Święty Krzyż: szczątki księcia Jaremy przyozdobione rekwizytami z „Ogniem i Mieczem”

Doczesne szczątki księcia Jeremiego Wiśniowieckiego, które spoczywają w krypcie świętokrzyskiego klasztoru przyozdobione zostały w tym tygodniu w pełny strój szlachecki, czapka, żupan, delie (opończę szlachecką) oraz buty.

Zarówno strój szlachecki, jak cały wystrój krypty, stanowią rekwizyty z filmu „Ogniem i Mieczem”.
„Zwróciliśmy się do Stowarzyszenie Autorów ZAIKS z Łodzi o udostępnienie Zgromadzeniu Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej rekwizytów, którymi moglibyśmy przyozdobić doczesne szczątki, jak i całą kryptę, która cieszy się ogromnym zainteresowaniem pielgrzymów i turystów” – poinformował dzisiaj KAI o. Dariusz Malajka OMI, rzecznik świętokrzyskich oblatów.

W trumnie umieszczono także buławę, szablę, pas metalowy oraz krzyżyk. Natomiast w samej krypcie umieszczone zostały: kartusz z herbem, kopie husarskie z proporcami oraz chorągiew.

Krypta grobowa, w której pochowany został m.in. książę Jeremi Wiśniowiecki, po 200 latach w październiku 2007 poświęcona została przez biskupa pomocniczego diecezji sandomierskiej Mariana Zamilka i udostępniona zwiedzającym.

Nowe rekwizyty uzupełniły dotychczasowe – dwa obrazy autorstwa Franciszka Smuglewicza – reprodukcja „Bitwy pod Beresteczkiem” i portret Jeremiego ze słynnej galerii Korybutów w Wiśniowcu, a także militarne eksponaty z epoki, w której żył Wiśniowiecki, w tym włócznię, szpadę i szyszak.

Kryptę w Kaplicy Oleśnickich na Świętym Krzyżu tylko w ciągu jednego roku zwiedza ponad 200 tys. pielgrzymów.

Książę Jeremi Wiśniowiecki (żył w latach 1612 – 1651. Pogromca Kozaków nie został pochowany Wiśniowcu z powodu trwającej wówczas wojny z Kozakami. Zwłoki księcia przewieziono w 1653 r. na Święty Krzyż i pochowane zostały w grobowcu jego krewnych Oleśnickich.

Sanktuarium świętokrzyskie prowadzą ojcowie oblaci Maryi Niepokalanej. Jest ono najstarsze w Polsce i znajduje się w Górach Świętokrzyskich niemal na szczycie góry, zwanej Świętym Krzyżem, Łysą Górą lub Łyścem (595 m). Do czasu obrony Jasnej Góry przed Szwedami było to główne miejsce pielgrzymkowe w Polsce.

Według tradycji benedyktyńskiej, powtórzonej przez Jana Długosza, pierwszy kościół (rotundę) wzniosła tam Dąbrówka, natomiast opactwo benedyktyńskie miał założyć Bolesław Chrobry w 1006 r. Z kolei relikwiarz z cząstkami Drzewa Krzyża Świętego, według legendy, podarował klasztorowi w XII w. św. Emeryk, syn św. Stefana I, króla węgierskiego.