Warszawa: jutro biskupi odprawią Mszę św. w 1. rocznicę śmierci Jana Olszewskiego

Msza św. w intencji śp. Jana Olszewskiego, premiera rządu polskiego w latach 1991-1992, odbędzie się w piątek 7 lutego o godz. 19.00 w warszawskiej archikatedrze. Tego dnia przypada pierwsza rocznica śmierci premiera polskiego rządu w latach 1991-1992.

Eucharystię – jak poinformowała na swojej stronie Kancelaria Sejmu RP – koncelebrować będą bp senior drohiczyński Antoni Pacyfik Dydycz (przewodniczył rok temu Mszy św. pogrzebowej), bp Michał Janocha (prywatnie siostrzeniec Jana Olszewskiego) oraz ks. Bogdan Bartołd, proboszcz warszawskiej archikatedry.

Tego samego dnia o godz. 13.00 na grobie premiera Olszewskiego na Wojskowych Powązkach wiązanki złożą przedstawiciele Prezydenta RP, Marszałka Sejmu oraz Prezesa Rady Ministrów.

Jan Olszewski zmarł w czwartek 7 lutego 2019 r. w wieku 88 lat. W 1943 r. wstąpił do Szarych Szeregów. Jako łącznik na terenie Pragi uczestniczył w Powstaniu Warszawskim. W latach 1956–1957 był członkiem zespołu redakcyjnego tygodnika „Po prostu”. W latach 1956–1962 należał do Klubu Krzywego Koła.

Występował jako oskarżyciel posiłkowy w procesie zabójców ks. Jerzego Popiełuszki. Był też pełnomocnikiem rodziny duchownego.

Uczestniczył w rozmowach ks. Alojzego Orszulika z generałami Czesławem Kiszczakiem i Zbigniewem Pudyszem w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, gdzie dyskutowano na temat „potrzeby ratowania kraju”. Podejmował działania celem wyjaśnienia okoliczności zabójstw dokonanych w 1989 na księżach Stefanie Niedzielaku, Stanisławie Suchowolcu i Sylwestrze Zychu.

Wspierał organizacje ogólnopolskiego związku zawodowego „Solidarność”, brał udział w procesach przeciwko organizatorom strajków i podziemnym wydawcom. Był obrońcą m.in. Lecha Wałęsy, Zbigniewa Romaszewskiego, Zbigniewa Bujaka. Współtworzył Komitet Obywatelski, który z ramienia Porozumienia Centrum odpowiadał za przygotowania obrad Okrągłego Stołu.

Od 1982 do 1989 publikował w „Przeglądzie Katolickim”, w 1989 rozpoczął współpracę z „Tygodnikiem Solidarność”. W tymże roku został członkiem Niezależnego Komitetu Historycznego Badania Zbrodni Katyńskiej, a w 1990 był współzałożycielem i fundatorem Polskiej Fundacji Katyńskiej.

W latach 1991-1992 był premierem rządu. Przez trzy kadencję zasiadał w ławach Sejmu RP. Był doradcą prezydentów Lecha Wałęsy i Lecha Kaczyńskiego. W latach 1989–1991 i 2005–2006 był członkiem Trybunału Stanu. W 2009 r. został odznaczony Orderem Orła Białego.