Sońsk: przy kościele parafialnym stanął tzw. krzyż morowy

Krzyż morowy chroniący od chorób i zaraz, stanął na terenie parafii pw. św. Wita, Modesta i Krescencji w Sońsku w diecezji płockiej: – Niech ten krzyż broni, ostrzega i pozostanie znakiem do potomnych – mówi proboszcz ks. kan. Krzysztof Jaroszewski.

Sosnowy krzyż morowy, mający 5 m wysokości, ustawiono w sąsiedztwie obecnego kościoła parafialnego, w miejscu, gdzie kiedyś stała świątynia parafialna. Krzyż ma dwa ramiona poziome: krótsze ramię mierzy 1,70 m, a dłuższe 2,30 m. Na krzyżu znajduje się napis: „Od moru, ognia, wojny zachowaj nas Pani” i rok 2020. Umieszczono na nim też tabliczkę z modlitwą do św. Rocha – patrona ratującego ludzi w czasach zarazy. Drewno na krzyż podarował parafianin Dariusz Rzeczkowski, natomiast napisy powstały dzięki pracownikom stolarni państwa Getka z Sońska.

Inspiracją do postawienia krzyża dla proboszcza parafii ks. kan. Krzysztofa Jaroszewskiego był stan pandemii, a także zachęta bp. Piotra Libery, aby wierni mogli się przy takich krzyżach modlić w tych trudnych czasach.

Duszpasterz przypomina, że w latach 1854-1855 w okolicy Sońska trwała epidemia cholery, zachowało się jeszcze cmentarzysko z tamtych czasów. Tym bardziej warto było podjąć duchowe kroki, aby współcześni ustrzegli się tragicznej pandemii: – Parafianie zatrzymują się przy krzyżu morowym, odmawiają modlitwę do św. Rocha. Niech ten krzyż broni, ostrzega i pozostanie znakiem do potomnych – dodaje ks. proboszcz.

W diecezji płockiej krzyże morowe stanęły także przy domu biskupa płockiego Piotra Libery oraz w parafiach: Proboszczewice, Baboszewo, św. Piotra Apostoła w Ciechanowie, Szreńsk.

Krzyż morowy, zwany też karawaka, swoją nazwę zawdzięcza miejscu pochodzenia – hiszpańskiemu miastu Caravaca w prowincji Murcia. Kult krzyża o podwójnych ramionach wraz z wiarą w jego cudowną moc ochronną początkowo od klęsk żywiołowych (powodzi, burz, pożaru, wichru czy gradu), później głównie od zarazy, od XIII w. rozprzestrzeniał się w Europie.

W czasie trwania Soboru Trydenckiego (1545-1563) i panującej tam zarazy, biskup antiocheński Leonard wprowadził inskrypcje na tym krzyżu w postaci siedmiu krzyżyków i osiemnastu liter, od których zaczynają się modlitwy czy inwokacje wzięte z psalmów lub ułożone na ich wzór przez patriarchę jerozolimskiego Zachariasza. Krzyże choleryczne do dziś można odnaleźć w krajobrazie sakralnym Mazowsza.