Ukraińscy grekokatolicy wprowadzą feminatywy do tekstów liturgicznych

Wzmianki o kobietach znalazły się w nowej redakcji Liturgii św. Jana Złotoustego (Chryzostoma), którą na Synodzie Biskupów Greckokatolickich w Przemyślu przedstawił 11 lipca bp Hlib Łonczyna, przewodniczący Patriarszej Komisji Liturgicznej Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego (UKGK). Oznajmił również o zmianach w kalendarzu kościelnym, do którego wprowadzono kilka nowych świąt.

W wypowiedzi dla Wydziału Informacji UKGK przypomniał, że nad redakcją nowych tekstów pracowała Komisja pod jego kierunkiem, początkowo jako synodalna grupą trzech biskupów, w której skład wchodzili, oprócz niego, biskupi Stepan Meniok – egzarcha doniecki i Taras Seńkiw – władyka stryjski. Wypracowany i uzgodniony ze zwierzchnikiem UKGK abp. Swiatosławem Szewczukiem tekst rozesłano później wszystkim biskupom, po czym uwzględniono nadesłane przez nich uwagi, uwzględniające spostrzeżenia szeregowego duchowieństwa.

Bp Łonczyna wymienił następnie kilka najciekawszych, jego zdaniem, zmian. Na przykład w modlitwie do Ducha Świętego „Cariu Nebesnyj” (odmawianej przed rozpoczęciem każdej większej czynności, zwłaszcza umysłowej) zamiast słów „skarbie dóbr” wprowadzono zwrot „skarbnico łask”, a tam, gdzie dotychczas była mowa o „ojcach i braciach naszych”, wierni będą przywoływać ” ojców i matki, braci i siostry”. Nowości te mają zostać wprowadzone w najbliższym czasie – zapowiedział urodzony w USA władyka.

Oświadczył również, że kierowana przezeń Komisja opracowała zmiany w kalendarzu liturgicznym (Misiacesłowie), wprowadzając doń tych świętych, których ogłoszono w ostatnich latach i miesiącach. W nowej wersji znalazły się m.in. wspomnienia liturgiczne poświęcenia patriarszego soboru katedralnego Zmartwychwstania Chrystusowego w Kijowie i bł. Jozafaty Hordaszewskiej.

Wyjaśniając potrzebę i ważność udoskonalania tekstów liturgicznych bp Łonczyna podkreślił, że język się rozwija i ważne jest poprawne stosowanie pewnych terminów. Przypomniał przy tym, że poprzednie wersje przeprowadzono w diasporze a dzisiejszy wariant jest pierwszym, jaki ukazuje się na ziemi ukraińskiej. Wyraził ponadto pragnienie współpracy z Prawosławnym Kościołem Ukrainy w sprawach liturgicznych, aby uzgodnić wspólne teksty w przyszłości.