Szukanie zagubionych

Ewangelizacja Warszawy to świetny pomysł, ponieważ jest próbą dotarcia do tych, którzy nie wchodzą do świątyni, szukania tych, którzy są daleko lub gdzieś się zagubili – powiedział KAI o. Adam Schulz SJ.

Przewodniczący Ogólnopolskiej Rady Ruchów Katolickich ceni w inicjatywie nowe formy głoszenia Dobrej Nowiny, dostosowanej do współczesnego człowieka, poddanego presji nurtów laicyzacyjnych, które w jego ocenie są one dotkliwe.

Podajemy wypowiedź o. Schulza:

Nowa Ewangelizacja Warszawy ma pomóc w odkrywaniu Pana Boga w życiu osobistym człowieka i to zadanie realizują osoby, które się angażują w przedsięwzięcie. One pokazują też Kościół żywy, a nie skostniałą instytucję, jaką przedstawiają media, Kościół duchownych i świeckich, który dzieli się Ewangelią.

Jest to dobre nie tylko dla osób, które nie znają Chrystusa w ogóle. Oni są wśród nas i takich ludzi spotykamy coraz częściej. Ale cenne jest w tej inicjatywie także ożywianie przygasłej wiary, budzenie żywej wiary, bo jest spora grupa katolików „letnich” i warto też ją zauważyć.

Z satysfakcją mogę podkreślić, że Ewangelizacji Warszawy harmonizuje z pracami Ogólnopolskiej Rady Ruchów Katolickich, która opracowała trzyletni program pod kątem włączenia się świeckich ruchów i stowarzyszeń w nową ewangelizację. W styczniu 2012 r. rozpoczął się IV Kongres ORRK, który zakończy się w 2014 r. W ramach Kongresu w wielu diecezjach przygotowywane są projekty ewangelizacyjne na najbliższe dwa lata. Każdy ruch i stowarzyszenie się w tę inicjatywę angażuje, można zaobserwować ożywienie, które będzie trwało. Tak więc akcja nie ogranicza się jedynie do Warszawy, a będzie realizowana w innych miejscach kraju.

Ważne jest żeby tego typu inicjatywy nie były „akcyjne”, a wyjście ku konkretnym ludziom jednorazowe. Członkowie ruchów i stowarzyszeń, skupionych w ORRK, którzy się angażują w nową ewangelizację, przygotowywali się do niej cały rok, są formowani zarówno przed rozpoczęciem akcji, a także po jej zakończeniu. Ci ludzie przygotowali się do wyjścia na ulicę poprzez formację, spotkania, szukania nowych metod, modlitwę osobistą. Potrzebny jest też mocny „podkład” ze strony teologii pastoralnej – konieczne są odpowiedzi na pytania jak realizować nową ewangelizację, jak ma ona wyglądać we współczesnym świecie. W tej dziedzinie jest wiele do zrobienia. Mam nadzieję, że Synod Biskupów, który będzie poświęcony nowej ewangelizacji i ma odbyć się w przyszłym roku, odpowie na wiele pytań i podsumuje dotychczasowe doświadczenia, wytyczy też nowe kierunki działania.