburg)

17.30 Przejście do Kościoła Mariackiego

18.30 Msza św. pod przewodnictwem bp. Piotra Jareckiego, biskupa pomocniczego Warszawy i wiceprzewodniczącego COMECE

20.30 Wieczór w parafiach gdańskich, część artystyczna i dyskusja panelowa (wykaz parafii w centrum prasowym)

Sobota, 10 października

07.00 Msza św. poranna (kościół św. Barbary)

08.00 śniadanie

09.00 5. Na fundamencie Solidarności
Unia Europejska – wspólnota polityczna i jej oparcie na fundamencie solidarności

Z punktu widzenia Nauki Społecznej Kościoła przebiegający obecnie proces globalizacji wymaga współpracy wzajemnej krajów europejskich, opartej na solidarności w jej wymiarze duchowym i materialnym. Wyznawane wspólnie wartości pomagają wypracować jedno podejście, także w stosunku do innych państw i kontynentów. Wola dzielenia się środkami materialnymi jest nieodzowna do świadczenia pomocy sobie nawzajem oraz bliźnim będącym w potrzebie w odległych krajach.

UE często postrzega się jako przykład wspólnoty politycznej, której członkowie udanie wypracowali niezwykłą wieź solidarności. Najsilniejsze państwa członkowskie płacą proporcjonalnie więcej niż te słabsze, a największe kraje mają proporcjonalnie mniej głosów aniżeli te o mniejszej liczbie ludności. Tak przynajmniej jest w teorii. Jaka jest jednak rzeczywistość? Co z przyszłością? Traktat Lizboński może wejść w życie na początku 2010 r. Tego samego roku mogą rozpocząć się negocjacje w sprawie kolejnych perspektyw finansowych. Mając to na uwadze, co mogą uczynić obywatele, aby umocnić solidarność między krajami Europy? Czy Nauka Społeczna Kościoła może stanowić konkretną inspirację w tym względzie?

Jacques BARROT, wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej, komisarz ds. wymiaru sprawiedliwości, obszaru wolności i bezpieczeństwa (Francja) Jan OLBRYCHT, poseł do Parlamentu Europejskiego (Polska) Maria MARTENS, była posłanka do Parlamentu Europejskiego (Holandia)

Moderator: Dr. Neven ŠIMAC, wiceprzewodniczący Centrum Studiów Akademickich im. Roberta Schumana i „Stowarzyszenia Chrześcijańskich Akademików” w Zagrzebiu (Chorwacja)

10.00 Przerwa

– dyskusja nt. przesłania końcowego Katolickich Dni Społecznych
– sesja podsumowująca z udziałem panelistów debaty nr 5 w małej grupie (50-70 osób)
– możliwość dla uczestników zaprezentowania konkretnych przykładów solidarności w Europie

11.15 Komentarze publiczności do debaty nr 5 (6 chętnych osób po 2 minuty każda)

6. Globalne dobro wspólne
Globalne dobro wspólne i odpowiedzialność Europy za świat i przyszłe pokolenia

W ciągu ostatnich 30 lat postęp technologiczny i zniesienie barier regulacyjnych doprowadziły do bezprecedensowego poziomu wzajemnych ogólnoświatowych zależności w odniesieniu do produkcji oraz dystrybucji towarów i usług. Dochodzi do coraz częstych kontaktów różnych religii i cywilizacji. Globalnym dobro wspólne nie jest więc już abstrakcją, stanowi ono zaproszenie dla wszystkich podmiotów działających na płaszczyźnie politycznej, gospodarczej, społecznej i kulturalnej do nieustannego wychodzenia poza cele partykularne i brania pod uwagę potencjalnego wpływu swoich wyborów na osoby najbiedniejsze i na przyszłe pokolenia.

