Ukazała się książka o ks. Zdzisławie Domagale – wielkim społeczniku i duszpasterzu

Był wielkim społecznikiem i duszpasterzem, który m.in. wspomagał robotników represjonowanych po wydarzeniach radomskich w 1976 roku. Był również jednym z twórców pieszej pielgrzymki z Radomia na Jasną Górę – ks. Zdzisław Domagała. Jego dorobek życiowy prezentuje publikacja książkowa, którą można nabyć w księgarniach.

Książkę "Człowiek Kapłan Przewodnik. Ksiądz Zdzisław Domagała" napisał ks. Leszek Domagała (zbieżność nazwisk jest przypadkowa), asystent diecezjalny Akcji Katolickiej w Radomiu. W tym roku mija 10. rocznica śmierci zasłużonego kapłana diecezji radomskiej.

W publikacji znajdziemy 57 wspomnień napisanych m.in. przez abpa Wacława Depo, biskupów: Adama Odzimka i Stefana Siczka oraz księży, którzy współpracowali z ks. Domagałą. – Są też wspomnienia osób świeckich. Ks. Zdzisław był przewodnikiem duchowym, przyjacielem, człowiekiem, który zaraził mnie pielgrzymowaniem, żeglarstwem i umiłowaniem do Mazur – powiedział ks. Leszek Domagała.

Wśród wspomnień znajdziemy także tekst Lucyny Wiśniewskiej, dyrektora radomskiego Sanepidu. – Ks. Domagała był wspaniałym duszpasterzem. Dla mnie osobiście był postacią niezwykłą. Sam niewiele potrzebował, nie miał samochodu, nie przywiązywał wagi do rzeczy materialnych. Zawsze był dla ludzi. Wzór do naśladowania – powiedziała Lucyna Wiśniewska.

Od dzieciństwa ks. Zdzisław Domagała kształtował osobowość ks. Grzegorza Wójcika, asystenta Akcji Katolickiej. – Publikacja pokazuje, że postać ks. Domagała wciąż jest żywa w pamięci wielu osób – powiedział kapłan.

Publikację można nabyć w księgarniach katolickich w Radomiu.

Ks. Zdzisław Domagała był jednym ze współtwórców pieszej pielgrzymki z Radomia na Jasną Górę, uczestnikiem wielu konwojów humanitarnych na Wschód. Wspomagał także radomskich robotników represjonowanych po wydarzeniach czerwcowych oraz powstającą wówczas opozycję w mieście.

Mimo sprzeciwu władz państwowych przystąpił do organizowania parafii Matki Bożej Częstochowskiej na początku lat 80. ubiegłego wieku. Przyjaciele wspominają go jako człowieka wielkiej dobroci. Gdy do jego drzwi pukali ubodzy z prośbą o wsparcie, oddawał im całą żywność, jaką akurat miał w lodówce.

Urodził się w 1942 roku w Suliszce koło Wierzbicy. Święcenia kapłańskie przyjął 1966 roku w Sandomierzu z rąk sługi Bożego biskupa Piotra Gołębiowskiego. Od 1996 roku jako rezydent mieszkał przy parafii św. Jana Chrzciciela w Radomiu. Zmarł w 2003 roku.