W piątek pogrzeb Stefana Wilkanowicza

Mszą św. w kościele opactwa benedyktynów w Tyńcu rozpoczną się w 15 lipca uroczystości pogrzebowe zasłużonego intelektualisty i dziennikarza Stefana Wilkanowicza. Wybitny publicysta katolicki zmarł 9 lipca w Krakowie w wieku 98 lat.

Mszy św. pogrzebowej przewodniczył będzie bp Robert Chrząszcz. Homilię wygłosi ks. prof. Łukasz Kamykowski, przewodniczący Rady Dialogu Ekumenicznego i Międzyreligijnego Archidiecezji Krakowskiej. Po Mszy św., która rozpocznie się o 11.30, ciało Stefana Wilkanowicza spocznie na tynieckim cmentarzu, gdzie pochowana jest jego żona Maria Tran Thi Lai Wilkanowicz.

Rodzina prosi, by – zgodnie z wolą Zmarłego – zamiast kwiatów spłacić datek na rzecz Domu Opieki Sióstr Albertynek w Krakowie. Numer konta: 86 10 20 29 06 00 00 14 02 02 87 70 17.

Stefan Wilkanowicz urodził się 3 stycznia 1924 r. w Warszawie. Studiował inżynierię na Politechnice Warszawskiej i filozofię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.

Początkowo pracował w zakładach mechanicznych Ursusa. Brał udział w zakładaniu Klubów Inteligencji Katolickiej w Warszawie i Krakowie. Od 1957 r. pracował w „Znaku” i „Tygodniku Powszechnym, a ponadto założycielem i redaktorem internetowego magazynu „Forum: Żydzi – Chrześcijanie – Muzułmanie”. W latach 1978–1994 był redaktorem naczelnym miesięcznika „Znak”.

W latach 1972–1979 z nominacji kard. Karola Wojtyły przewodniczył Komisji Apostolstwa Świeckich Duszpasterskiego Synodu Archidiecezji Krakowskiej, w okresie 1977–1988 był członkiem Papieskiej Rady do spraw Świeckich. Sprawował też funkcję wiceprzewodniczącego Krajowej Rady Katolików Świeckich.

Był zastępcą przewodniczącego Międzynarodowej Rady Oświęcimskiej i przewodniczącym Rady Międzynarodowego Centrum Edukacji o Auschwitz i Holokauście.

Zakładał, a potem stał na czele Fundacji Kultury Chrześcijańskiej Znak. Był współzałożycielem stowarzyszenia Klub Chrześcijan i Żydów „Przymierze”.

W 1999 r. powołany na wiceprzewodniczącego Polskiego Komitetu do spraw UNESCO.

Jest autorem kilku książek o tematyce chrześcijańskiej oraz licznych artykułów w różnych periodykach, a także tekstu, na podstawie którego Tadeusz Mazowiecki opracował preambułę do Konstytucji RP z 1997 r.

Za swoją działalność został odznaczony Krzyżem Oficerskim oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i kawalerem Orderu św. Sylwestra. W 2005 r. otrzymał od papieża Benedykta XVI Oświęcimską Nagrodę Praw Człowieka im. Jana Pawła II. Uhonorowano go m.in. Nagrodą im. Ireny Sendlerowej przyznawaną za działalność na rzecz umocnienia relacji polsko-żydowskich, a także Nagrodą Dziennikarską „Ślad” im. bp. Jana Chrapka.