Symfonia sensu

Tak najkrócej można nazwać istotę lubelskich Kongresów Kultury Chrześcijańskiej, z których piąty, obradujący pod hasłem: „Wolność ocalona”, zakończył się w niedzielę. Są one zarówno miejscem prezentacji najwybitniejszych osiągnięć kultury inspirowanej duchem Ewangelii, jak i forum dla twórczych debat z ludźmi dalekimi od Kościoła, czerpiącymi swe wewnętrzne inspiracje z innych źródeł.

Wspólnym mianownikiem jest poszukiwanie sensu i odpowiedzi na najgłębsze pytania ludzkiej egzystencji. Uczestników debat łączy zatroskanie o horyzont wspólnych wartości kształtujących tożsamość Europy i troska o to, by przeciwdziałać procesom prowadzącym do jej destrukcji. „Odkrywaliśmy, że intelektualiści i artyści, duchowni różnych wyznań, politycy i społecznicy tworzą symfonię sensu, w której łączą się różnorodne doświadczenia” – czytamy w kongresowym przesłaniu.

Tegoroczny kongres poświęcony był wolności, jej naturze, interpretacjom i zagrożeniom. Bez wolności – możliwości świadomego wyboru – nie istnieje człowieczeństwo, nie ma także miejsca na dobro i zło. „Kosmiczny problem wolności” – jak wyjaśnił ks. Heller – zaistniał we wszechświecie dopiero w momencie, kiedy wolny człowiek dokonał wyboru między dobrem a złem. Przekonywał, że jednak „lepszy jest świat z możliwością wolności, która dopuszcza zło, niż brak zła i brak wolności”.

Istotnym wątkiem obrad kongresu była kijowska rewolucja godności, będąca jakże ważnym czynnikiem w budowaniu ukraińskiej, wolnej tożsamości, pomimo prób jej zdławienia przez Rosję. Niezależnie od siły rosyjskiego imperializmu, próbowano na kongresie zarysować strategię drogi do pojednania w tej części Europy, kiedy wojna się już zakończy.

Na te kilka niezapomnianych dni Lublin stał się „europejską stolicą kultury” i dostrzec można było jego charyzmat: miasta wielu kultur i religii na skrzyżowaniu Wschodu i Zachodu.

Marcin Przeciszewski