Telegram Prymasa Polski na uroczystości pogrzebowe bp. Edwarda Materskiego
29 marca 2012 | 13:48 | bgk / rk Ⓒ Ⓟ
„Wraz z całym Kościołem radomskim i Wami wszystkimi tu zgromadzonymi, jako prymas Polski uczestniczę duchowo w żałobnej liturgii, podczas której polecamy miłosierdziu Bożemu śp. biskupa Edwarda Materskiego, pierwszego biskupa ordynariusza młodej diecezji radomskiej” – napisał Prymas Polski abp Józef Kowalczyk w telegramie na uroczystości pogrzebowe bp. Edwarda Materskiego.
Publikujemy pełną treść telegramu Prymasa Polski
Drodzy Bracia i Siostry, uczestnicy liturgii pogrzebowej zmarłego Biskupa Edwarda Materskiego!
Wraz z całym Kościołem radomskim i Wami wszystkimi tu zgromadzonymi, jako prymas Polski uczestniczę duchowo w żałobnej liturgii, podczas której polecamy Miłosierdziu Bożemu śp. biskupa Edwarda Materskiego, pierwszego biskupa ordynariusza młodej diecezji radomskiej.
Kościół radomski przeżył w czasie swej krótkiej historii wiele momentów radosnych i smutnych związanych z posługą kolejnych duszpasterzy, którzy z woli Ojca Świętego byli tu w sukcesji apostolskiej szafarzami słowa i sakramentów.
Pierwszym z nich był biskup Edward Materski, który stworzył fundamenty strukturalne i administracyjne tej diecezji, poczynając od zorganizowania kurii biskupiej, wybudowania seminarium duchownego, licznych świątyń, ustanowienia wielu nowych parafii oraz zorganizowania nauczania katechetycznego, które stanowiło dla Niego podstawowe zadanie – i w tym duchu wychowywał całe pokolenia kapłanów, katechetów oraz zastępy młodzieży.
Dziś, biskup Henryk Tomasik, czwarty pasterz tego Kościoła, zorganizował tę żałobną liturgię podczas której oddajemy ostatnią ziemską posługę pierwszemu biskupowi radomskiemu, odprowadzając go na miejsce wiecznego spoczynku na radomskim cmentarzu w oczekiwaniu na zmartwychwstanie.
Drodzy Bracia i Siostry!
Księga ziemskiego życia śp. biskupa Edwarda rozpoczęta w dniu Jego narodzin 6 stycznia 1923 roku w Wilnie, została zapisana do ostatniej strony i zakończyła się przejściem do Domu Ojca dnia 24 marca 2012 roku w Radomiu.
Błogosławiony Jan Paweł II, który bardzo cenił śp. biskupa Edwarda, napisał w 1999 roku znamienne słowa: Człowiek poddany jest czasowi: rodzi się i przemija w czasie… Mimo ograniczeń mego wieku bardzo wysoko cenię sobie Życie i umiem się nim cieszyć. Dziękuję za to Bogu… Zarazem jednak głębokim pokojem napełnia mnie myśl o chwili, w której Bóg wezwie mnie do siebie – z życia do życia! Dlatego wypowiadam często – i bez najmniejszego odcienia smutku – modlitwę, którą kapłan odmawia po liturgii eucharystycznej: In hora mortis meae voca me, et iube me venire ad te – w godzinie śmierci wezwij mnie i każ mi przyjść do Siebie. Jest to modlitwa chrześcijańskiej nadziei, która w niczym nie umniejsza radości obecnej chwili, a przyszłość zawierza opiece Bożej dobroci. (Do moich Braci i Sióstr – ludzi w podeszłym wieku!, 01.10.1999r.)
Drodzy Bracia i Siostry!
Zmarły biskup Edward zapewne żył treścią tych myśli, które zawarł we wspomnianym liści błogosławiony Jan Paweł II. Świadczy o tym także Jego dewiza pasterskiej posługi: Veni Domine Jesu – Przyjdź, Panie Jezu.
Cały dorobek posługi ludzkiej, kapłańskiej i biskupiej śp. Zmarłego składamy na ołtarzu eucharystycznym jako dar ofiarny i upraszamy dla Niego wiekuisty pokój oraz udział w chwale Zmartwychwstałego Chrystusa.
Wieczny odpoczynek racz Mu dać Panie, a światłość wiekuista niechaj Mu świeci! Amen!
cieszymy się, że odwiedzasz nasz portal. Jesteśmy tu dla Ciebie!
Każdego dnia publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła w Polsce i na świecie. Jednak bez Twojej pomocy sprostanie temu zadaniu będzie coraz trudniejsze.
Dlatego prosimy Cię o wsparcie portalu eKAI.pl za pośrednictwem serwisu Patronite.
Dzięki Tobie będziemy mogli realizować naszą misję. Więcej informacji znajdziesz tutaj.