Światło nadziei i poświęcenia – Dzień Życia Konsekrowanego w Archikatedrze Lubelskiej

W niedzielę 2 lutego o godz. 15.00 w archikatedrze lubelskiej odbyła się uroczysta msza święta, którą w intencji osób konsekrowanych odprawił abp Stanisław Budzik. Podczas liturgii metropolita lubelski wyraził głęboką wdzięczność licznie zgromadzonym siostrom zakonnym, zakonnikom oraz osobom świeckim z instytutów i stowarzyszeń życia konsekrowanego. Podkreślił ich niezastąpioną rolę w budowaniu wspólnoty wiary oraz niesieniu pomocy duchowej i materialnej potrzebującym. Podziękował za ich cichą obecność, nie zawsze widzialną na co dzień, ale konkretną w swoich owocach.

W swojej homilii abp Budzik nawiązał do jubileuszu, zwracając uwagę na konieczność pielęgnowania nadziei w świecie pełnym wyzwań. Przypomniał, że nadzieja jest fundamentem życia chrześcijańskiego, a osoby konsekrowane są jej żywym przykładem poprzez swoje codzienne świadectwo wiary, miłości i oddania Ewangelii: „W języku łacińskim słowo consecrare oznacza poświęcać. Zwracamy dzisiaj nasze myśli i modlitwy ku siostrom i braciom, którzy poświęcają całych siebie na służbę Bogu i ludziom. Czynią to poprzez naśladowanie Jezusa na drodze rad ewangelicznych. Ich świadectwo i poświęcenie jest żywym i pięknym darem dla Kościoła”.

– Przychodzimy dziś do świątyni na spotkanie ze światłem – powiedział arcybiskup – ze światłem, które w ciemnościach świeci i wskazuje człowiekowi drogę. Ze światłem, które zajaśniało ludzkości i oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Tym światłem jest Jezus Chrystus, o którym wyznajemy – od tysiąc siedmiuset lat, czyli od Soboru w Nicei – że to „Bóg z Boga, światłość ze światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego”.

2 lutego, w Święto Ofiarowania Pańskiego, obchodzony jest w Kościele katolickim Dzień Życia Konsekrowanego. Jest to okazja do refleksji nad misją i powołaniem osób konsekrowanych oraz do modlitwy za tych, którzy oddali swoje życie na służbę Bogu i Kościołowi. Ustanowiony przez papieża Jana Pawła II w 1997 roku, dzień ten ma na celu podkreślenie wartości życia konsekrowanego oraz jego znaczenia dla wspólnoty wiernych. Jest to również okazja do refleksji nad ich misją i powołaniem oraz do wspólnego dziękczynienia za ofiarną pracę na rzecz Kościoła i społeczeństwa.