Tomaszów Lubelski: obchody Dnia Godności Osoby z Niepełnosprawnością Intelektualną

Od kilku lat w Tomaszowie Lubelskim odbywają się uroczyste obchody Dnia Godności Osoby z Niepełnosprawnością Intelektualną, który przypada 7 maja. Tegoroczne spotkanie rozpoczęła dziękczynna Msza św. w kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, której przewodniczył bp Wacław Depo, ordynariusz zamojsko-lubaczowski.

– Słowo godność musi wielokrotnie powracać w sposobie myślenia współczesnego świata. Każdy z nas godność otrzymuje od Boga, tego nie daje nam świat. Godność osoby ludzkiej na podstawie Kart Praw Człowieka Stolicy Apostolskiej ma swoje źródło w Bogu, który jest Stwórcą i Zbawcą człowieka – podkreślił bp Depo.

W homilii ordynariusz zamojsko-lubaczowski zwrócił uwagę na rozumienie trzech słów – troska, współtowarzyszenie oraz miłość – dotyczących osób z niepełnosprawnością intelektualną.

Jego zdaniem, z troski powinno wypływać zaniepokojenie prawdą i miłością. – My musimy dokładnie dochodzić do prawdy krok za krokiem. Czy już znamy prawdę o tajemnicy nie raz takiego czy innego związania się od początku życia, w tajemnicy życia tych dzieci? – zastanawiał się bp Depo. I dodał, że „dotykamy pewnej tajemnicy, która nas przerasta, ale mamy prawo pod Krzyżem Chrystusa powiedzieć, że każde cierpienie wołające o wyzwolenie i o pomoc jest związane z tajemnicą Krzyża”.

We współtowarzyszeniu – tłumaczył bp Depo – nie chodzi tylko o obecność, o nasze bycie przy kimś, ale o to, by „tak wytworzyć klimat naszego bycia razem z tymi dziećmi, aby miały one przebijającą się świadomość, że są kochane”. – To jest dopiero bycie i współtowarzyszenie pomimo, że to się wiąże z trudem i ciężarem. Tego musimy uczyć się od podstaw i do końca naszego życia – zwrócił uwagę bp Depo.

Mówiąc o przykazaniu miłości, hierarcha przypomniał, że Chrystus wzywa by miłować się tak jak On nas umiłował. Podkreślił, że „dzisiaj nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie daje za tych, których kocha”. – Czyż to nie jest codzienność waszej służby? – zadając to pytanie, bp Depo odpowiedział, że „trzeba życie dać, siebie dać w każdym wymiarze codzienności – tej trudnej i mozolnej”. – To jest dorastanie do miary nowego przykazania: miłować tak jak Chrystus. Jeśli będziemy coraz bardziej związani z Chrystusem i kochać Chrystusa, to wtedy będziemy dla siebie przyczyną jeszcze większej radości poprzez trudną służbę pochylania się i współtowarzyszenia osobom niepełnosprawnym intelektualnie – tłumaczył.

Po przemarszu główną ulicą Tomaszowa Lubelskiego, dalsza część uroczystości odbyła się w Tomaszowskim Domu Kultury. W obchodach wzięły udział dzieci i młodzież ze szkół miejskich, władze samorządowe, parlamentarzyści i oczywiście główni bohaterowie tego dnia, czyli osoby niepełnosprawne intelektualnie.

Rodzice dzieci niepełnosprawnych mówią otwarcie, że wciąż napotykają na różnego rodzaju trudności w codziennym życiu. Pomijając bariery architektoniczne, wciąż większość społeczeństwa przechodzi obok nich obojętnie.

Stanisława Raczkiewicz, wiceprzewodnicząca Zarządu Koła Polskiego Stowarzyszenia Osób z Upośledzeniem Umysłowym w Tomaszowie Lubelskim wyjaśniła, że tego typu spotkania mają służyć przede wszystkim temu, by lokalne środowisko zobaczyło, że to nie jest utopia ani legendy, że tacy ludzie są, żyją wśród nas i to od zdrowego społeczeństwa zależy jaki los im zgotujemy. – Ich jakość życia zależy od jakości naszego postrzegania tej grupy osób, naszych postaw społecznych i od jakości naszego wnętrza – dodała Raczkiewicz.

W Tomaszowskim Domu Kultury osoby niepełnosprawne przygotowały występy artystyczne. W finałowym koncercie wystąpił Integracyjny Zespół Artystyczny „Przyjaciele”, działający w PSOUU Koło Tomaszów Lubelski, Zespół Artystyczny WTZ Muratyn, Zespół Artystyczny „Buziaki” SOSW w Tomaszowie Lubelskim oraz Zespół Artystyczny ŚDS w Szarowoli. Całość zwieńczyła integracyjna dyskoteka dla wszystkich dzieci.