Uroczystości pogrzebowe ks. prof. Józefa Krasińskiego

W Skaryszewie koło Radomia odbyły się uroczystości pogrzebowe ks. prof. Józefa Krasińskiego, wieloletniego wykładowcy teologii na uczelniach w Sandomierzu i Warszawie, autora kilkudziesięciu książek naukowych, redaktora „Kroniki Diecezji Sandomierskiej”, „Studiów Sandomierskich” oraz „Kalendarza Liturgicznego Diecezji Sandomierskiej”. Kapłan miał 92 lat, w tym 67 przeżył w kapłaństwie.

Msza św. pogrzebowa sprawowana była 6 września w rodzinnej parafii zmarłego, w Skaryszewie koło Radomia. W uroczystości, której przewodniczył bp Piotr Turzyński, z rzeszą wiernych i członkami rodziny śp. ks. Krasińskiego, wzięli udział kapłani radomscy i sandomierscy w liczbie około 90 – prawie wszyscy wychowankowie ks. Krasińskiego, siostry zakonne, przedstawiciele lokalnych władz oraz delegacja z Sandomierza.

– To bardzo ważne, że uczył teologii klasycznie. Obok notatek musieliśmy mieć zeszyt do cytatów z Pisma Świętego. To były inne czasy, nie było komputerów. Trzeba było ręcznie napisać na każdy argument, na każdą prawdę wiary teksty z Biblii. Najpierw Biblia, potem Ojcowie Kościoła, a potem egzemplifikacja. To nam zostało w głowie. Wierzymy, że ks. prof. Józef Krasiński jest już z Chrystusem – mówił w homilii bp Turzyński.

Na koniec Mszy św. zmarłego żegnali przedstawiciele rodziny oraz Dariusz Piątek, burmistrz Skaryszewa, ks. prof. Marek Tatar, rodak zmarłego, który – oprócz osobistego pożegnania – odczytał list rektora UKSW. W imieniu Wyższego Seminarium Duchownego w Radomiu przemówił wicerektor ks. Jacek Mizak. Głos zabrał także przedstawiciel Sandomierskiego Towarzystwa Naukowego oraz ks. kan. Dariusz Skrok, proboszcz parafii Skaryszew.

Ks. Józef Krasiński urodził się 21 lutego 1930 r. w Kazimierówce, należącej do parafii Skaryszew (diecezja radomska). Studia filozoficzno-teologiczne w latach 1950-1955 odbył w Wyższym Seminarium Duchownym w Sandomierzu. Święcenia kapłańskie przyjął 29 maja 1955 r. w katedrze sandomierskiej z rąk bp. Jana Kantego Lorka.

Po święceniach został skierowany przez biskupa na studia specjalistyczne w zakresie teologii dogmatycznej na Katolicki Uniwersytet Lubelski. W 1958 r. obronił pracę doktorską „Nauka teologiczna Piotra z Goniądza”, napisaną pod kierunkiem ks. prof. Wincentego Granata.

W 1959 r. został skierowany do pracy w WSD w Sandomierzu, gdzie przeszło 50 lat wykładał teologię dogmatyczną i ekumeniczną. Od 1989 r. był związany z warszawską Akademią Teologii Katolickiej, a następnie po zmianach z Uniwersytetem Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Wykładał również w Instytucie Teologicznym im. Wincentego Kadłubka w Sandomierzu. Był także prefektem sandomierskich szkół średnich.

W 1987 r. na KUL, nadano księdzu stopień dr hab. nauk teologicznych. W listopadzie 1998 r. otrzymał od Prezydenta RP tytuł naukowy profesora nauk teologicznych.

Dorobek naukowy księdza profesora obejmuje kilkaset artykułów naukowych i kilkadziesiąt książek. Był redaktorem: „Kroniki Diecezji Sandomierskiej” w latach 1982-2018, „Studiów Sandomierskich” oraz „Kalendarza Liturgicznego Diecezji Sandomierskiej” w latach 1982-1992.

Był promotorem 40 doktorów. W latach 1977-1982 pełnił funkcję dyrektora Wydziału Duszpasterstwa Kurii Diecezjalnej w Sandomierzu. Do niedawna posługiwał jako kapelan Domu Prowincjalnego Sióstr Służek w Sandomierzu.

W 1976 r. otrzymał nominacje na kanonika honorowego, w 1977 r. kanonika gremialnego w 1989 r. prałata i w 1994 r. prałata dziekana Sandomierskiej Kapituły Katedralnej. W 1995 r. został kapelanem honorowym Jego Świątobliwości, a w 2002 r. protonotariuszem apostolskim (infułatem).

Odznaczony został Medalem Komisji Edukacji Narodowej i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.