Święta wdowa z trójką dzieci

Mając zaledwie 20 lat została wdową z trójką dzieci. Choć urodzona jako córka króla, wiodła życie pełne umartwienia i poświęcenia najbiedniejszym. 17 listopada Kościół wspomina św. Elżbietę Węgierską.

Przyszła na świat w 1207 r. w Bratysławie jako trzecie dziecko króla węgierskiego Andrzeja II. Zaręczono ją z Ludwikiem IV gdy miała zaledwie 4 lata i już jako 14 letnia dziewczyna została żoną landgrafa Turyngii. Urodziła mężowi trójkę dzieci.
Jej szczęście rodzinne okazało się jednak bardzo krótkie. Po 6 latach małżeństwa mąż zginął wybierając się na wyprawę krzyżową. Mając zatem 20 lat Elżbieta została samotną wdową.
Z własnej woli zrezygnowała z życia dworskiego i osiedliła się pod rodzinnym Wartburgiem.
Oddała się całkowicie wychowaniu dzieci, pokucie i pomocy najbiedniejszym. W 1228 r. złożyła śluby w trzecim zakonie franciszkańskim. W Marburgu ufundowała szpital-przytułek dla opuszczonych, gdzie codziennie osobiście posługiwała ubogim.
Surowe życie zniszczyło jej delikatny organizm i Elżbieta zmarła w 1231 r. mając zaledwie 24 lata. Sława jej świętości była tak wielka, że na jej grób od razu zaczęły przybywać pielgrzymki. Po 4 latach papież Grzegorz IX ogłosił księżną Elżbietę świętą.