Tajemnica Krzyża

Adoracja krzyża stanowi centralny punkt liturgii Wielkiego Piątku. Krzyż nas rozdziela, gdy przed nim uciekamy. Krzyż nas jednoczy, gdy z wiarą go przyjmujemy – naucza bp Zbigniew Kiernikowski.

– W Wielki Piątek Kościół nie celebruje Eucharystii, lecz liturgię Męki Pańskiej. Podczas tej liturgii słuchamy narracji Męki Jezusa Chrystusa z Ewangelii św. Jana, polecamy potrzeby świata w Wielkiej Modlitwie Powszechnej i adorujemy Krzyż jako znak naszego zbawienia – mówił w Wielki Wtorek w katedrze siedleckiej biskup Siedlecki Zbigniew Kiernikowski.

W drugiej katechezie paschalnej Ksiądz Biskup wyjaśnił najważniejsze treści liturgii Wielkiego Piątku. Katechezy tej wysłuchali duchowni, klerycy, osoby życia konsekrowanego, kandydaci do sakramentu bierzmowania i licznie zgromadzeni wierni świeccy.

– Słuchając narracji Męki Pańskiej, zostajemy wprowadzeni w tajemnicę Jezusa, która ma się uobecnić „dzisiaj” w naszym życiu. Nie możemy więc patrzeć na Jezusa obarczonego krzyżem jak na jakiegoś biedaczynę, który cierpi z powodu zdrady Judasza, zaparcia się Piotra, biczowania, odrzucenia przez swój naród i wyroku skazującego Go na śmierć. Chodzi o to, byśmy odkryli, że jesteśmy niewolnikami przywiązanymi do samych siebie. Każdy z nas jest człowiekiem przywiązanym do swego życia jak do jakiejś kolumny. Sami nie oderwiemy się od tej kolumny. Dlatego Bóg posłał na świat swego Syna. Jezus przyjął ludzkie ciało, wszedł w naszą śmiertelną kondycję, by się okazało, że tę «kolumnę» można przybić do krzyża – nauczał biskup siedlecki.

– Liturgia Męki Pańskiej rozpoczyna się oddaniem czci ołtarzowi przez celebransa i asystujących, znakiem prostratio, czyli upadnięciem na twarz dla wyrażenia uniżenia przed majestatem Boga, który w swoim Synu podjął Mękę i Śmierć. Zostaje też tym samym wyrażona kruchość i przechodniość ludzkiej egzystencji. Jest to forma aktu pokutnego wyrażająca się w ciszy, czyli nieusprawiedliwianiu się, rezygnacji ze swoich racji i praw, a powierzeniu siebie Komuś Drugiemu – kontynuował bp Kiernikowski.

– Adoracja krzyża stanowi centralny punkt liturgii Wielkiego Piątku. Oczywiście nie chodzi tylko o odniesienie się do samego znaku krzyża, ale wejście w Tajemnicę jaką ten znak wyraża i przybliża. Dlatego zawołanie: „Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło zbawienie człowieka, nasze zbawienie” i odpowiedź: „Pójdźmy z pokłonem”, czyli oddajmy cześć temu Chrystusowi, jest wezwaniem, by każdy z nas patrząc na znak widzialny męki Jezusa miał możność podczas adoracji krzyża zbliżyć się do Zbawiciela ze swoim krzyżem. Adoracja Krzyża w Wielki Piątek ma nam pomóc wejść w komunię z Jezusem. Trwanie w postawie adoracji przed Krzyżem Zbawiciela ze świadomością własnego krzyża i z gotowością podejmowania go na wzór i mocą Ukrzyżowanego jest w tej liturgii istotnym momentem. Jest to właściwy moment komunii, w którym człowiek adorujący Krzyż oddaje się Bogu do dyspozycji, by swój krzyż, w łączności z Krzyżem Jezusa widzieć jako narzędzie przeżycia własnego zbawienia. Krzyż nas rozdziela, gdy przed nim uciekamy. Krzyż nas jednoczy, gdy z wiarą go przyjmujemy – mówił Ksiądz Biskup.

Po omówieniu najważniejszych treści związanych z liturgią Męki Pańskiej, Ksiądz Biskup podkreślił znaczenie postu. – Istota wszelkiego postu chrześcijańskiego kryje się w poście Wielkiego Piątku i Wielkiej Soboty. Pościmy, ponieważ zabrano nam Oblubieńca. Mimo że przepisy kościelne mówią wprost o poście, i to ścisłym w Wielki Piątek, to jednak cała wewnętrzna dynamika obchodów wydarzeń Męki i Śmierci naszego Pana Jezusa Chrystusa domaga się tego, by także w dzień Wielkiej Soboty zachować post, być trwać w postawie postu – wyjaśniał Pasterz Kościoła Siedleckiego.

Trzecia katecheza paschalna Biskupa Siedleckiego zostanie wygłoszona w Wielką Środę o godz. 19.00 w katedrze siedleckiej. Po niej nastąpi celebracja nieszporów połączona z obrzędem przekazania symbolu wiary (Credo) i Modlitwy Pańskiej katechumenom.