Suków k. Kielc: mężczyźni przeszli w procesji Emaus

Ośmiokilometrową trasę wzdłuż parafialnych kaplic i krzyży przeszło w procesji Emaus kilkudziesięciu mężczyzn z parafii Suków k. Kielc, podtrzymując miejscową tradycję wielkanocnego Poniedziałku, której początki sięgają 1948 r. Kobiety – zgodnie z tradycją Emaus – nie uczestniczą w procesji

Jak wspomina ks. kan. Henryk Wesołowski, proboszcz parafii, w czasach powojennych odbywały się w Sukowie misje jezuickie, powiązane z modlitwami przebłagalnymi za grzechy i za wszelkie okropności czasów wojny. Ponieważ pierwsza tego typu procesja odbyła się w świąteczny poniedziałek 1948 r. nazwano ją Emaus, w nawiązaniu do nazwy biblijnej wsi, do której zmierzał Zmartwychwstały Chrystus. Zgodnie z tradycją dzisiaj o szóstej rano sprzed kościoła parafialnego wyruszyło kilkudziesięciu mężczyzn niosących krzyż i figurę Chrystusa Zmartwychwstałego. Procesję poprzedziło bicie dzwonów.

Idący w procesji śpiewając wielkanocne pieśni, zatrzymywali się przed kilkunastoma kapliczkami i krzyżami. Tam odbywała się modlitwa w intencjach Kościoła, parafii oraz osobistych. Kobiety, zgodnie z tradycją Emaus – nie uczestniczą w procesji. Dla wielu mieszkańców Sukowa procesja Emaus to rodzinna tradycja – biorą w niej udział dwa lub trzy pokolenia mężczyzn.

Po zakończeniu procesji Mszę św. w kościele NMP Królowej Polski odprawił pochodzący z parafii Suków bp Marian Florczyk.

Tradycja Emaus w Polsce jest już niezwykle rzadkim obyczajem – jest kontynuowana na krakowskim Zwierzyńcu i w Wielkopolsce, a w diecezji kieleckiej – tylko w Sukowie.

Budowę kościoła parafialnego w Sukowie rozpoczęto w 1930 r. według projektu profesora Politechniki Lwowskiej Jana Sas-Zubrzyckiego. Górujący nad okolicą obiekt sakralny, pomimo stosunkowo młodego rodowodu, wpisany został do rejestru zabytków ze względu na swoją wartość architektoniczną. Obok kościoła jest drewniana plebania z początku XX wieku – też o wartości zabytkowej.