„Tajemnica objawienia” – w kinach

„Tajemnica objawienia” – film o ukazaniu się Maryi osiemnastoletniej dziewczynie – trafi do kin 24 sierpnia.

Objawienia w Kościele niezmiennie są tematem, który jednych porusza i przyciąga, innych śmieszy – niezależnie od uznania ich przez stosowne władze kościelne, wielu ludzi ma wyrobioną opinię np. na temat ukazywania się Maryi. Tak odmienne stanowiska można odnaleźć w filmie „Tajemnica Objawienia”, który wkrótce zagości w naszych kinach. Bohaterowie spotykają się na południu Francji, gdzie Matka Boża miała objawić się 18-letniej Annie. Postacią kluczową w filmie i dochodzeniu kanonicznym prowadzonym w sprawie objawienia jest reporter francuskiej gazety, słynący z tego, że potrafi doskonale uchwycić i przekazać w swych relacjach oglądaną rzeczywistość.

Warto zwrócić uwagę na polski tytuł filmu – „Tajemnica objawienia”, który nawet lepiej oddaje treść niż oryginalne „L’apparition”. O tym bowiem, czy objawienie faktycznie miało miejsce, dociekamy przez ponad 2 godziny produkcji i nie wiadomo, do jakiego wniosku dojdą widzowie po obejrzeniu filmu. Nie ulega zaś wątpliwości, że odczuwa się obecność tajemnicy, a nawet kilku tajemniczych wątków, czasem splatających się w nieoczekiwany sposób.

Zdjęcia do filmu fabularnego “Klecha” kręcono na Jasnej Górze

,,Tajemnica objawienia” obrazuje różne podejścia wielu osób do tego samego wydarzenia. Szerzej można rozpatrywać je jako różne podejścia do wiary – od osobistej relacji z Bogiem, poprzez podążanie za tłumem, po sceptycyzm wobec tego, czego nie da się uchwycić i na co brak dowodów. Nie zabraknie i wątku marketingowego – wszak handlowcy nie czekają na oficjalne uznanie objawień przez Kościół, by wystawić swoje stragany z pamiątkami…

Niezależnie od podejścia, z jakim zasiądziemy przed ekranem, po filmie można zastanowić się, co by było, gdyby ukazane wydarzenie rozegrało się w naszym mieście, w naszym sąsiedztwie, a może nawet z naszym udziałem? Nie jest to takie niemożliwe, skoro Bóg „zakrył te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawił je prostaczkom” (zob. Mt 11, 25), a Matka Boża na swych rozmówców wybierała dzieci. Niejako przy okazji film uświadamia, że objawienia prywatne uznawane przez Kościół to nie „zwidy” – podlegają wnikliwej ocenie specjalistów z różnych dziedzin, a i samo wydarzenie musi spełnić określone warunki. Ponadto w scenach z Watykanu pojawia się wątek objawień w Ile-Bouchard we Francji w 1947 r., a polskiego widza ucieszy widok Gietrzwałdu na watykańskiej liście objawień uznanych przez Kościół.

Dystrybucja: Kino Świat.