Warszawa: obchody setnej rocznicy urodzin prezydenta Kaczorowskiego

Śp. prezydent Kaczorowski zostawił nam przykład miłości Boga i Ojczyzny, pisany nie słowem, ale czynem. To jest jedyna droga, po której powinien kroczyć wyznawca Chrystusa – mówił dziś w katedrze polowej bp Józef Guzdek. Ordynariusz wojskowy przewodniczył Mszy św. w intencji Ryszarda Kaczorowskiego, ostatniego Prezydenta RP na Uchodźstwie. Po południu w Świątyni Opatrzności Bożej, przy grobie Ryszarda Kaczorowskiego złożone zostały kwiaty, a wieczorem na Zamku Królewskim odbył się koncert poświęcony jego pamięci.

Msza św. rozpoczęła się od wprowadzenia sztandaru Wojska Polskiego i odegrania Mazurka Dąbrowskiego.

W homilii bp Guzdek podkreślał, że „Jezus wymagał od Apostołów, aby zaczęli głosić Dobrą Nowinę słowem i życiem”. Przypomniał, że w historii Kościoła „nie brakowało chrześcijan letnich, biernych i obojętnych na wezwanie Chrystusa”, „było jednak wielu, którzy nie zawiedli pokładanych w nich nadziei”, którzy „zachowali się »jak trzeba«”, nawet w czasach trudnych, wymagających hartu ducha, odwagi i bezgranicznego zaufania Bogu. – Człowiekiem wielkiego czynu był śp. prezydent Ryszard Kaczorowski, którego setną rocznicę urodzin dziś obchodzimy. Jego bogate i niezwykle dramatyczne życie można wyrazić słowami „Marszu skautów”, hymnu harcerzy: „Wszystko co nasze Polsce oddamy” – powiedział.

Ordynariusz Wojskowy przywołał historię życia ostatniego prezydenta II Rzeczpospolitej. Podkreślił, że „zostawił on przykład miłości Boga i Ojczyzny, pisany nie słowem, ale czynem”. – To jest jedyna droga, po której powinien kroczyć wyznawca Chrystusa. Oby nikt nie podsumował naszego życia słowami z dzisiejszej Ewangelii: „stał i patrzył”. Idźcie i nauczajcie! Słowem i czynem przemieniajcie świat, aby stał się choć odrobinę lepszy. Niech Wam Bóg błogosławi! – powiedział bp Guzdek.

Eucharystię koncelebrowali kapelani Ordynariatu Polowego. W katedrze polowej modlili się bliscy śp. prezydenta Ryszarda Kaczorowskiego, m.in. córka Jagoda. Obecni byli także Jan Józef Kasprzyk, szef Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych, Małgorzata Gosiewska, wicemarszałek Sejmu, gen. dyw. Robert Głąb, dowódca Garnizonu Warszawa, sędzia Bogusław Nizieński, przewodniczący Rady do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, a także harcerze zrzeszeni m.in. z ZHP poza Granicami Kraju oraz mieszkańcy Warszawy.

Po południu w Panteonie Wielkich Polaków w Centrum Opatrzności Bożej w Wilanowie, gdzie został pochowany ostatni Prezydent na Uchodźstwie, złożone zostały kwiaty. Wieczorem na Zamku Królewskim w Warszawie odbył się wieczór upamiętniający śp. prezydenta Ryszarda Kaczorowskiego.

Podczas spotkania zaprezentowana została książka paulina o. prof. Eustachego Rakoczego „U boku Prezydenta II Rzeczypospolitej” oraz wystawa „Przekazanie do kraju insygniów władzy państwowej II Rzeczypospolitej”. Z okazji setnej rocznicy urodzin zaprezentowane zostało także wydawnictwo okolicznościowe Poczty Polskiej „100. rocznica urodzin Ryszarda Kaczorowskiego – ostatniego Prezydenta RP na Uchodźstwie”. Galę uświetnił koncert Orkiestry Reprezentacyjnej Sił Powietrznych z Poznania pod dyrekcją mjr. Pawła Joksa.

