Świętowali jubileusz 500-lecia drewnianej świątyni

O właściwym podejściu do spraw materialnych w świetle Pisma Świętego przypomniał bp Roman Pindel, który 18 września br. przewodniczył Mszy św. odpustowej w kościele pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Starej Wsi na Podbeskidziu. Eucharystia i procesja wokół tej najstarszej zachowanej w całości, drewnianej świątyni w diecezji bielsko-żywieckiej zakończyły rozpoczęte w maju br. obchody jubileuszu 500-lecia zabytkowego kościoła.

W homilii biskup odniósł się najpierw do odczytanego fragmentu Księgi proroka Amosa. Jak wyjaśnił, tekst powstały w połowie VIII wieku przed Chrystusem odzwierciedla swoiste przemiany gospodarcze i społeczne wśród starożytnych Izraelitów, a jednocześnie jest wielkim oskarżeniem wobec zachłannych, czyhających na własność sąsiadów, chcących dorabiać się nawet kosztem nieprzestrzegania szabatu i wyzyskiwać innych.

„Jeżeli słuchaliśmy pierwszego czytania z tej starotestamentalnej Księgi, mogliśmy nabrać przekonania, że prorok jest co najmniej socjalistą, wrogo nastawionym wobec przedsiębiorczości, w ogóle bogaceniu, a już szczególnie kosztem innych” – przyznał i zaznaczył, że fragment starotestamentowej księgi zawiera „zebrane głosy, jak gdyby z sondy ulicznej lub ankiety na rynku”.

Odnosząc się do fragmentu Ewangelii, biskup zwrócił uwagę na słowa Jezusa o bardzo sprytnym zarządcy: „Pan pochwalił nieuczciwego rządcę”. „Powinna nam się zapalić czerwona lampka, powinniśmy się zastanowić: zaraz, zaraz, jak to Pan Jezus pochwalił człowieka nazwanego «nieuczciwym»? Moglibyśmy też zaintrygowani pytać: jakie to nieuczciwe postępowanie zyskało ocenę Jezusa, twierdzącego, że rządca «roztropnie postąpił»?” – zauważył i wytłumaczył, że fundamentalną rzeczą dla zrozumienia postępowania zarządcy jest przyjęcie jego optyki, polegającej na trosce o swą przyszłość. „On chce sobie zabezpieczyć przyszłość, gdy już nie będzie miał tak, jak dotychczas regularnych i wysokich dochodów” – wskazał. Podkreślił, że Jezus pochwalił samo przewidywanie, troskę o przyszłość i skuteczność w działaniu, nie oceniając jednak samego procederu.

„Inaczej mówiąc, Jezus nie zamierza kwestionować koniecznej uczciwości w prowadzeniu ksiąg ani tym bardziej okradanie właściciela z jego majątku” – sprecyzował i zaznaczył, że troska o sprawy królestwa Bożego ma „nie dopuścić do zmarnowania szansy i możliwości zbawienia waszego lub bliskich”.

„Księga proroka Amosa docenia wartość tego, co człowiek posiada. Samo posiadanie nie jest dobre ani złe. Może się stać złe przez nadużycie, krzywdę, zaniedbanie czy brak troski. Może się stać dobre, gdy jest wykorzystane dla dobra innych lub dobra głoszonej ewangelii” – podsumował duchowny.

Na koniec zauważył, że 500 lat historii kościoła w Starej Wsi jest dowodem na to, że przodkowie mieli właściwe podejście do spraw materialnych. „Wiedzieli, że trzeba ciężko pracować, umieć gromadzić zapasy, korzystać z dorobku swoich rąk nie tylko na utrzymanie rodziny, ale także na postawienie kościoła i jego utrzymanie” – zaakcentował.

Zdaniem kaznodziei, choć zmieniają się czasy i pojawiają się nowe formy nieuczciwości oraz zachłanności, Kościół wciąż zachęca człowieka do dzielenia się tym, co posiada. „Wciąż prawdą jest, że Bóg dał całą ziemię wszystkim ludziom. Własność prywatna jest wtórną i obciążoną powinnością wobec społeczeństwa i ubogich. Nie możemy o tym zapomnieć” – powiedział.

Nowy administrator parafii ks. Szymon Tracz na koniec liturgii podziękował biskupowi za udział w jubileuszu starowiejskiej świątyni.

„Jubileuszowe dni zarówno parafianom jak i licznie przybywających gościom stworzyły okazję do refleksji nad tajemnicą kościoła jako wspólnoty, ale też jeszcze raz uświadomiły nam, jak wielka jest w tej świątyni zawarta wartość historycznego oraz artystycznego dziedzictwa naszych przodków” – podsumował kapłan i zapowiedział, że za 8 lat przypadnie 500-lecie konsekracji tutejszego kościoła.

Kościół w Starej Wsi został wzniesiony w 1522 i konsekrowany w 1530 r. Starowiejska parafia, dzięki misjom dominikańskim w XVII wieku, ma także drugie wezwanie – Matki Bożej Różańcowej. Powstał wtedy barokowy obraz boczny ze średniowiecznym obrazem Matki Bożej z Dzieciątkiem, znany jako Matka Boża Starowiejska.