W Rzymie odsłonięto tablicę upamiętniającą abp. Szczepana Wesołego

16 października, w dniu 42. rocznicy wyboru Jana Pawła II na Stolicę Piotrową i 94. rocznicy urodzin abp. Szczepana Wesołego, w Rzymie przy polskim kościele św. Stanisława BM odsłonięto tablicę upamiętniającą „biskupa na walizkach” i przyjaciela polskich emigrantów. Poświęcenia tablicy dokonał bp Wiesław Lechowicz, delegat KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej, który przewodniczył też Mszy św. w polskim kościele.

W homilii bp Lechowicz nawiązał przede wszystkim do 42. rocznicy wyboru papieża Polaka na Stolicę Piotrową. Wskazując na niektóre ważne aspekty jego nauczania, odwołał się m.in. do fundamentalnego papieskiego apelu, kierowanego do wiernych od początku pontyfikatu. „Kiedy apelował do nas: nie bójcie się, otwórzcie drzwi Chrystusowi, to w pierwszej kolejności on sam otwierał drzwi Chrystusowi, nie bał się (…) Św. Jan Paweł II, będąc świadkiem nadziei, wlewał nadzieję w serce tych, z którymi się spotykał: pojedynczych osób i całych społeczeństw. A nadzieja rodzi się z Ducha Świętego” – przypominał. Zachęcał, by patrzeć na pontyfikat św. Jana Pawła II jako na czas, w którym Słowo Boże namacalnie odmieniało losy świata i poszczególnych ludzi – czego przykładem jest choćby pierwsza wizyta papieża w Polsce, która zapoczątkowała przemiany społeczne i polityczne. „Widzimy, w jaki sposób Pan Bóg może zmienić nawet cały świat, jeżeli człowiek pozwoli Mu się kierować, kiedy człowiek otworzy się na Chrystusa. Wtedy nadzieje, nawet najbardziej odległe, stają się rzeczywistością”.

Bp Lechowicz nawiązał też do spotkań Jana Pawła II z Polonią. Przypomniał, że miały one miejsce aż w 45 krajach. Poza Watykanem pierwsze takie spotkanie odbyło się w styczniu 1979 r. w Meksyku, a ostatnie w Bułgarii w maju 2002 r. „Ile razy spotykał się z naszymi rodakami również tutaj w Rzymie, czy na Watykanie, zawsze apelował o to, by przyjąć, pomnożyć i przekazać dziedzictwo chrześcijańskie i patriotyczne. To były główne tematy jego przemówień, one wypływały z jego serca” – mówił. Delegat KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej przypomniał też, że podstawową troską Jana Pawła II, wyrażaną podczas spotkań z Polonią, było „zachowanie dziedzictwa chrześcijańskiego we wspólnocie Kościoła, w bliskiej więzi z Chrystusem”, a kolejną: zachowanie dziedzictwa patriotycznego. Przypomniał m.in. słowa papieża Polaka, skierowane do rodaków w Nigerii: „będąc poza Ojczyzną, jestem bardzo w mojej Ojczyźnie” i do Polonii brytyjskiej, której mówił, że źródeł wewnętrznej siły polskich emigrantów należy szukać w wierze i kulturze Polaków.

„Apelując o zachowanie dziedzictwa chrześcijańskiego i patriotycznego, Jan Paweł II nie zapominał o miejscach, w których polscy emigranci żyli. Dlatego tak wielką wagę przywiązywał do tego, co nazywamy integracją. W Paryżu, w maju 1980 r. mówił do Polonii francuskiej: 'integracja jest na pewno ważnym zadaniem dla wszystkich i koniecznym. Dziś nikt nie może zamykać się we własnym getcie. Musicie służyć krajowi, w którym żyjecie. Pracować dla niego, kochać go i przyczyniać się do jego rozwoju, rozwijając siebie, własne człowieczeństwo, to, co w was jest, to, co was tworzy. Bez fałszowania, bez zacierania tych linii, które sięgają wstecz i poprzez waszych rodziców, poprzez może już wiele pokoleń wzrastały w rzeczywistości pod wieloma względami skromniejszej i uboższej, niż ta, w której żyjecie obecnie, ale przecież wielkiej i cennej'” – przypominał bp Lechowicz za św. Janem Pawłem II.

Bp Lechowicz wspomniał też postać abp. Szczepana Wesołego, który 16 października świętowałby 94. rocznicę urodzin. Zwrócił uwagę m.in. na zbieżność jego przesłania z troską Jana Pawła II o rodaków żyjących poza Ojczyzną. „Jakże bardzo abp. Wesołemu, duszpasterzowi Polonii zależało na tym, aby Polacy żyjący poza granicami ojczystego kraju, zachowali swoje dziedzictwo patriotyczne i chrześcijańskie. Jakże bardzo mu zależało, żeby Polacy przyjęli, pomnożyli i przekazali kolejnym pokoleniom to dziedzictwo. Jakże często abp Wesoły mówił również o integracji. Pamiętam, kiedy w Katowicach przyznawano mu tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Śląskiego, to właśnie swoje podziękowanie osnuł wokół integracji” – wspominał, zachęcając do naśladowania przykładu dwóch wielkich Polaków.

Po zakończeniu Mszy św. bp Lechowicz poświęcił tablicę upamiętniającą abp Wesołego, znajdującą się na dziedzińcu kościoła. We wspólnej modlitwie i uroczystości uczestniczyli m.in. minister Adam Kwiatkowski, ambasador RP przy Stolicy Apostolskiej Janusz Kotański, konsul RP w Rzymie Agata Ibek-Wojtasik, a także wspólnota księży i sióstr posługujących w kościele, wraz z rektorem ks. prał. Pawłem Ptasznikiem.

Abp Szczepan Wesoły urodził się w 1926 w Katowicach. Jego posługa kapłańska była związana z Rzymem, gdzie w 1956 przyjął święcenia kapłańskie. Po święceniach prezbiteratu pracował w Rzymie przy polskich wydawnictwach związanych z jubileuszem milenium chrztu Polski. Pracował także m.in. jako kierownik Sekcji Słowiańskiej Biura Prasowego Sekretariatu Soboru Watykańskiego II. Od 1967 był kierownikiem Centralnego Ośrodka Duszpasterstwa Emigracyjnego w Rzymie. W Papież Paweł VI w 1968 r. ustanowił go biskupem pomocniczym archidiecezji gnieźnieńskiej z zadaniem wspomagania duszpasterstwa emigracyjnego. Sakrę biskupią przyjął z rąk prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego. W latach 1980–2007 był rektorem rzymskiego kościoła św. Stanisława Biskupa i Męczennika. Pełnił ponadto funkcje przewodniczącego Rady Administracyjnej Fundacji Jana Pawła II w Rzymie i redaktora kwartalnika „Duszpasterz polski za granicą”. Zmarł w Rzymie 28 sierpnia 2018 r.