Ukazało się wznowienie „Myśli Karola Wojtyły” Rocco Buttiglionego

Obowiązkowa lektura dla tych, którzy chcą zrozumieć źródła personalistycznej rewolucji przyszłego papieża Jana Pawła II – to książka Rocco Buttiglionego „Myśl Karola Wojtyły”. Wznowienie pozycji ukazało się właśnie nakładem Instytutu Jana Pawła II KUL. Inauguruje ona nową serię wydawniczą Instytutu „Papieża Wojtyły Posługa Myślenia”.

Książka pomaga zrozumieć intelektualno-duchową drogę Karola Wojtyły oraz papieskie nauczanie. Jej autor, Rocco Buttiglione, profesor filozofii, prawnik i polityk, blisko współpracował z Janem Pawłem II, zwłaszcza przy powstawaniu papieskich encyklik społecznych. Pracę nad swą monografią rozpoczął jeszcze jako młody uczony, przed wyborem kard. Wojtyły na Stolicę Piotrową; nauczył się w tym celu języka polskiego, poznał polską historię i kulturę.

Obecna edycja Myśli Karola Wojtyły jest rozszerzonym wydaniem książki, której nakład dawno został wyczerpany. Pracę przełożył Jarosław Merecki SDS, polskie tłumaczenie jest jedną z kilku wersji językowych, jakie dotąd się ukazały.

Kolejną pozycją w nowej serii wydawniczej Instytutu Jana Pawła II KUL „Papieża Wojtyły Posługa Myślenia” będzie praca kard. Angelo Scoli „Doświadczenie człowieka”.

We wprowadzeniu do pracy dyrektor Instytutu Jana Pawła II KUL ks. dr Alfred Wierzbicki przypomina, że twórcza praca intelektualna nie była epizodem w życiu Karola Wojtyły jako księdza, biskupa i kardynała, ale stanowiła „istotny filar pontyfikatu przełomu drugiego i trzeciego tysiąclecia, odważnie i z niesłychaną otwartością podejmującego kulturowe wyzwania epoki naznaczonej napięciami, kryzysami, pęknięciami, ale również przesileniami, w których odsłaniają się nowe horyzonty”. Podkreśla także, że Karol Wojtyła – Jan Paweł II w centrum swej myśli umieszczał problem człowieka, i już za swego życia stał się klasykiem myślenia o sprawach ludzkich.

Dyrektor Instytutu zaznacza, że twórcze oddziaływanie myśli Papieża Wojtyły trwa i dodaje, że nowa seria wydawnicza wychodzi naprzeciw podwójnej potrzebie. „Należy w pewien sposób podsumować stan badań nad intelektualnym dziedzictwem Karola Wojtyły – Jana Pawła II, a po wtóre autentyczność życia intelektualnego domaga się, aby myśl tę twórczo i krytycznie konfrontować, a nawet rozwijać, poprzez odniesienie jej do nowych kulturowych i intelektualnych kontekstów” – zauważa. Dlatego w serii będą publikowane prace, które „już stanowią uznany ‘kanon wojtyłologii’, oraz prace, które powstaną z inspiracji Instytutu Jana Pawła II”.

„Uprawianie filozofii, teologii i poezji przez Karola Wojtyłę i Jana Pawła II nie narusza w żaden sposób autonomii właściwej dla każdej z tych dziedzin umysłowego życia człowieka, ale świadczy raczej o konieczności poszukiwania prawdy o człowieku za pomocą różnych metod i czerpania z wielorakich źródeł poznawczych. W naszym zamyśle serię „Papieża Wojtyły Posługa Myślenia” stanowić będą publikacje poświęcone filozoficznemu, teologicznemu i poetyckiemu dziełu Autora, aby pełniej zrozumieć istotę, oryginalność i aktualność Wojtyłowskiego dzieła jako całości” – pisze ks. dr Wierzbicki.

Pierwsze wydanie książki Buttiglionego ukazało się w 1982 r. we Włoszech, tłumaczenie polskie w 1996 roku. Obecne wydanie różni się w kilku aspektach od pierwszego w języku polskim. Tłumacz udoskonalił swój przekład, zaś do głównego tekstu dodany został artykuł „Kilka uwag o sposobie czytania ‘Osoby i czynu”, napisany przez Buttiglionego jako wprowadzenie do lubelskiego wydania „Osoby i czynu” Karola Wojtyły (1994).

W obecnym wydaniu zachowany został esej Wojciecha Chudego „Na odsiecz prawdzie o osobie ludzkiej”, stanowiący wprowadzenie do pierwszego polskiego wydania. Esej wskazuje na aktualność dokonanej przez Buttiglionego lektury myśli Karola Wojtyły po przełomie roku 1989 i zdaniem ks. Wierzbickiego „jest świadectwem żywego dialogu, z jakim Buttiglionego interpretacja myśli Karola Wojtyły spotkała się w środowisku Instytutu Jana Pawła II KUL”.

W swoim wprowadzeniu Wojciech Chudy zauważa, że „personalistyczna rewolucja myślowa Karola Wojtyły ciągle czeka na recepcję oraz wcielenie w czyn w życiu ludzi narodów”. „Personalizm jako idea po objęciu przez Kardynała z Krakowa Stolicy Piotrowej faktycznie zyskał na popularności, a nawet stał się „modny” w niektórych środowiskach intelektualnych, akademickich i kościelnych. Jednakże przeważnie to afirmacja doraźna, wybiórcza, a bywa że i koniunkturalna” – pisze. W jego opinii „fakt pontyfikatu – hierarchii, autorytetu formalnego urzędu, dostojności i celebry – utrudnił recepcję tej odważnej, przełomowej myśli przeciwstawiającej się immanentyzmowi, lecz przecież doceniającej subiektywność, afirmującej realność bytu, lecz najważniejsze jej miejsce odnajdującej we wnętrzu człowieka”.