Tradycja tego odpustu trwa nieprzerwanie od 300 lat

Suma odpustowa była kulminacyjnym momentem trzydniowych uroczystościach z okazji odpustu Porcjunkuli, które zakończyły się we wtorek w klasztorze franciszkanów-reformatów w Kętach na Podbeskidziu. W miejscu, w którym tradycja franciszkańskiego odpustu kontynuowana jest nieprzerwanie od 300 lat, modlili się wierni głównie z dekanatu kęckiego, ale i innych zakątków Podbeskidzia. O północy z 1 na 2 sierpnia w odprawiona została Pasterka Maryjna.

W homilii ks. dr Robert Niedziela z parafii w Bielsku-Białej Leszczynach przywołał treść i znaczenie trzech objawień maryjnych z ubiegłego wieku: w portugalskiej Fatimie, japońskim Akito i rwandyjskiej wiosce Kibeho. Zaznaczył, że wezwanie Matki Bożej do modlitwy, pokuty i nawrócenia jest aktualne i adresowane do współczesnego człowieka.

Za polskimi biskupami z listu na 100. rocznicy objawień fatimskich powtórzył, że Matka Boża pokazuje dwie drogi ocalenia świata: „Pierwszą z nich jest powrót do Ewangelii oraz osobiste wejście na drogę nawrócenia i pokuty. Jeżeli jednak zabraknie osobistego i wspólnotowego zadośćuczynienia oraz nawrócenia, ostrzegała Maryja, Bóg poprowadzi ludzkość inną drogą ratowania świata – poprzez bolesne oczyszczenie, cierpienia, prześladowania, wojny i śmierć” – przywołał słowa pasterzy Kościoła w Polsce z 2017 r.

Klasztor Ojców Franciszkanów w Kętach został wybudowany na przełomie XVII i XVIII wieku. Inicjatorem budowy był chorąży krakowski i rycerz chorągwi husarskiej Andrzej z Żydowa Żydowski. Celem jego przedsięwzięcia była walka na tutejszych terenach z coraz bardziej szerzącym się kalwinizmem. W 1901 roku do klasztoru dobudowano kaplicę św. Dydaka. Wewnątrz znajdują się freski przedstawiające św. Franciszka, który dostępuje łaski odpustu Porcjunkuli. Co roku przybywają do niej wierni z Kęt i okolic w celu uzyskania odpustu.

Kościół Matki Boskiej Anielskiej (Porcjunkula) leży około 2 kilometrów na południe od Asyżu. Znajdowała się tu pierwotnie benedyktyńska kapliczka odbudowana przez św. Franciszka w 1207 roku. W roku 1211 benedyktyni z góry Subasio odstąpili Franciszkowi i jego towarzyszom kaplicę.

Przy Porcjunkuli rozgrywały się bardzo ważne epizody z życia św. Franciszka i Zakonu. Franciszek gromadził tam pierwszych braci, a w 1212 r. Klara złożyła śluby zakonne i powstał II Zakon Pań Ubogich. W 1216 roku św. Franciszek wymodlił i uprosił niezwykły przywilej odpustu Porcjunkuli zwany także Perdono (Przebaczenie). Każdy, kto 2 sierpnia wszedł do tej kaplicy i skruszony poprosił kapłana o spowiedź otrzymywał nie tylko odpuszczenie grzechów, ale także kar doczesnych z nimi związanych.

Przy tej kaplicy św. Franciszek zakończył ziemski żywot 3 października 1226 r.

Papież św. Pius X nadał Porcjunkuli pod Asyżem tytuł Matki i Głowy Zakonu Braci Mniejszych, a samą bazylikę wraz z kaplicą Porcjunkuli podniósł do rangi Bazyliki Patriarchalnej.

Papież Paweł VI umożliwił uzyskanie odpustu zupełnego w każdym kościele parafialnym, zwłaszcza jeśli nie można dotrzeć do jakiegokolwiek klasztornego kościoła franciszkańskiego. Dziś Asyż z Porcjunkulą oraz bazylikami świętych Franciszka i Klary należy do najczęściej odwiedzanych przez pielgrzymów i turystów miejsc kultu na religijnej mapie Europy.