Teologowie i świeccy przypominają sylwetkę ks. prof. J. Kudasiewicza – ojca polskiej teologii biblijnej

„Teolog w Kościele i w świecie” – to tytuł sympozjum upamiętniającego 10. rocznicę śmierci ks. prof. Józefa Kudasiewicza, wybitnego biblisty, nazywanego „ojcem polskiej teologii biblijnej”, które odbyło się w sobotę w Wyższym Seminarium Duchownym w Kielcach.

Postać związanego z Kielcami teologa i jego dorobek naukowy przypominali autorzy referatów, w tym jego uczniowie, poświęcono mu także wieczór wspomnieniowy.

Celem sympozjum, jak podkreślali organizatorzy, jest refleksja nad misją teologa we współczesnym Kościele i świecie oraz związane z nią szanse i wyzwania. To zagadnienie podejmowano w kontekście życia i spuścizny ks. prof. Józefa Kudasiewicza, który przez lata swojej pracy naukowej i duszpasterskiej troszczył się o to, aby Biblia i teologia nie pozostawały zamknięte w salach wykładowych, ale aktywnie uczestniczyły w życiu społecznym i kulturowym.

Wydarzenie rozpoczęła Msza św. w intencji ks. prof. Kudasiewicza w kościele seminaryjnym Trójcy Świętej, gdzie sam przez lata sprawował Eucharystię.

– Biblia to nasza ojczyzna, nasz kraj. To Słowo Boże poprzedza łaskę sakramentów. Teolog powiedziałby, że to rodzaj łaski uprzedzającej, żeby Bóg znalazł miejsce w ludzkim sercu. Potrzeba na to słowa, otwarcia – mówił bp Jan Piotrowski. Wspomniał swoje spotkania z ks. prof. Kudasiewiczem, w czasach kleryckich.

Dorota Dziadoń poznała ks. profesora na kursie katechetycznym w Kielcach. – Jego sposób mówienia o Piśmie Świętym, ogromna wiedza, pasja i forma przekazu, zachwyciły mnie. Był człowiekiem bardzo otwartym na wszelkie pytania, jakie młody człowiek może zadawać, więc „atakowałam” go niejednokrotnie. To dzięki jego zachętom zdawałam na studia teologiczne na KUL. Tam miałam okazję brać udział w wykładach księdza profesora, a także doświadczać jego ojcowskiej i duszpasterskiej opieki – opowiada w rozmowie z KAI.

Podczas seminarium bibliści, teologowie i reprezentanci różnych dziedzin naukowych, duchowni i świeccy, szukali odpowiedzi na pytanie, przed jakimi wyzwaniami staje dziś teolog i naukowiec, pracujący w Kościele i dla Kościoła, a równocześnie poszukujący wspólnego języka i dialogu ze światem współczesnym.

Sympozjum w gmachu WSD otworzyli: bp Jan Piotrowski i ks. Paweł Tambor, rektor WSD w Kielcach.

Obrady podzielono na dwie sesje, nawiązujące do miejsca Biblii we współczesnym świecie, postrzeganie jej miejsca i funkcji. Część pierwszą nazwano „Biblia i przepowiadanie”. Swoje wystąpienia zaprezentowali: ks. prof. dr hab. Henryk Witczyk, ks. prof. dr hab. Mirosław Wróbel, ks. prof. dr hab. Stanisław Dyk. Ks. prof. Henryk Witczyk zauważył fundamentalne znaczenie wiary w procesie interpretacji Pisma Świętego. – Rzeczą absolutnie kluczową jest głęboka wiara samego profesora, egzegety, teologa, w Boga, który mówi do człowieka wszystkich czasów, natchnionymi przez ducha prawdy słowami Pisma Świętego – mówił.

W drugiej sesji pn. „Biblia-kultura-społeczeństwo” prelegenci poszukiwali inspiracji dla współczesnego głoszenia Ewangelii, z uwzględnieniem kwestii nieczęsto branych pod uwagę, jak prawa człowieka czy problematyka ekologiczna. – Z raportów Unii Europejskiej wynika, że religia nie jest wartością najważniejszą dla Europejczyków, wyżej stawiają oni etos pracy i wypada się na tym skupić w głoszeniu Ewangelii – mówi KAI ks. prof. Rafała Dudała. – To już nie są zmiany epokowe, ale zmiana epoki – mówi, wskazując na potrzebę zmiany paradygmatu, ku postawie słuchania. W swoim wystąpieniu podniósł m.in. kwestię, czy Kościół może uczyć się od tych, którzy mu się sprzeciwiają i na ile Kościół powinien uczyć się od świata?

Śp. Ks. prof. Kudasiewicz miał wpływ na życie wielu ludzi. Tak było w przypadku Zuzanny Ferenc-Warchałowskiej, która dedykowała mu specjalne widowisko – trylogię, inspirowaną nauczaniem o Biblii, opartą o mało znane księgi Starego Testamentu. Najpierw była „Rut. Historia niemożliwej miłości” w 2016 r., potem „Ozeasz. Historia niemożliwej rodziny” 2018 r. Obecnie przesunięty przez pandemię „Amos. Historia niemożliwego miasta”.

– Chciałabym, żeby ks. prof. Kudasiewicz, który pochodził z naszego regionu był dumny z tej trylogii, z zakorzenienia współczesnych spektakli w Piśmie Świętym. To moje podziękowanie za pomoc w „zamieszkaniu” w Biblii. Bo to jest prawdziwy dom. Chyba mogę tak powiedzieć – mówi KAI Ferenc-Warchałowska. I dodaje: – Jak to dobrze, że wrócił do Kielc w 2000 r. na emeryturę z Lublina po 40 latach pracy KUL. Można było do niego pójść do seminarium, poprosić o rozmowę, pomoc, o książki. Kontakt z nim, to było niesamowicie cenne doświadczenie. Na czym polegała wyjątkowość ks. Józefa Kudasiewicza? On żył, mieszkał duchowo, w Piśmie Świętym – dodaje.

W dorobku ks. prof. Józefa Kudasiewicza (1926-2012) dominują publikacje z zakresu teologii biblijnej Nowego Testamentu. Przez ks. prof. Mariana Ruseckiego został nazwany „ojcem polskiej teologii biblijnej”. Każda jego publikacja powstawała w kontekście tradycji Ojców Kościoła, nauczania Soboru Watykańskiego II oraz Ojca Świętego. Jego książki to doskonałe narzędzie nowej ewangelizacji.

Był wielokrotnie nagradzany i wyróżniany. W 2012 r. Kapituła Jury Nagrody Stowarzyszenia Wydawców Katolickich Feniks 2012 przyznała ks. prof. dr hab. Józefowi Kudasiewiczowi Nagrodę Główną Feniks 2012 za całokształt osiągnięć naukowych, autorstwo i współautorstwo licznych publikacji, podejmowanie i wyjaśnianie w swoich książkach i pracach trudnych zagadnień świata nauki, Biblii i wiary, popularyzację wiedzy oraz życzliwość wobec ludzi.