Tarnów: kwesty na cmentarzach na rzecz seminarium i na odnowę zabytkowych nagrobków

Alumni Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie będą kwestować na cmentarzach diecezji tarnowskiej. Zebrane pieniądze zostaną przeznaczone na funkcjonowanie seminarium oraz na rozbudowę biblioteki.

Jak mówi rektor ks. Jacek Nowak, z biblioteki będą mogli korzystać klerycy, studenci teologii i mieszkańcy Tarnowa. „Podczas prac modernizacyjnych mają powstać sale do przechowywania książek oraz pomieszczenia, gdzie znajdą się zbiory specjalne. Wybudowane zostaną też pracownie digitalizacji zbiorów, a przede wszystkim czytelnie, aby dostęp do publikacji był lepszy niż do tej pory” – dodaje rektor.

Alumni WSD będą kwestować na cmentarzach w niedzielę 31 października i 1 listopada. Pomogą im członkowie rad duszpasterskich, Towarzystwa Przyjaciół WSD, lektorzy i ministranci. W największym seminarium w Polsce formację zdobywa ponad 200 alumnów. Seminarium utrzymuje się z ofiar biskupów, kapłanów i wiernych.

Tymczasem na najstarszej nekropolii w Tarnowie aktorzy, dziennikarze, politycy i członkowie Komitetu Opieki nad Starym Cmentarzem będą kwestować na ratowanie zniszczonych zabytkowych nagrobków. Kwesta rozpocznie się w niedzielę 31 października i potrwa dwa dni od godziny 8.30 do 18.30.

Za pieniądze zebrane podczas ubiegłorocznej kwesty odnowione zostały dwa nagrobki. Ich renowacja kosztowała 18 tys. zł.

W ciągu 17 lat, Komitet Opieki nad Starym Cmentarzem w Tarnowie za zebrane podczas kwest pieniądze odnowił w sumie 35 nagrobków.

Cmentarz Stary w Tarnowie został założony w końcu lat 80. XVIII wieku na przedmieściu Zabłocie. Ścisła data założenia cmentarza nie jest do dziś ustalona. Przyjmuje się, że pierwszy pochówek miał miejsce w 1788 r. Najstarszym zachowanym nagrobkiem jest grób Anny Marii z Lubomirskich Radziwiłłowej żony księcia Karola Radziwiłła zmarłej w 1795 r.

Tarnowski cmentarz należy do najstarszych w Polsce, a także do najciekawszych i najbardziej wartościowych obiektów tego typu w Małopolsce. Jest starszy o kilka lat od cmentarza Rakowickiego w Krakowie (1803) i od cmentarza Powązkowskiego w Warszawie (1792), równy wiekiem Łyczakowskiemu we Lwowie (1786). Zajmuje obszar ok. 3.5 ha.