V Pielgrzymka Diecezjalna do sanktuarium św. Kingi

Modlitwa w nowokorczyńskich miejscach związanych ze śladami św. Kingi, zwiedzanie zabytków miasta, procesja do źródełka św. Kingi, Eucharystia pod przewodnictwem bp. Andrzeja Kalety, występy, kiermasze, kulinaria – tak zapowiadają się sobotnie uroczystości odpustowe ku św. Kingi 12 lipca, połączone z V Diecezjalną Pielgrzymką do miasta, które święta założyła.

Organizatorem wydarzenia są parafia w Nowym Korczynie oraz gmina, przy współudziale lokalnych stowarzyszeń.

W programie od rana zwiedzanie zabytków Nowego Korczyna. – Poza kościołami Nowego Korczyna, zwracamy także uwagę na ruiny synagogi, pieczołowicie zabezpieczone oraz np. Dom Jana Długosza, gdzie przyszły kronikarz mieszkał jako dziecko. To właśnie w Nowym Korczynie rozpoczął edukację – przypomina Ligia Płonka, przewodniczka.

Następnie przewidziana jest procesja uczestników wydarzenia, prowadząca od źródełka św. Kingi do kościoła św. Stanisława oraz spowiedź i oddanie czci relikwiom. O godz. 12. rozpocznie się Eucharystia pod przewodnictwem bp. Andrzeja Kalety, a po Mszy św. nastąpi przejście na rynek Nowego Korczyna.

Tam, przy zaangażowaniu młodzieży szkolnej i gminnych ośrodków kultury, odbędą się inscenizacje kostiumowe, związane z bytnością św. Kingi wraz z odczytaniem fragmentów aktu lokacyjnego miasta. Wystąpi m.in. zespół Kerygmat z Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach, organizatorzy przygotowują wystawy fotografii i rękodzieła, będzie także konkurs historyczny.

Św. Kinga (1224 – 1292) to węgierska klaryska, córka króla Węgier Beli IV i Marii Laskariny, żona polskiego władcy, Bolesława V Wstydliwego, święta Kościoła katolickiego.

Nowy Korczyn w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim w obrębie Ponidzia, został założony przez Bolesława Wstydliwego i jego żonę św. Kingę, przed 1258 r., jako Nowe Miasto Korczyn, obok dawnego grodu książęcego w Starym Korczynie. Kazimierz Wielki otoczył miasto murami i zbudował zamek. Od początku XV w. odbywały się tutaj regularne zjazdy generalne i sejmiki szlachty Małopolski oraz słynne jarmarki zbożowe. Od XVI w. Nowy Korczyn stał się dużym skupiskiem Żydów, którzy w XVII w. wybudowali synagogę. Po zniszczeniu przez Szwedów miasteczko znacznie podupadło, pozbawione praw miejskich w 1870. Do 1942 istniało tutaj getto, skąd ok. 4 tys. Żydów wywieziono do obozu zagłady w Treblince.

Do najważniejszych zabytków Nowego Korczyna należą: zespół pofranciszkański z 1257r. z kościołem św. Stanisława, gotycko – renesansowy kościół parafialny Trójcy Świętej z VI w., klasycystyczna synagoga z końca XVII w., Dom Długosza z XVI w., w okolicy – pozostałości murów zamku Kazimierza Wielkiego.

Obecnie Nowy Korczyn jest ośrodkiem turystyczno – usługowym, tutaj znajduje się przeprawa promem przez Wisłę.

Tutejsza parafia powstała około połowy XIII w., jest odnotowana w wykazach świętopietrza z 1326 r., została wydzielona z parafii Korczyn Stary. Pierwotny kościół drewniany pw. św. Elżbiety i św. Wawrzyńca spłonął w 1608 r. W latach 1610-1634 zbudowano nowy, zachowany do dziś, kościół murowany, konsekrowany 20 VII 1659 r. przez biskupa krakowskiego Andrzeja Trzebickiego. Od czasu konsekracji kościół nosi wezwanie Trójcy Świętej. W 1975 r. duszpasterstwo parafialne przejęli ojcowie franciszkanie konwentualni, od 1992 r. duszpasterstwo sprawują księża diecezjalni.