Warszawa-Praga: srebrne jubileusze kapłańskie najliczniejszego rocznika prezbiterów

Gorąca miłość Boga, postawa służby i głęboka wiara to fundamenty kapłańskiej posługi – podkreślił bp Romuald Kamiński. W bazylice katedralnej św. Michała Archanioła i św. Floriana Męczennika na stołecznej Pradze, swój srebrny jubileusz świętowali kapłani wyświęceni 21 maja 1994 roku. Uroczystej Mszy św. przewodniczył ich konsekrator, pierwszy pasterz diecezji, bp senior Kazimierz Romaniuk. W czasie uroczystej liturgii dziękowali Bogu za dar powołania, prosząc jednocześnie o potrzebne łaski na dalsze lata posługi w Kościele.

W homilii bp Kamiński podkreślił, że jednym z podstawowych zdań kapłana jest prowadzenie ludzi do Boga, poprzez duchowe towarzyszenie na drodze wiary. – Inne funkcje społeczne i zawodowe mają charakter czasowy, tymczasem kapłan do końca jest potrzebny, wręcz niezbędny w życiu człowieka. Jego misja kończy się dopiero w momencie, kiedy złoży dłonie osoby w ręce Ojca Niebieskiego – mówił biskup warszawsko-praski.

Przywołując przykład św. Andrzeja Boboli, zaapelował do kapłanów o ewangeliczny radykalizm. – Nasz patron, męczennik nazywany też „duszochwatem” pokazuje nam, jak ważna jest codzienna gorliwość w Bożej służbie. Nie można być jednocześnie duchowym i światowym. Te dwie postawy są ze sobą sprzeczne – mówił bp Kamiński, zachęcając kapłanów, by coraz bardziej otwierali się na Ducha Świętego i Jego prowadzenie, by – jak mówi św. Paweł Apostoł – to Bóg w nich żył i poprzez nich działał.

Wspomniał również, że ich posługa w Kościele winna jednoczyć ludzi wokół Jezusa Chrystusa, który jest jedynym Pasterzem. – Jeśli o to nie zadbamy, jeśli tego nie dopilnujemy, to wszyscy na tym ucierpią, zwłaszcza ci, którzy mają prawo na nas liczyć – zwrócił uwagę biskup warszawsko-praski.

Podkreślił, że owocność kapłańskiej posługi zależy od życia w zjednoczeniu z Chrystusem. – Macie być jak latorośle w krzewie winnym. Tylko wówczas będziecie prawdziwie mocni, a wasza służba owocna – powiedział bp Kamiński.

Ostrzegł, że jeśli nie będzie w nich ducha modlitwy, to wcześniej czy później przyjdzie upadek i zdrada Chrystusa. Jako przykład wskazał św. Piotra Apostoła, który w godzinie męki Zbawiciela zamiast być ze swoim Mistrzem, nie tylko się Go wyparł, ale jeszcze spędzał czas na niepotrzebnych rozmowach i samotności.

Na zakończenie liturgii w imieniu jubilatów podziękowania pasterzom diecezji złożył ks. prof. Bartosz Adamczewski. Wyraził nadzieję, że nadal będą mogli liczyć na ich ojcowską troskę.

– Chcemy, by to zjednoczenie z Chrystusem wciąż się pogłębiało. Byśmy byli Jego znakiem nie tylko dla świata, ale także dla nas samych. Niech zatem łaska kapłaństwa, za którą dziś dziękujemy, zagrzewa nasze serca, umacnia wiarę, niech wyprosi łaskę życia wiecznego dla tych, których pośród nas już nie ma, a więc dla naszych barci w kapłaństwie, jak i dla naszych rodziców. Chrystus wczoraj, dziś ten sam – podsumował ks. Adamczewski.

25 lat temu święcenia kapłańskie w metropolii warszawskiej przyjęło 49 diakonów. Z tego grona 21 należało do diecezji warszawsko-praskiej. Był to, jak dotychczas, największy liczebnie rocznik.

Z tego grona odeszli do Pana: ks. Aleksander Juszczuk z diecezji warszawsko-praskiej, ks. Kosowski Robert z archidiecezji warszawskiej oraz ojciec Paleczny z Zakonu Ojców Kamilianów.