Uroczystości zorganizowane przez Urząd ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych oraz Centralną Bibliotekę Wojskową zostały objęte patronatem Prezydenta RP Andrzeja Dudy.

Ryszard Kaczorowski urodził się 26 listopada 1919 r. w Białymstoku. W wieku 14 lat wstąpił do harcerstwa. Po wybuchu II wojny światowej współtworzył konspiracyjne struktury Szarych Szeregów w Białymstoku. 17 lipca 1940 r. za działalność konspiracyjną został aresztowany przez NKWD i uwięziony. 1 lutego 1941 r. został skazany przez Najwyższy Sąd Sowieckiej Republiki Białoruskiej na karę śmierci i na 100 dni osadzony w celi śmierci. W maju 1941 r. wyrok śmierci zmieniono na 10 lat łagrów. Ryszard Kaczorowski został zesłany do kopalni złota „Dolina Śmierci” na Kołymę. Z katorgi został zwolniony na mocy układu Sikorski-Majski. W marcu 1942 wstąpił do Armii Polskiej w ZSRR formowanej przez generała Władysława Andersa. Przeszedł szlak bojowy 2 Korpusu, walcząc m.in. pod Monte Cassino.

Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii, gdzie ukończył Szkołę Handlu Zagranicznego. Przez 35 lat pracował jako księgowy. Oddał się też swojej największej pasji – harcerstwu i działalności społecznej. Aktywnie działał w Radzie Narodowej, Radzie Koordynacji Polonii Wolnego Świata, Radzie Funduszu Pomocy Krajowi, Radzie Polskiej Macierzy Szkolnej oraz Radzie Instytutu Polskiego Akcji Katolickiej.

W marcu 1986 r. został ministrem do spraw krajowych w Rządzie RP na Uchodźstwie. Dwa lata później ówczesny Prezydent RP na Uchodźstwie Kazimierz Sabbat wyznaczył go na swojego następcę. Po nagłej śmierci prezydenta Kazimierza Sabbata, 19 lipca 1989 r., objął jego urząd jako szósty prezydent gwarantujący ciągłość władzy suwerennej II Rzeczypospolitej.

20 grudnia 1990 r. zakończył działanie swojego urzędu oraz rządu na emigracji i cztery dni później przekazał na Zamku Królewskim w Warszawie insygnia prezydenckie II Rzeczypospolitej, wśród nich insygnia Orderu Orła Białego i Orderu Odrodzenia Polski wybranemu w wyborach powszechnych prezydentowi Lechowi Wałęsie.

Prezydent Kaczorowski, choć na stałe mieszkał w Londynie, to często bywał w Polsce. Tutaj też udzielał się w życiu społecznym. Otrzymał szereg tytułów honorowego obywatela miast, tytuły doktora honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego (1991), Akademii Medycznej w Białymstoku (1992), Uniwersytetu w Białymstoku (1998), Uniwersytetu Opolskiego (1998) oraz Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego (2008). W 2009 r. Ordynariat Polowy uhonorował go nagrodą Benemerenti Biskupa Polowego. Prezydent Ryszard Kaczorowski był żywym symbolem polskiej emigracji niepodległościowej i znakiem ciągłości urzędu prezydenta. Zginął 10 kwietnia pod Smoleńskiem w drodze na uroczystości związane z 70 rocznicą Zbrodni Katyńskiej.

19 kwietnia 2010 r. osoba zidentyfikowana jako prezydent Ryszard Kaczorowski została pochowana z honorami w Panteonie Wielkich Polaków warszawskiej Świątyni Opatrzności Bożej. Ceremonię pogrzebową poprzedziła Msza święta w archikatedrze św. Jana na Starym Mieście, której przewodniczył metropolita warszawski arcybiskup Kazimierz Nycz. Jak później ustaliła prokuratura ciało prezydenta zostało zamienione ze zwłokami Tadeusza Lutoborskiego, dlatego 3 listopada 2012 w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie odbyły się ponowne uroczystości pogrzebowe prezydenta Ryszarda Kaczorowskiego.