Stolica Apostolska wydala ze zgromadzenia betanki z Kazimierza

Siostry betanki, które wbrew woli Stolicy Apostolskiej przebywają w domu wspólnoty w Kazimierzu Dolnym, otrzymały dekrety o wydaleniu ze zgromadzenia. Dekret dotyczy sióstr, które złożyły śluby wieczyste.

– W ostatnim tygodniu nadeszły do domu betanek do Kazimierza, wysłane z Watykanu dekrety Stolicy Apostolskiej, noszące datę 28 października i podpis sekretarza Kongregacji Życia Konsekrowanego. Dekrety te potwierdzają decyzję o wydaleniu ze zgromadzenia dziesięciu sióstr, które obecnie samowolnie mieszkają w Kazimierzu, nie dostosowały się do wcześniejszych decyzji przełożonych, a miały już złożone śluby wieczyste – powiedział metropolita lubelski abp Józef Życiński.
– Jest to dramatyczne, bolesne i waszej modlitwie polecam zarówno przyszłość zgromadzenia, w którym zdecydowana większość sióstr chce wiernie, zgodnie ze swymi pierwszymi ślubami służyć Chrystusowi, jak i tę zagubioną dziesiątkę, która miał już złożone śluby wieczyste, a na pewnym etapie chciała zmienić szlak wędrówki i nie chciała przyjmować decyzji Stolicy Apostolskiej – stwierdził abp Życiński.
Dodał, że od dekretu istnieje teoretycznie możliwość odwołania, Stolica Apostolska jednak może takie odwołanie natychmiast odrzucić, bo, jak zaznacza w dekrecie przedstawiciel Kongregacji, przeprowadziła ona „dokładną analizę dokumentacji związanej z wcześniejszymi wydarzeniami”.
– Kongregacja wyraża ubolewanie, że pomimo wcześniejszych upomnień, próśb i prób dialogu dziesiątka wspomnianych sióstr trwa uporczywie w nieposłuszeństwie. Ten dramat jest naszym wspólnym dramatem, a również dramatem rodzin, z których pochodzi wspomniana dziesiątka sióstr – powiedział metropolita.
Wyraził nadzieję, że wspólna modlitwa pozwoli „na tym skomplikowanym obecnym etapie otworzyć się na łaskę Ducha Świętego, zrozumieć czym jest wspólnota Kościoła, pojąć, że bez więzi z Ojcem Świętym nie można sobie tworzyć prywatnych zakonów na własną rękę. Ufam, że dzięki waszej modlitwie da się łatwiej uleczyć te rany, które jawią się jako problem dla sióstr pozostających w pomieszczeniach klasztoru w Kazimierzu Dolnym”.
Konflikt w Zgromadzeniu Sióstr Rodziny Betańskiej dotyczy części sióstr, które nie podporządkowały się decyzji Stolicy Apostolskiej, dotyczącej odwołania dawnej przełożonej. Odwołanie jej było reakcją na liczne sygnały o napięciach występujących we wspólnocie. Dotyczyły one m.in. odwoływania się przez byłą matkę generalną do prywatnych natchnień Ducha Świętego, przy podejmowaniu decyzji istotnych dla życia i funkcjonowania zgromadzenia.
Po wizycie delegata, Kongregacja ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, wydała 6 sierpnia ubiegłego roku dekret mianujący nową przełożoną generalną, była siostra generalna nie podporządkowała się jednak treści dekretu. Odwołała do Kazimierza, gdzie wówczas znajdował się Dom Generalny sióstr, inne siostry z placówek, na których pracują zakonnice. Część sióstr, sympatyzujących z dawną przełożoną, zamieszkała na terenie klasztoru w Kazimierzu.
Na początku stycznia tego roku abp Józef Życiński zabronił sprawowania sakramentów i sakramentaliów na terenie domu zakonnego sióstr betanek w Kazimierzu Dolnym, łącznie z kaplicą, przez duchownych, którzy nie uzyskają wcześniejszego zezwolenia. Może je wydać metropolita lubelski. Postanowienie to zostało przekazane siostrom w liście z zaznaczeniem, że mają obowiązek poinformować o tym odnośnych duchownych.
W sierpniu w sprawie konfliktu w zgromadzeniu z inicjatywy prefekta watykańskiej Kongregacji ds. Życia Konsekrowanego kard. Franciszka Rodè, z wizytą w Polsce przebywali s. prof. Enrica Rosanna, FMA, podsekretarz Kongregacji Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego oraz o. Piotr Zygmunt, C.P. Przedstawiciele kongregacji spotkali się z metropolitą lubelskim i jego biskupem pomocniczym, rozmawiali z obecnym Zarządem Generalnym Zgromadzenia Sióstr Rodziny Betańskiej, zainteresowanymi siostrami z różnych domów zakonnych, osobami przebywającymi w klasztorze w Kazimierzu Dolnym, siostrami, które ten klasztor opuściły, rodzinami niektórych sióstr, księdzem dziekanem parafii w Kazimierzu Dolnym i osobami związanymi ze zgromadzeniem. Przeprowadzone rozmowy potwierdziły słuszność wcześniejszych decyzji podjętych przez kongregację.