Warszawa: sympozjum na PWTW „Młodzi, wiara i rozeznawanie powołania”

Czy Kościół na zawsze utracił młodych ludzi? Czy wysiłki papieży i Światowe Dni Młodzieży to już ostatnia próba pogodzenia Ewangelii z młodością? Nad podobnymi pytaniami zastanawiali się uczestnicy sympozjum, które odbyło się dziś na Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie.

Wydarzenie rozpoczęło się uroczystą Mszą świętą w kościele pokamedulskim, której przewodniczył Wielki Kanclerz PWTW, ksiądz kardynał Kazimierz Nycz.

W homilii kard. Nycz podkreślił wagę podtrzymywanej tradycji organizowania wspólnego sympozjum dla wszystkich seminariów i ośrodków afiliowanych do PWTW w Polsce. Przywołał też rocznicę urodzin Karola Wojtyły, pokazując na jego przykładzie, jak wiele trudnych wyborów stoi w młodości nawet przed wielkimi postaciami.

We wstępie rektor uczelni, ks. Krzysztof Pawlina, zwrócił uwagę, że kończy się tydzień modlitw o powołania kapłańskie i zakonne, a PWTW rozpoczyna sympozjum o rozeznawaniu powołania. Tematyka nawiązuje do zeszłorocznego synodu o młodzieży. „Dziś powołanie zagubiło się w takich określeniach jak samorealizacja, kariera, samospełnienie” – mówił. Wśród przyczyn kryzysu powołania rektor wymienił nie tylko demografię, sceptycyzm intelektualny wobec wiary czy negatywny wizerunek Kościoła. „Czy to opisuje w pełni kryzys powołania?” – pytał. „Przedstawię jeszcze jedną przyczynę i nie wiem, czy nie najważniejszą – etos służby. Ktoś, kto nie chce służyć, nigdy powołania nie znajdzie. Kłopot z rozeznaniem powołania wynika z tego, że my nie chcemy służyć. Chcemy służyć, ale tylko sobie” – mówił ks. Pawlina.

Pierwszy wykład zatytułowany „Rozeznawanie woli Bożej” wygłosił ks. dr hab. Wacław Królikowski SJ. Prelegent wyjaśnił, że rozeznanie duchowe jest poszukiwaniem Pana Boga we własnym życiu. Przypomniał, że pojęcie to jest niezwykle szerokie i dotyczy również odkrywania własnego powołania, które Bóg daje. „Są różne czasy w rozeznawaniu. Trzy pory wyboru: pierwsza gdzie Bóg bezpośrednio przychodzi. Druga – poprzez stany duchowe, które trzeba rozeznać. A trzecią porą jest rozum oświecony wiarą i wtedy trzeba podejmować decyzje” – mówił o. Królikowski SJ.

Następnie na temat „Kryzys powołania: problem czy szansa na drodze rozwoju?” wypowiadał się ks. dr Tadeusz Kotlewski SJ. Według jezuity kryzys powołania jest zawsze szansą i częścią życia. Jest punktem na continuum między początkiem a końcem. „Wejść w kryzys to wejść w pasję życia. Pasja to zamiłowanie do czegoś, ale także misterium cierpienia, walki i bólu. Dlatego też, kto wchodzi w pasję, ma pasję życia – jako znalezienie sensu, ma pasję wiary jako poszukiwanie Boga i ma pasję powołania jako radykalne pójście za Jezusem” – mówił o. Kotlewski SJ.

Z kolei ks. Stanisław Szlassa, duszpasterz singli, pochylił się nad zagadnieniem: „Powołanie do bycia singlem?” Pytał: „Co to znaczy mieć powołanie? Co to znaczy 'być’? Dopiero odpowiedź na te pytania pozwoli człowiekowi stwierdzić, czy jego samotność jest przewidziana przez Boga, czy też jest – co zdarza się częściej – wynikiem złej interpretacji znaków czy niewłaściwie definiowanych oczekiwań wobec życia”.

W panelu dyskusyjnym dr Anna Buchner z Centrum Humanistyki Cyfrowej PAN przypomniała, jak olbrzymia jest dzisiaj presja rówieśnicza, która dzięki komunikacji cyfrowej otacza młodego człowieka 24 godziny na dobę. Dopiero jej przezwyciężenie staje się szansą na osobowy rozwój. Ignacy Dudkiewicz, filozof i dziennikarz, członek zarządu KIK, wskazał na kryzys rodziny, którego pochodną jest kryzys religijny, psychologiczny i tożsamościowy młodego człowieka. Kościół – w jego opinii – głosi swoje nauczanie zbyt mocno pochylony nad problemami świata zamiast nad słowem Bożym. Ks. dr Tadeusz Kotlewski postulował budowanie granic, w ramach których może się rozwijać autonomia i afirmacja życia młodzieży. Zwrócił uwagę na zrywanie ciągłości pokoleniowej, wskutek czego młody człowiek opuszczający dom nie odkrywa w pełni swoich korzeni ani nie rozwija skrzydeł. Ks. dr hab. Krzysztof Siwek, rektor kościoła akademickiego św. Anny w Warszawie, podzielił się doświadczeniami pracy wśród studentów. Widzi wśród nich wielkie pragnienie spotkania z oryginalnymi, naturalnymi duszpasterzami, którzy nie boją się mówić o swojej drodze do Boga, także o kryzysach. Wszystkie doświadczenia i wypowiedzi przypomniały o niezastąpionej roli autentycznego świadectwa.

W sympozjum wzięli udział profesorowie i studenci wszystkich seminariów i ośrodków PWTW z całej Polski. Dziękując im jeszcze raz za uczestnictwo, rektor ks. Krzysztof Pawlina podkreślił wagę wspólnoty akademickiej, która raz w roku przeżywa swoje wspólne święto.