Tokio: otwarto wystawę poświęconą bratu Zeno

W Riverside Galery w parku Sumida w tokijskiej dzielnicy Asakusa otwarto 20 stycznia wystawy poświęconą polskiemu franciszkaninowi Zenonowi Żebrowskiemu, nazywanemu tam bratem Zeno. W Japonii dobrze pamiętają jego działalność, zwłaszcza zaraz po II wojnie, gdy pomagał on bezdomnym.

Zmarły w 1982 r. brat Zeno przeżył w Nagasaki wybuch bomby atomowej w sierpniu 1945 roku. Po wojnie wraz z innymi polskimi franciszkanami zajął się pomaganiem najbardziej potrzebującym. Przemierzał w tym celu ulice Nagasaki, a potem również innych miast Japonii. W Tokio wyszukiwał osoby mieszkające na ulicy i przekazywał im żywność, którą otrzymywał od sklepikarzy i ludzi dobrej woli. Miał łatwość rozmawiania z ludźmi i niesienia im pomocy, czym zyskał ogromną sympatię i zainteresowanie japońskiej prasy.

W stolicy dotarł do działającego na terenie obecnego parku Sumida slumsu zwanego „Miastem Mrówek”, gdzie niósł pomoc żywnościową szczególnie dzieciom i najsłabszym. W 1950 roku spotkał młodą japońską chrześcijankę Satoko Kitaharę, którą zaprowadził do Miasta Mrówek.

Pochodząca z domu profesora uniwersytetu kobieta zamieszkała z ludźmi w slumsach i całkowicie oddała się służeniu im pomocą. Zajmowała się przede wszystkim dziećmi. Zyskała miano „Marii Miasta Mrówek”. Z powodu wycieńczenia i choroby zmarła w Mieście Mrówek 23 stycznia 1958 roku w wieku zaledwie 28 lat. Wraz z bratem Zeno stała się symbolem powojennej pomocy ludziom najbiedniejszym i opuszczonym.

Czytaj także: Film “Dwie Korony” życzliwie przyjęty przez Japończyków

Ceremonii otwarcia wystawy, poświęconej ich działalności, przewodniczyli nuncjusz apostolski w Japonii abp Joseph Chennoth i ambasador Polski w tym kraju Jacek Izydorczyk. Przypomniał on fakty z życia br. Zeno. Nuncjusz podkreślił m.in. jego „inspirującą działalność”, która – parafrazując słowa św. Matki Teresy – była i jest odpowiedzią na „duchowy głód” ludzi tego kraju.

Przewodniczący komitetu organizacyjnego wystawy Hiroyuki Kitabata przyznał, że oddanie br. Zeno i Satoko Kitahary, którzy ratowali ludzi z powojennej beznadziei zainspirowała go do przypomnienia ich działalności i uczynienia wszystkiego, aby nie popadła ona w zapomnienie.

Po wystawie oprowadzał uczestników Jin Ishitobi, autor książki „Kaze no shisha Zeno” (Zeno – Posłaniec Wiatru, 1998). Przypomniał, że polski franciszkanin należał do „szkoły misyjnej Maksymiliana Kolbego“ i stał się znany dzięki mediom, które śledziły jego pracę na rzecz najuboższych.

„Dzięki temu poznało ją całe społeczeństwo japońskie. Ośrodek pomocy w Nagasaki, w którym z innymi franciszkanami pracował br. Zeno, odwiedził cesarz. Dzięki materiałom prasowym dysponujemy wieloma zdjęciami, które przedstawiają życie w powojennym Tokio” – zauważył Ishitobi.

W ramach wystawy pokazane zostaną filmy: dokumentalny – „Maria (Satoko Kitahara) i jej Miasto Mrówek“ i animowany „Brat Zeno: miłość, która nie zna granic”.

W galerii, obok zdjęć, wystawiono też popiersie Satoko Kitahary z różańcem na szyi. Można się przed nim pomodlić do przyszłej błogosławionej i zgodnie z japońskim zwyczajem złożyć przed popiersiem kwiaty.

Brat Zenon Żebrowski przybył do Japonii w 1930 roku ze św. Maksymilianem Kolbe. Aż do śmierci w 1982 roku był misjonarzem w tym kraju. W lutym 1981 roku ze schorowanym już polskim franciszkaninem spotkał się w Tokio Jan Paweł II.