Synod dla Amazonii o grzechach ekologicznych

Cztery główne tematy poruszane podczas dotychczasowych 5 kongregacji generalnych Zgromadzenia Specjalnego Synodu Biskupów dla Amazonii to kwestie ekologii, formacji, obecności Kościoła na tym terenie oraz migracje – poinformował dziennikarzy podczas wczorajszego briefingu w Biurze Prasowym Stolicy Apostolskiej prefekt Dykasterii ds. Komunikacji, dr Paolo Ruffini. Dodał, że dotychczas głos w auli synodalnej zabrało 77 ojców, w tym niektórzy ponownie podczas tzw. „wolnych głosów”, 7 audytorów, 3 zaproszonych specjalnych oraz 1 delegat bratnich Kościołów.

Dr Ruffini zauważył, że wielu ojców postulowało konieczność głębokiego nawrócenia ekologicznego i przemiany stylów życia. Wskazano na konieczność przypomnienia o istnieniu grzechów ekologicznych. Postulowano, aby w katechezie przygotowującej do sakramentu pojednania przypomnieć o tych wykroczeniach przeciw Bogu i bliźniemu. Wskazano na potrzebę teologii ekologicznej oraz duszpasterstwa ekologicznego a także przypominania o bałwochwalstwach z czasów obecnych i minionych oraz zagrożeniach związanych z dzikim kapitalizmem. Było także jedno wystąpienie śpiewane.

Wskazano, że konieczne jest promowanie stylu życia, nie jako absolutnych panów stworzenie, lecz jako gości na ziemi. Mówiono także o posłudze ekologicznej przede wszystkim dla ludzi świeckich. Podkreślono, że ekologia nie jest zaprzeczeniem rozwoju, natomiast chodzi o zrównoważony rozwój, w którym istotną rolę może odgrywać także technologia.

Niektóre głosy wskazywały na negatywną rolę kultury obrazkowej, stwarzającej złudzenia, że można żyć jako obserwatorzy, a nie protagoniści. Tymczasem Kościół winien być bardziej prorocki, realizując opcję na rzecz ubogich, młodych i ekologii. Pojawiło się wiele propozycji strukturalnych, w tym ustanowienia obserwatora praw człowieka dla regionu Amazonii.

Poruszano także kwestię większego zaangażowania wiernych, w tym problem posługi święceń, diakonatu oraz docenienia wspólnego kapłaństwa wiernych.

Poruszano ponadto rolę Kościelnych Wspólnot Podstawowych, oraz trudności w formacji seminarzystów, powodujące porzucanie posługi kapłańskiej przez młodych księży.

Jeśli chodzi o brak kapłanów oraz dostęp do posługi święceń podkreślano wyjątkową sytuację Amazonii, to znaczy diecezji, których powierzchnia jest niekiedy większa niż całych państw w innych częściach świata, z kilkunastoma księżmi. Zatem kiedy mowa o możliwości święcenie „viri probati” (dojrzałych mężczyzn żonatych) to nie chodzi o zmianę prawa celibatu w Kościele obrządku łacińskiego, ale możliwość wyjątków w odniesieniu do konkretnych sytuacji. W niektórych wypowiedziach zaznaczono, że brak kapłanów nie jest związany jedynie z celibatem lecz trzeba modlić się, aby Pan posłał robotników na swoje żniwo. Konieczna jest formacja misyjna z tożsamością amazońską- stwierdzono w auli synodalnej.

Podkreślono także konieczność realizacji powołania osób świeckich do czynnego udziału w życiu Kościoła. Omawiano rolę zakonnic i kobiet. Mówiono o formacji diakonów stałych, pochodzących spośród rdzennych mieszkańców Amazonii oraz ich roli w ewangelizacji.

Natomiast sekretarz synodalnej Komisji ds. Informacji, ks. Giacomo Costa SJ wskazał na konieczność docenienia charyzmatów, w tym możliwość wprowadzenia nowych posług odpowiadających wrażliwości ludów Amazonii. Następnie wskazano na potrzebę Kościoła prowadzącego dialog, wymagający poszanowania kultur Amazonii oraz integralności Ewangelii a także konieczność odpowiedniej formacji do dialogu. Zaznaczył, że wiele głosów wskazywało na problem wpływu innych wyznań oraz zachowania tożsamości katolickiej. Kolejny temat poruszany w auli to migracje zarówno wewnętrzne jak i międzynarodowe, a także przepływ przez Amazonię migrantów zmierzających do innych krajów kontynentu amerykańskiego. Wreszcie podkreślił, że podczas tego Synodu poruszane są kwestie dotyczące ekologii integralnej, ważne dla całego Kościoła.

Biskup Erwin Krautler powiedział dziennikarzom, że według jego szacunków 2/3 biskupów uczestniczących w Synodzie dla Amazonii opowiada się za święceniem w tym regionie mężczyzn żonatych. Jego zdaniem dla takiego rozwiązania nie ma alternatywy, ponieważ rdzenni mieszkańcy Amazonii nie rozumieją celibatu.