400 tys. na ratowanie Domu Długosza z XV wieku

Wniosek parafii przeszedł – 400 tys. z przeznaczeniem na remont XV-wiecznego Domu Długosza pozwoli na ratowanie unikatowego zabytku, wzniesionego przez sławnego kronikarza tuż po sąsiedzku wiślickiej kolegiaty.
Pieniądze dla Wiślicy pochodzą z puli 2,5 mln zł, które dostało świętokrzyskie na ratowanie zabytków. Dotację przyznało Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Proboszcz parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Wiślicy – ks. Wiesław Stępień uważa, że to doskonała wiadomość, tym bardziej, że ubiegłoroczny wniosek parafii był zaopiniowany negatywnie. Pieniądze zastaną przeznaczone na prace przy hydroizolacji ściany wschodniej. Jest to niezbędny etap prac, gdyż późnogotycki budynek, ufundowany przez Jana Długosza, jest bardzo zawilgocony.
Przy obiekcie trwają także prace archeologiczne, w efekcie których odsłonięto nowe fragmenty ścian i średniowieczny cmentarz.

Wśród beneficjentów ministerialnej dotacji w wysokości 2,5 mln zł dla ratowania zabytków województwa świętokrzyskiego są: Dom Długosza w Wiślicy oraz Muzeum Przyrody i Techniki w Starachowicach – otrzymają po 400 tys. zł, biblioteka diecezjalna w Sandomierzu (230 tys. zł), kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Piotrkowicach (100 tys. zł) oraz opactwo cysterskie w Wąchocku (70 tys. zł).

Początki ośrodka kościelnego w Wiślicy to XI wiek. Pierwotny kościół był romański, następny – większy – także romański z kryptą (XII w.) W jego miejsce w I połowie XIII w. został zbudowany kolejny kościół romański – trójnawowy, z erygowaną przy nim kapitułą kolegiacką. Obecny kościół zbudował Kazimierz Wielki w poł. XIV wieku, był on rozbudowywany do końca XIV wieku. Jest gotycki, murowany w ciosu, z pozostałościami romańskimi. W ołtarzu głównym – wczesnogotycka rzeźba tzw. Madonny Łokietkowej (Uśmiechniętej).
Dom Długosza został zbudowany przezeń w 1460 r., obecnie mieści się w nim Muzeum Regionalne. Długosz – słynny kronikarz i prepozyt kapituły wiślickiej wychowywał tutaj synów Kazimierza Jagiellończyka. Wielu absolwentów szkoły wiślickiej kontynuowało naukę na Akademii Krakowskiej.