„Spojrzenie Jezusa z miłością w chwili powołania i wezwanie “Pójdź za Mną”, musi być w nas ciągle żywe, również teraz, gdy Pan bierze krzyż na swoje ramiona i znaczyć będzie swoją Krwią bezpieczny szlak pośród wielu pokus wyboru łatwiejszej drogi”.

Tymi słowami s. Eliza Włodyka – michalitka, wprowadziła rzeszowian do rozważań Drogi Krzyżowej. 20 lutego br. ulicami Rzeszowa, w wielkopostnej zadumie, przeszło około sześciu tysięcy osób.

Nabożeństwo Drogi Krzyżowej jest organizowane na ulicach Rzeszowa w pierwszy piątek Wielkiego Postu nieprzerwanie od 1993 r. Tegorocznej modlitwie przewodniczył biskup rzeszowski Jan Wątroba. Ponadto w nabożeństwie uczestniczył bp Edward Białogłowski, kilkudziesięciu kapłanów, klerycy, siostry zakonne i około sześciu tysięcy wiernych.

W słowach wprowadzenia bp Wątroba zachęcał do przeżywania swojego życia, niezależnie od powołania, w bliskości krzyża, który jest znakiem męki i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Tę zachętę szczególnie odniósł do osób konsekrowanych. W Roku Życia Konsekrowanego, jaki przeżywamy aktualnie w Kościele, udział sióstr, braci i ojców zakonnych był w nabożeństwie znaczniejszy niż zwykle.

Tegoroczne rozważania Drogi Krzyżowej przygotowała s. Eliza Włodyka – michalitka pracująca w Głogowie Małopolskim. Swoje myśli w dużej mierze oparła na adhortacji Jana Pawła II pt. „Vita consecrata”.

Krzyż nieśli przedstawiciele różnych środowisk, grup i stowarzyszeń, począwszy od członków Związku Strzeleckiego „Strzelec”. Byli wśród nich przedstawiciele służb mundurowych, młodzież z duszpasterstw akademickich, KSM, Ruchu Światło-Życie, Caritas oraz innych organizacji. Grupa „Strzelców” z płonącymi pochodniami, tradycyjnie już, szła na początku procesji.

Od Krzyża Ofiar Komunizmu przy Placu Śreniawitów uczestnicy przeszli ulicą Szopena, aleją Lubomirskich i dalej ul. 3 Maja do Ronda im. abp. Tokarczuka. Ostatnia stacja miała miejsce przy Bazylice Ojców Bernardynów.

Po nabożeństwie, w Sanktuarium Matki Bożej Rzeszowskiej, odbyła się Msza św. pod przewodnictwem bp. Edwarda Białogłowskiego. W homilii, zachęcając do wielkopostnej wielkoduszności, przypominał on, że dobro, które świadczymy innym, rozwija przede wszystkim tych, którzy się nim dzielą.