Na Okęciu powitano urnę z prochami śp. Karoliny Kaczorowskiej

Z Londynu na pokładzie specjalnego samolotu rządowego przywiezione zostały prochy śp. Karoliny Kaczorowskiej, wdowy po ostatnim prezydencie RP na uchodźstwie Ryszardzie Kaczorowskim. Na płycie lotniska Wojskowego Portu Lotniczego na warszawskim Okęciu odbyła się ceremonia powitania urny z prochami Zmarłej. Poświęcona została urna i odmówiona modlitwa w intencji śp. Karoliny Kaczorowskiej. Jutro w Świątyni Opatrzności Bożej w Wilanowie odbędą się uroczystości pogrzebowe.

Hołd Zmarłej na wojskowej części lotniska Okęcie oddali przedstawiciele władz i instytucji państwowych, ambasady RP w Londynie oraz brytyjska Polonia, m.in. harcerze z ZHP poza Granicami Kraju. W ceremonii na lotnisku uczestniczyli m.in. córki i zięć Karoliny i Ryszarda Kaczorowskich, Jan Józef Kasprzyk, szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, Radosław Gromski, konsul Rzeczpospolitej Polskiej w Londynie, Jan Tarczyński, dyrektor Centralnej Biblioteki Wojskowej, bliski współpracownik prezydenta Ryszarda Kaczorowskiego oraz gen. bryg Tomasz Dominikowski, dowódca Garnizonu Warszawa. Uroczystości pogrzebowe organizuje Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.

Podczas ceremonii powitania Orkiestra Reprezentacyjna Wojska Polskiego odegrała „Marsz żałobny” Fryderyka Chopina. Po przeniesieniu urny na katafalk w asyście wojskowego posterunku honorowego odmówiona została modlitwa przez ks. mjr. Marcina Janochę, sekretarza biskupa polowego, kapelana 1. Bazy Lotnictwa Transportowego. – Zgromadziliśmy się, na płycie Wojskowego Portu Lotniczego, aby powitać prochy naszej siostry śp. Karoliny Kaczorowskiej, małżonki ostatniego prezydenta II Rzeczpospolitej Ryszarda Kaczorowskiego. Wierzymy, że śmierć naszej siostry jest początkiem nowego, lepszego życia, a nasza rozłąka z Nią jest przejściowa. Ufamy, że spotkamy się znowu ze śp. Karoliną w domu naszego Ojca – powiedział ks. mjr Janocha.

Jan Józef Kasprzyk, szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych podkreślał, że w życiu śp. Karoliny Kaczorowskiej „jak w soczewce skupiło się trudne, bolesne, ale i zwycięskie doświadczenie historyczne Rzeczypospolitej XX i XXI w.”. Jego zdaniem „wraz z pożegnaniem śp. Karoliny Kaczorowskiej kończy się rozdział w dziejach Polski, który nazywamy II Rzeczpospolitą. – W sensie symbolicznym kończy się instytucjonalnie II Rzeczpospolita i możemy tylko wszyscy marzyć i prosić Boga o to, aby ta współczesna Polska, którą budujemy, była godną spadkobierczynią tamtej, niepodległej, dumnej i wielkiej Rzeczypospolitej. Pani prezydentowo Twoja droga do wolnej Polski dobiega końca – powiedział minister Kasprzyk.

Uczestnicy uroczystości udali się do Świątyni Opatrzności Bożej na warszawskim Wilanowie, gdzie urnę z prochami Prezydentowej wprowadzono do Kaplicy Najświętszego Sakramentu, w której odprawione zostały egzekwie pogrzebowe oraz nieszpory pod przewodnictwem Jasnogórskiego Kapelana Żołnierzy Niepodległości o. prof. Eustachego Rakoczego, kapelana Prezydenta Ryszarda Kaczorowskiego.

Wieczorem nastąpi procesyjne przeniesienie urny z prochami na katafalk przed głównym ołtarzem w Świątyni Opatrzności Bożej i zostanie odprawiona Msza święta żałobna za spokój duszy Pary Prezydenckiej – śp. Ryszarda i Karoliny Kaczorowskich. Po Mszy świętej odbędzie się harcerskie czuwanie modlitewne. W godzinach od 15:00 do 22:00 Świątynia będzie otwarta dla wszystkich, którzy chcieliby oddać indywidualne honory Zmarłej i wpisać się do księgi kondolencyjnej. Współorganizatorem tej części uroczystości jest Instytut Tradycji Rzeczypospolitej i Samorządu Terytorialnego.