Obecny kryzys finansowy, potrzeba ochrony środowiska naturalnego, w szczególności klimatu, czy też globalny zasięg internetu przekonały wielu obywateli o istnieniu potrzeby nowych form globalnych procesów decyzyjnych. Kościół domaga się nowego sformułowania zasad sprawowania władzy politycznej na szczeblu lokalnym, narodowym i międzynarodowym, zaś Ojciec Święty na nowo podjął ideę ogólnoświatowej władzy politycznej. Dzięki globalizacji UE uzyskała nowe uzasadnienie swojego istnienia. Jakich konkretnych inicjatyw promujących globalne dobro wspólne i przyjmujących odpowiedzialność za przyszłe pokolenia należy spodziewać się na poziomie europejskim?

Prof. Paweł DEMBINSKI, dyrektor Obserwatorium Finansowego w Genewie (Szwajcaria)
Simone MORANDINI, Fundacja Lanza, Padwa (Włochy)
Dr Dominika Alžbeta DUFFEROVÁ, Uniwersytet w Trnavie (Słowacja)

Moderator: prof. Ingeborg GABRIEL, profesor etyki społecznej na Uniwersytecie Wiedeńskim (Austria)

Komentarze publiczności do debaty nr 6 (6 chętnych osób po 2 minuty każda)

13.15 Obiad

– sesja podsumowująca z udziałem panelistów debaty nr 4 w małej grupie (50-70 osób)

14.15 Rejs statkiem na Westerplatte; rozdanie i prezentacja projektu przesłania końcowego; informacja o znaczeniu Westerplatte

15.15 Uroczystość/świadectwa i nabożeństwo ekumeniczne na Westerplatte

Prof. Irena LIPOWICZ, prezes Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej (Polska)
Prof. Hans-Gert PÖTTERING, były przewodniczący, obecnie poseł do Parlamentu Europejskiego (Niemcy)

16.15 Rejs z Westerplatte do Stoczni Gdańskiej. Zebranie uwag do przesłania końcowego.

17:30 Przejście przez stocznię do Instytutu Sztuki Wyspa

17.15 Film i świadectwa o narodzinach ruchu Solidarności w PolsceLech Wałęsa (do potwierdzenia)

18.15 Przerwa na kawę

18.30Film i świadectwa o narodzinach ruchu Solidarności w Polsce

 

(Tłumaczenie konsekutywne na angielski)

20.00 Kolacja (bufet) (Instytut sztuki Wyspa

Niedziela, 11 października

09.00 Ceremonia kończąca
Odczytanie przesłania końcowego, prezentacja konkretnej inicjatywy i symbolu ekumenicznego (Pomnik Ofiar Grudnia’70)

10.00 Przejazd do Gdańska-Oliwy

10.00 Końcowa konferencja prasowa (Europejskie Centrum Solidarności)

11.00 Msza św. na zakończenie pod przewodnictwem abp. Sławoja Leszka Głódzia (na rozpoczęcie i zakończenie liturgii krótki koncert organowy). Katedra w Gdańsku-Oliwie

12.30 Uroczyste przyjęcie dla wszystkich uczestników spotkania

14.00 Zakończenie

Tłumaczenie symultaniczne na: angielski, francuski, niemiecki, włoski i polski

Drogi Czytelniku,
cieszymy się, że odwiedzasz nasz portal. Jesteśmy tu dla Ciebie!
Każdego dnia publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła w Polsce i na świecie. Jednak bez Twojej pomocy sprostanie temu zadaniu będzie coraz trudniejsze.
Dlatego prosimy Cię o wsparcie portalu eKAI.pl za pośrednictwem serwisu Patronite.
Dzięki Tobie będziemy mogli realizować naszą misję. Więcej informacji znajdziesz tutaj.
Wersja do druku
Nasza strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych. Możesz określić warunki przechowywania cookies na Twoim urządzeniu za pomocą ustawień przeglądarki internetowej.
Administratorem danych osobowych użytkowników Serwisu jest Katolicka Agencja Informacyjna sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (KAI). Dane osobowe przetwarzamy m.in. w celu wykonania umowy pomiędzy KAI a użytkownikiem Serwisu, wypełnienia obowiązków prawnych ciążących na Administratorze, a także w celach kontaktowych i marketingowych. Masz prawo dostępu do treści swoich danych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, wniesienia sprzeciwu, a także prawo do przenoszenia danych. Szczegóły w naszej Polityce prywatności.