Święty Krzyż: oblaci świętowali 202. rocznicę powstania zakonu

Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej (OMI) świętowali 25 stycznia na Świętym Krzyżu 202. rocznicę powstanie swego zgromadzenia zakonnego. Wraz z zakonnikami modliły się osoby biedne i ubogie, będące pod opieką Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Nowej Słupi. Uroczystości przewodniczył o. Paweł Zając OMI, przełożony Polskiej Prowincji oblatów.

W najstarszym polskim sanktuarium Relikwii Drzewa Krzyża Świętego świętokrzyska wspólnota oblatów, obecna tam od 82 lat, dziękowała Bogu w blasku relikwii swego założyciela św. Eugeniusza de Mazenoda za swój zakon oraz za wszystkich przyjaciół misji oblackich, honorowych oblatów, dobrodziejów sanktuarium i klasztoru.

Mszy św. sprawowanej w bazylice mniejszej przewodniczył o. prowincjał Paweł Zając OMI. W homilii przybliżył tajemnicę nawrócenia św. Pawła Apostoła, podkreślając, że nawrócenie jest ogromnie ważnym wydarzeniem w życiu człowieka. „Zwykle kojarzymy je z wyzwoleniem się z jakiegoś grzechu, ze zmianą postępowania, ze «staniem się lepszym człowiekiem». Tak było też w przypadku dzisiejszego świętego: prześladowca Kościoła zmienił swoje postępowanie, przestał prześladować i krzywdzić. Ale Apostoł uczy nas jeszcze głębszego spojrzenia na to, czym jest prawdziwe nawrócenie. Został zaprowadzony do wspólnoty chrześcijan, stał się jej częścią, nawiązał bliską relację z innymi wyznawcami Chrystusa, a przede wszystkim z samym Chrystusem” – podkreślił kaznodzieja.

Nawiązując do ważnej dla oblatów 202. rocznicy początku ich zgromadzenia zakonnego, podkreślił wagę dziejową tego, że kilku gorliwych kapłanów w południowej Francji zrozumiało, że w pracy duszpasterskiej nie wystarczy tylko osobista gorliwość. „Zrozumieli, że potrzebne są dobre stosunki wzajemne, aby być dla siebie wsparciem i wspólnie prowadzić misję Jezusa Chrystusa. To ich doświadczenie do dzisiaj jest podstawą naszego powołania. Choć nawet tworząc wspólnotę zakonną, wciąż musimy się nawracać, mamy szczerą wolę takiego stylu życia, który będzie przypominał wspólnotę Apostołów z Jezusem. Cieszymy się, że dziś, w to tak bardzo dla nas rodzinne święto, jesteśmy nie tylko we własnym gronie: ojców, braci, nowicjuszy, postulanta, ale także tworzymy szerszą rodzinę Kościoła” – wskazał o. prowincjał.

Przypomniał, że hasłem zakonników są słowa „Głosić Ewangelię ubogim posłał mnie Pan”, które sam Jezus wypowiedział na początku swej misji.

„Aby to hasło zrealizować, każdy z nas musi sobie uświadomić, że sam jest ubogim, do którego przyszedł Jezus i zbawił go oraz zaprosił do relacji przyjaźni! Stąd płynie ostatnia nauka dzisiejszego święta dla nas oblatów i dla wszystkich tu zgromadzonych. Jesteśmy tu zgromadzeni jako jedna rodzina, która nie dzieli się na tych, którzy pomagają i potrzebują pomocy, ewangelizują i potrzebują ewangelizacji. Tak naprawdę wszyscy potrzebujemy drugiego człowieka, pomocy, nawrócenia, które otwiera nas na dobre relacje z drugimi, wyzwala nas z grzechu i czyni nas przyjaciółmi Jezusa Chrystusa” – zauważył kaznodzieja.

Po uroczystej Mszy świętej wszyscy uczestnicy liturgii ucałowali relikwie św. Eugeniusza de Mazenoda.

Za początki Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej uznano dzień 25 stycznia 1816 roku, kiedy Eugeniusz de Mazenod wraz z pierwszymi towarzyszami zamieszkał w starym, pokarmelitańskim klasztorze w Aix-en-Provence na południu Francji. Data ta w oblackiej rodzinie przyjęła się jako dzień narodzin zgromadzenia.

W Polsce oblaci są obecni od 1919 roku. Obecnie posługują w 20 domach w Poznaniu, Obrze, na Świętym Krzyżu, w Bodzanowie, Gdańsku, Gorzowie Wielkopolskim, Grotnikach, Iławie, Katowicach, Kędzierzynie-Koźlu, Kodniu, Laskowicach, Lublinie, Lublińcu, Kokotku, Siedlcach, Warszawie, we Wrocławiu, w Łebie i Zahutyniu. Dom Prowincjalny znajduje się w Poznaniu. Domy formacyjne są w Obrze – Wyższe Seminarium Duchowne i na Świętym Krzyżu – Nowicjat. Polska Prowincja Misjonarzy Oblatów MN liczy blisko 500 członków pracujących w Polsce, Kanadzie, Francji, na Ukrainie, Białorusi, w Rosji m.in. na Syberii), w Turkmenistanie, Kamerunie, na Madagaskarze i w krajach skandynawskich.

Święty Krzyż to najstarsze polskie sanktuarium. Przechowywane są w nim relikwie Drzewa Krzyża Świętego. Opactwo benedyktyńskie założył tu Bolesław Chrobry w 1006 r. Obecnie opiekę nad nim sprawuje Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.