Główne uroczystości pogrzebowe rozpoczną się w sobotę 23 kwietnia br. W południe Mszy św. żałobnej przewodniczyć będzie metropolita warszawski kardynał Kazimierz Nycz, a homilię wygłosi biskup polowy Wojska Polskiego, wieloletni delegat Episkopatu Polski do spraw Polonii Wiesław Lechowicz.

W ostatniej drodze śp. Karolinie Kaczorowskiej towarzyszyć będą przedstawiciele najwyższych władz i instytucji państwowych, Wojska Polskiego, duchowieństwa, Polonia z Wielkiej Brytanii oraz harcerze. Po Mszy świętej żałobnej zaplanowano przemówienia okolicznościowe. Od godziny 11:00 Świątynia będzie otwarta dla wszystkich, którzy chcieliby uczestniczyć w uroczystościach pogrzebowych.

Następnie najbliższa rodzina wraz z wyznaczoną delegacją przejdzie w kondukcie żałobnym do miejsca pochówku w Panteonie Wielkich Polaków, gdzie odbędzie się ceremonia złożenia urny z prochami Zmarłej, która spocznie obok swego męża śp. Ryszarda Kaczorowskiego.

Karolina Kaczorowska z domu Mariampolska urodziła się 26 września 1930 r. w Stanisławowie (obecnie Iwano-Frankiwsk w Ukrainie). Po zajęciu przez wojska sowieckie Kresów Wschodnich II Rzeczpospolitej, została w 1940 r. wraz z rodziną wywieziona na Syberię. Rosję sowiecką opuściła wraz z Armią Andersa, której żołnierzami byli jej ojciec, brat i przyszły mąż Ryszard Kaczorowski.

Podobnie jak wiele polskich dzieci poprzez Persję trafiła do Ugandy, do obozu dla polskich uchodźców w osadzie Koja, gdzie uczęszczała do prowadzonej tam polskiej szkoły. Pozostała tam do końca lat 40. Po przyjeździe do Wielkiej Brytanii ukończyła studia na Uniwersytecie w Londynie. Pracowała następnie jako nauczycielka, poświęciła się również działalności w harcerstwie polskim na uchodźstwie i przy tej okazji poznała przyszłego męża, z którym wzięła ślub w 1952 r. Mieli dwoje dzieci: Alicję i Jadwigę Jagodę, doczekali się również pięciorga wnuków.

U boku męża aktywnie uczestniczyła w życiu społecznym polskiej emigracji, była zaangażowana m.in. w działalność charytatywną Zjednoczenia Polek w Wielkiej Brytanii. 19 lipca 1989 r. w momencie gdy Ryszard Kaczorowski objął urząd Prezydenta RP na Uchodźstwie, została Pierwszą Damą na Uchodźstwie i jako ostatnia pełniła tę rolę. Półtora roku później, w grudniu 1990 r. Prezydent Ryszard Kaczorowski przekazał insygnia prezydenckie wybranemu w pierwszych powojennych demokratycznych wyborach na ten urząd Lechowi Wałęsie. Karolina Kaczorowska brała udział w ceremonii przekazania insygniów i była to jej pierwsza wizyta w Ojczyźnie od ponad pół wieku. Wraz z mężem wielokrotnie odwiedzała później Polskę, aktywnie uczestniczyła i wspierała wiele przedsięwzięć służących kultywowaniu tradycji niepodległościowej. Wspierała polskie harcerstwo i ruch strzelecki, była m.in. honorowym patronem corocznego Marszu Szlakiem I Kompanii Kadrowej oraz wielu konkursów edukacyjnych adresowanych do młodego pokolenia.

10 kwietnia 2010 r. razem z mężem miała wziąć udział w obchodach 70. rocznicy Zbrodni Katyńskiej, jednak z powodu choroby zrezygnowała z wylotu do Smoleńska i Katynia. Jej mąż udał się w podróż sam i jak wszyscy pasażerowie polskiej delegacji zginął w katastrofie smoleńskiej. W 2012 r. została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W roku 2016 Pani Prezydentowa została powołana do Rady do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych przy szefie Urzędu, w której reprezentowała środowiska emigracyjne. Zmarła 21 sierpnia 2021 r. w Londynie.