Toruń: sympozjum „Oblicza miłosierdzia”

My nie pytamy o świadectwo chrztu. Pomagamy każdemu, kto o tę pomoc prosi – powiedział ks. dr hab. Waldemar Cisło, dyrektor Sekcji Polskiej Papieskiego Stowarzyszenia „Pomoc Kościołowi w Potrzebie” podczas sympozjum „Oblicza miłosierdzia” odbywającego się 12 marca w ramach Toruńskich Dni Dialogu w Wyższej Szkole Filologii Hebrajskiej w Toruniu.

W pierwszej sesji wykładowej skupiono się na ukazaniu miłosierdzia, o którym mowa na kartach Biblii, posłannictwie Kościoła w szerzeniu miłosierdzia oraz na jednej z form wypełniania misji propagowania miłosierdzia Bożego jaką jest posługa spowiednika.

O. prof. dr hab. Hugolin H. Langkammer OFM podkreślił, że nie należy łączyć posłannictwa miłosierdzia Bożego tylko z Nowym Testamentem, bowiem o miłosierdziu wielokrotnie mowa jest na przykład w Psalmach. Nowy Testament zmienia jedynie kryterium miłości do człowieka, którym staje się Jezus Chrystus.

O Kościele i jego roli w zbawieniu ludzi poprzez jednoczenie ich między sobą oraz z Bogiem mówił o. dr hab. Sławomir I. Ledwoń OFM, prof. KUL. Prelegent podkreślił przede wszystkim, iż po Soborze Watykańskim II uznano, że nie tyle przynależność do Kościoła jest potrzebna do zbawienia, ale samo istnienie Kościoła, bo ma on depozyt prawdy. Posługą Kościoła jest jednoczenie ludzi w jednej owczarni; Kościół to bycie dla człowieka na wzór miłości Boga do człowieka. – Miłosierdzie Boże jest nieustannym pochylaniem się nad ludzką nędzą, poprzedza i warunkuje całą historię zbawienia – mówił prelegent.

Posługa spowiednika w wystąpieniu o. dr. Hieronima B. Stypy OFM z WSD Wronki jawi się jako relacja z duchowym ojcem, który ukierunkowuje na spotkanie z miłosiernym Bogiem. Ojcowska miłość kapłana ma przejawiać się w postawie przyjaznego przyjęcia penitenta, uważnego i do końca wysłuchania oraz rozsądnego ukierunkowania na duchowe rodzenie się na nowo. Ojcowska postawa kształtuje pozytywny stosunek wobec sakramentu pojednania oraz wprowadza w klimat Bożego miłosierdzia.

Podczas drugiej sesji wykładowej o. mgr Salezy B. Tomczak OFM zapoznał słuchaczy z historią Prowincji św. Franciszka z Asyżu, a o. dr Emil Kumka OFM Conv. mówił o rozumieniu i realizowaniu miłosierdzia w duchu św. Franciszka. W zaleceniach Biedaczyny z Asyżu miłosierdzie musi iść w parze z delikatnością, bowiem należy okazać szacunek wobec osoby, którą obdarza się miłosierdziem. Należy także wykazać się niezwykłą wrażliwością, niejako stać się tym potrzebującym i wejść w jego nędzę, bo to umożliwia zrozumienie, jakiej pomocy potrzebuje.

Na zakończenie sympozjum poruszono również kwestię czynów miłosierdzia wobec sióstr i braci w Syrii i Iraku. Ks. dr hab. Waldemar Cisło, dyrektor Sekcji Polskiej Papieskiego Stowarzyszenia „Pomoc Kościołowi w Potrzebie” zapoznał słuchaczy z danymi dotyczącymi ofiar konfliktów w Syrii i Iraku oraz świadczonej przez Kościół pomocy. Prelegent podkreślił, że w sytuacji, gdzie najbardziej cierpią kobiety, dzieci i osoby starsze, gdy nie ma szkół i wstrzymywane są dostawy leków, Kościół staje się jedynym ratunkiem. – My nie pytamy o świadectwo chrztu. Pomagamy każdemu, kto o tę pomoc prosi – mówił ks. dr hab. W. Cisło.

W grupie działań Kościoła znajduje się więc przede wszystkim zaopatrzenie w żywność i lekarstwa, czy tworzenie na miejscu obozów dla osób, które przebywają w nich tymczasowo, bo po znalezieniu pracy i mieszkania, próbują powrócić do samodzielnego funkcjonowania. Unikają w ten sposób konieczności opuszczenia ojczyzny. Prelegent podkreślił, że kiedyś chrześcijanie zostaną rozliczeni z pomocy udzielonej potrzebującym braciom. – Bądźmy ich głosem, bo oni tego głosu nie mają – nawoływał ks. dr hab. W. Cisło.

Podczas sympozjum otwarto wystawę „Przestrzenie 3D Województwa Kujawsko – Pomorskiego” autorstwa Marka Czarneckiego.

Sympozjum „Oblicza miłosierdzia” odbyło się w ramach Toruńskich Dni Dialogu organizowanych przez Wyższą Szkołę Filologii Hebrajskiej w Toruniu, Fundację Hodos oraz Franciszkańskie Liceum Ogólnokształcące i Franciszkańskie Technikum w Toruniu.