W 150. rocznicę urodzin peregrynacja relikwii św. Teresy z Lisieux w Polsce

Od 13 do 29 sierpnia odbywa się peregrynacja relikwii św. Teresy z Lisieux w Polsce. Została ona zorganizowana z okazji 150. rocznicy jej urodzin (1873 r.), setnej rocznicy beatyfikacji (1923 r.) oraz ogłoszenia jej przez UNESCO patronką roku 2022/23. Inicjatorem są osoby świeckie związane ze wspólnotą „Pustelnia”, której patronuje św. Teresa. Teresa z Lisieux (św. Teresa od Dzieciątka Jezus i Świętego Oblicza) to „największa święta czasów współczesnych” (Pius X, papież) oraz „Światło w erze atomowej” (Yves Congar, teolog). Patronka misji oraz ponad 1700 świątyń na całym świecie. Najmłodszy doktor Kościoła.

Publikujemy komunikat na temat peregrynacji.

Teresa z Lisieux (św. Teresa od Dzieciątka Jezus i Świętego Oblicza) – „największa święta czasów współczesnych” (Pius X, papież). „Światło w erze atomowej” (Yves Congar, teolog). Patronka misji oraz ponad 1700 świątyń na całym świecie. Najmłodszy doktor Kościoła. Wstąpiła do Karmelu w wieku zaledwie piętnastu lat, by zbawiać dusze i modlić się za kapłanów. Umarła dziewięć lat później na gruźlicę, ukryta, nieznana. „Pan Bóg będzie musiał spełnić w niebie moją wolę, gdyż nie pełniłam swojej na ziemi” – powiedziała przed śmiercią. Na pytanie jednej z sióstr, czy będzie spoglądać na nie z nieba, odparła: „O nie! Będę zstępować”. I dotrzymała słowa. Zstępuje nadal, a obecnie przybyła do Polski w swoich doczesnych szczątkach, przechowywanych na co dzień w Lisieux. Przybyła, by modlić się za Kościół w naszym kraju i docierać do wszystkich spragnionych Boga.

Peregrynacja relikwii św. Teresy z Lisieux w Polsce została zorganizowana z okazji 150. rocznicy jej urodzin (1873 r.), 100. rocznicy beatyfikacji (1923) oraz ogłoszenia jej przez UNESCO patronką roku 2022/23. Inicjatorem są osoby świeckie związane ze wspólnotą „Pustelnia”, której patronuje Teresa. W dniach 13-29 sierpnia jej relikwie odwiedzają następujące miejsca:

13-14 sierpnia – Kościół Wszystkich Świętych w Siemoni (dieceza sosnowiecka).

14 sierpnia – Misjonarki Miłości w Katowicach.

14-15 sierpnia – Siostry Karmelitanki od Dzieciątka Jezus w Sosnowcu.

15-16 sierpnia – Wspólnota Betlejem w Jaworznie.

19-20 sierpnia – Parafia św. Karola Boromeusza w Krakowie.

20-21 sierpnia – Kościół św. Wojciecha na Rynku w Krakowie.

21 sierpnia – Siostry Karmelitanki w Spręcowie k/Olsztyna.

22 sierpnia – Siostry Karmelitanki w Gdyni Orłowie.

23 sierpnia – Siostry Betlejemitki w Grabowcu.

24 sierpnia – Kościół św. Wawrzyńca, Zakłady Karne nr 1 i 2 w Strzelcach Opolskich.

25 sierpnia – Sanktuarium Małej Teresy w Rybniku-Chwałowicach.

26 sierpnia – Kościół św. Maksymiliana Kolbe w Gardawicach (diecezja katowicka).

27 sierpnia – Hospicjum Cordis w Katowicach.

28 sierpnia – Siostry Karmelitanki na ul. Kopernika w Krakowie.

Podczas pobytu relikwii św. Teresy odbędzie się także seminarium poświęcone jej przesłaniu i osobie. Omówione zostaną tematy: „Teresa i bezdomni”, „Miłosierdzie według Teresy”, „Teresa z Lisieux w terezjańskiej szkole poznania Boga”, „Najważniejsze osoby i wydarzenia w życiu Teresy”, „W szkole wychowania rodziny Martin”, „Jak stosować męstwo w praktyce na podstawie życia Teresy”, „Teresa teolog”.

W Liście Apostolskim Novo Millennio Ineunte z 2001 roku, który jest swoistym programem na trzecie tysiąclecie chrześcijaństwa, św. Jan Paweł II napisał: „W nowym stuleciu Kościół na drodze swego rozwoju historycznego będzie potrzebował wielu różnych rzeczy; jeśli jednak zabraknie mu miłości (agape), wszystko inne będzie bezużyteczne. Sam apostoł Paweł przypomina nam o tym w hymnie o miłości: nawet gdybyśmy mówili językami ludzi i aniołów i posiadali wiarę, która «góry przenosi», ale nie mieli miłości, wszystko byłoby «niczym» (por. 1 Kor 13, 2). Miłość jest naprawdę „sercem” Kościoła, jak to dobrze rozumiała św. Teresa z Lisieux, którą ogłosiłem Doktorem Kościoła właśnie ze względu na jej głęboką znajomość scientia amoris: „Zrozumiałam, że Kościół ma Serce i że to Serce płonie Miłością. Zrozumiałam, że tylko Miłość zdolna jest poruszać członki Kościoła. […] Zrozumiałam, że w Miłości zawierają się wszystkie powołania, że Miłość jest wszystkim”.

Teresa wciąż zachwyca swoim naturalnym pięknem – jest taka zwyczajna! Taka ludzka! Nie robi nic wielkiego, prowadzi zwykłe życie. W jej biografii nie spotkamy żadnych cudowności, wzlotów, czy objawień. Żyje zwyczajnie, nieraz w ciemności. I właśnie dlatego jest bliska współczesnemu człowiekowi. Przeczuwa, że Bóg nie jest taki, jak opisują Go uczeni; że jest prosty, nieskomplikowany, bezbronny w swej miłości, jak małe dziecko…

Dziś zaprasza na szlak jej pielgrzymowania po Polsce.