W Libanie zmarł szejk szyitów Abdul Amir Qabalan

W wieku 85 lat zmarł 4 września po długiej i ciężkiej chorobie szejk Abdul Amir Qabalan – przewodniczący Najwyższej Islamskiej Rady Szyickiej w Libanie. Prezydent kraju Michel Aoun określił go jako „rzecznika zgody, solidarności i jedności”, poinformowały miejscowe media. Również patriarcha maronicki kardynał Bechara Butros Rai wyraził uznanie dla szejka za jego wkład na rzecz „współistnienia i jedności”. Z kolei przewodniczący Parlamentu Nabih Berri wyraził żal wszystkich Libańczyków, a muzułmanów w szczególności, z powodu zgonu duchowego przywódcy szyitów libańskich.

Abdul Amir Qabalan urodził się w 1936 roku w Majis al-Dżabal – miejscowości wchodzącej w skład miasta Dżabal Amel w południowym Libanie. Jest ono znane wśród miejscowych wyznawców islamu ze swych kolegiów religijnych i wykładających w nich uczonych, wśród których byli ojciec i dziadek zmarłego, szejkowie Muhammad Ali i Musa Qabalanowie, cieszący się sławą wybitnych ludzi nauki i polityki.

On sam kształcił się w zakresie religii i literatury najpierw w swych stronach rodzinnych, następnie w Bejrucie, a wreszcie w Nadżafie w Iraku. To przede wszystkim tam zdobył podstawy wiedzy w takich dziedzinach jak gramatyka arabska, logika, religia i prawo. Szybko zyskał też szacunek i autorytet wśród swych kolegów i wykładowców irackich, libańskich, pakistańskich i z innych krajów z powodu swych zdolności, inteligencji i roztropności. Po kilkunastu latach, spędzonych w Iraku, w 1963 wrócił do Libanu. Osiadł w mieście Burdż al-Baradżneh i tam rozpoczął rozległą działalność religijną i społeczną. Założył tam m.in. szkołę islamską i przychodnię lekarską koło meczetu, którego był imamem niemal do ostatnich dni swego życia. W 1974 został muftim, a w 2000 stanął na czele Najwyższej Islamskiej Rady Szyickiej w Libanie. Obecnie, po jego zgonie, tymczasowy rząd tego kraju ogłosił dwudniową żałobę państwową.

W kraju, ogarniętym od wielu lat kryzysem politycznym i społecznym, Qabalan wielokrotnie opowiadał się za nowym systemem politycznym w kraju i za zrewidowaniem lub uzupełnieniem porozumienia z Taifu, podpisanego w 1989, kończącego wojnę domową. Jego zdaniem wielkie eksplozje w porcie w Bejrucie 4 sierpnia 2020, które zabiły prawie 200 osób i zniszczyły libańską stolicę, były „dowodem na porażkę obecnego systemu”. Jednocześnie sprzeciwiał się propagowanej przez patriarchę B. Raia koncepcji neutralności Libanu.