Tłuchowo: zakończyła się peregrynacja relikwii bł. o. Honorata Koźmińskiego

Zakończyła się trzyletnia peregrynacja relikwii bł. o. Honorata Koźmińskiego w parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Tłuchowie, w diecezji płockiej. Z inicjatywy proboszcza, relikwie Błogosławionego odwiedziły domy parafian. Podczas 24-godzinnej wizyty domownicy modlili się za jego wstawiennictwem w intencjach własnych oraz o powołania kapłańskie.

Podczas uroczystej Mszy św. kończącej peregrynację relikwii bł. o. Koźmińskiego, proboszcz tłuchowskiej parafii ks. kan. dr Andrzej Zakrzewski przypominał, że święci są potrzebni, by pomagać w codziennym życiu: „W naszym życiu spotkać nas mogą różne `burze`, które mogą przynieść wiele złego, dlatego tak ważna jest codzienna modlitwa. Każdy z nas ma obowiązek iść przez życie z Jezusem Chrystusem, bo tylko On może nam pomóc. W tym dziele wspierają Go święci i błogosławieni” – mówił dziekan dekanatu tłuchowskiego.

Zakończenie peregrynacji relikwii poprzedzone było w Tłuchowie parafialnym Rokiem Świętych i Błogosławionych. Od września 2011 roku wierni z parafii Wniebowzięcia NMP w Tłuchowie modlili się w każdym miesiącu do poszczególnych świętych i błogosławionych. Głoszone były kazania o ich życiu, odbywała się adoracja Najświętszego Sakramentu, z modlitwami do świętego.

Honorat Koźmiński (1829-1916) – w 1848 r. wstąpił do zakonu kapucynów w Lubartowie, 2 lata później złożył śluby uroczyste. Święcenia kapłańskie przyjął w 1852 r. W 1855 r. razem z Zofią Truszkowską założył w Warszawie Zgromadzenie Sióstr Felicjanek, którego zadaniem była działalność charytatywna. Po upadku powstania styczniowego rząd rosyjski skasował wszystkie klasztory katolickie.

Po kasacie klasztoru kapucynów w Warszawie w 1864 r. zamieszkał w Zakroczymiu w diecezji płockiej, a w latach 1892-1916 w Nowym Mieście. W celu ominięcia zakazu rosyjskiego Koźmiński zaczął zakładać w Kongresówce skryte zgromadzenia zakonne – tzw. skrytki, oparte na regule trzeciego zakonu św. Franciszka.

W latach 1872-1898 założył 14 żeńskich zgromadzeń zakonnych skrytych. Ich zadaniem miało być uświęcenie osobiste, działalność charytatywna i akcja apostolska w rodzinach, fabrykach, szpitalach itd. Uzyskał w 1889 r. aprobatę Stolicy Apostolskiej dla zgromadzeń bezhabitowych. Dzięki temu powstało 26 stowarzyszeń tercjarskich, a z nich powstało 16 zgromadzeń zakonnych. Powołał wówczas do życia m.in. Zgromadzenie Sióstr Serafitek w Warszawie.

Został beatyfikowany 16 października 1988 r. przez Jana Pawła II. Kościół katolicki w Polsce wspomina bł. Honorata 13 października.