W Gorzowie Wlkp. upamiętniono 42. rocznicę stanu wojennego

Mszą św. w katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gorzowie Wielkopolskim, złożeniem kwiatów przed krzyżem „Solidarności” na placu katedralnym uczczono 42. rocznicę wprowadzenia stanu wojennego w Polsce. Eucharystii przewodniczył biskup pomocniczy diecezji zielonogórsko – gorzowskiej Adrian Put.

Proboszcz katedry ks. Mariusz Kołodziej przed rozpoczęciem nabożeństwa wspomniał mroczny czas stanu wojennego i polecił w modlitwie tych, którzy ucierpieli w walce o wolność.

W nabożeństwie uczestniczyli m.in. przedstawiciele władz samorządowych, kapelan wojsk obrony terytorialnej ks. Wojciech Nowak, gorzowscy kapłani z kapelanem „Solidarności” ks. Zbigniewem Samociakiem oraz poczty sztandarowe.

Bp Adrian Put podkreślił w kazaniu, że dzisiejsza modlitwa za tych, którzy 13 grudnia 1981 r. doświadczyli brutalnego ataku, wpisuje się wymownie w pierwsze czytanie z 40 rozdz. proroka Izajasza, w którym  jest mowa o słowie Bożym kierowanym do ludu Izraela w szczególnym momencie jego historii. – Ten lud jest przestraszony, boi się i jest niepewny przyszłości, skupił się na  przyziemnych sprawach, tak, że nie mógł umysłem ogarnąć wielkich planów Bożych.

To słowo Izajaszowe tak bardzo dziś koresponduje z dzisiejszą  uroczystością, dniem, w którym chcemy pamiętać i uczcić ofiary stanu wojennego – mówił biskup Put, tłumacząc, że człowiek, który jest skupiony na tym, co jest teraz, dzisiaj, który przeżywa trudność, a może kataklizm, nie potrafi zobaczyć dobra, które dzieje się wokół. Nie potrafi dostrzec tego, co było, co będzie, bo jest skupiony tylko na tym bólu i cierpieniu, które jest w danym momencie.

– To słowo Boże, Izajaszowe proroctwo,  daje nam dziś Bóg w tej gorzowskiej katedrze, przypominając, że chociaż zmieniają się pokolenia i odchodzą pokolenia historyków a książki na półkach pokrywają się kurzem, On nieustannie pamięta o tych , którzy mieli odwagę wtedy w grudniu, ale i jeszcze wcześniej w sierpniu 80 r. i podczas spotkań z papieżem Janem Pawłem II  w 1979 r. – zapewniał bp Put, wskazując, że kiedy jest trudno Bóg, mówi wyjdź z obozu, wyjdź z codzienności, ze swojego trudnego czasu tu i teraz i patrz na gwiazdy, przybliżając się do Stwórcy.

Dalej stwierdził bp Put, że ci, którzy wtedy mieli siłę stać i patrzeć w gwiazdy, aby trochę oderwać się od codziennej, szarej rzeczywistości i spojrzeć w stronę gwiazd w stronę Boga, byli w stanie przeżyć ten trudny okres aresztowania i internowania.

Przewodniczący gorzowskiej „Solidarności” Waldemar Rusakiewicz w intencjach modlitewnych polecał m.in.: rządzących, aby godnie służyli obywatelom; ludzi młodych, aby miłowali Boga i ojczyznę i odróżniali dobro od zła; prześladowanych w stanie wojennym. – Abyśmy wpatrzeni w patrona NSZZ „Solidarność” bł. ks. Jerzego Popiełuszkę zawsze mężnie kroczyli – powiedział szef gorzowskiego regionu.

W procesji z darami ołtarza przedstawiciele związku nieśli obok hostii, wody i wina, ulotki z czasów stanu wojennego, niezależne wydawnictwa ukazujące się poza zasięgiem cenzury oraz serię znaczków pocztowych poświęconych legendarnemu kapelanowi gorzowskiej „Solidarności” śp. ks. Witoldowi Andrzejewskiemu.

Po zakończonej Mszy św. kapłani i wierni skupili się na modlitwie wokół figury bł. ks. Jerzego Popiełuszki, a następnie przeszli na plac katedralny do miejsca, w którym znajduje się replika Białego Krzyża „Solidarności”, wokół którego w latach 80-tych gromadziło się tysiące wiernych modląc się i śpiewając pieśń „Boże coś Polskę”. Pod krzyżem obok, którego stoi pomnik legendarnego kapelana ks. Andrzejewskiego delegacje składały wieńce i wiązanki kwiatów.