Warszawa: uroczystości pogrzebowe gen. Stanisława Kopańskiego

W Warszawie odbył się powtórny pogrzeb gen. Stanisława Kopańskiego, dowódcy 3. Dywizji Strzelców Karpackich, wsławionego m.in. obroną Tobruku. Ceremonię pogrzebową na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach poprzedziła Msza św. sprawowana w katedrze polowej Wojska Polskiego. Wraz z generałem pochowana została jego małżonka, Jadwiga Kopańska. Do Polski wróciły także prochy ppłk. Stefana Eichlera i jego małżonki, Felicji Eichler.

Organizatorem uroczystości były Kancelaria Prezesa Rady Ministrów, Ministerstwo Obrony Narodowej oraz Fundacja „Pomoc Polakom na Wschodzie” im. Jana Olszewskiego. Eucharystii przewodniczył ks. płk Sebastian Piekarski, proboszcz katedry i wikariusz biskupi – koordynator ds. duszpasterstwa kombatantów i weteranów.

Udekorowane biało-czerwonymi flagami trumny z prochami oficerów i ich małżonek zostały umieszczone przed ołtarzem katedry polowej. Przy trumnach stanął posterunek honorowy żołnierzy Kompanii Reprezentacyjnej.

W homilii ks. płk Sebastian Piekarski podkreślał, że każdy pogrzeb przypomina o „tajemnicy cmentarza” i skłania do refleksji na temat śmierci, „tej jednej tajemnicy, której nic nie jest w stanie podważyć”. Powiedział, że pożegnanie oficerów oraz ich małżonek jest okazją do dziękczynienia za dar ich życia. – Byli szafarzami swego własnego życia, oddanego sprawom Ojczyzny, oddanego Polsce. Oni umieli oddać swoje życie na służbie Ojczyźnie, tak jak zaplanował to Bóg – powiedział.

Zachęcił zebranych w katedrze polowej do modlitwy „o łaskę dobrej i szczęśliwej śmierci”. – Spoglądając na trumny naszych braci i sióstr i modląc się o ich życie wieczne, wspólnie dziękujemy Bogu, że potrafili oddać Bogu swoje życie na służbie Ojczyźnie i pozostaną drogowskazem, wciąż niedoścignionym, dla współczesnego pokolenia Polaków – powiedział.

We Mszy św. uczestniczyli członkowie rodziny gen. Kopańskiego i ppłk. Eichlera. Obecni byli także doradca Prezydenta RP Tadeusz Deszkiewicz, szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk, pełnomocnik Rządu do spraw Polonii i Polaków za Granicą Jan Dziedziczak, pełnomocnik prezesa Rady Ministrów ds. Ochrony Miejsc Pamięci Wojciech Labuda, generałowie Wojska Polskiego, przedstawiciele służb mundurowych, kombatanci, uczniowie klas mundurowych i licznie przybyłe poczty sztandarowe.

Po Komunii świętej odczytany został list Prezydenta RP Andrzeja Dudy, w którym podkreślił, że żegnani oficerowie byli wierni żołnierskiej przysiędze i z oddaniem służyli Rzeczypospolitej. „Panie Generale, Panie Pułkowniku – witajcie wśród swoich, witajcie w domu! Ojczyzna nigdy nie zapomni o Panów wielkich zasługach. Pełniąc wieczną wartę, zawsze będą Panowie dla rodaków przykładem i inspiracją, jak bronić i umacniać polską niepodległość i bezpieczeństwo” – napisał Prezydent.

List od Prezesa Rady Ministrów odczytał Jan Dziedziczak. Premier Mateusz Morawiecki podkreślił, że gen. Kopański i ppłk Eichler złożyli swoje życie na służbę Ojczyźnie. Przypomniał, że po zakończeniu II wojny światowej obydwaj oficerowie byli znaczącymi postaciami polskiej emigracji. „Cieszymy się z powrotu bohaterów do wolnej Polski. Niech spoczywają w Ojczystej ziemi w pokoju otaczani czcią i uznaniem przez wszystkich rodaków” – napisał premier.

Jan Józef Kasprzyk podkreślił, że gen. Kopański i ppłk Eichler pozostawili nam dziedzictwo, którego nie możemy zmarnować. – Nie możemy wypuścić z rąk sztandaru niepodległej Rzeczpospolitej. Dziś polska ziemia przytuli obu bohaterów, niech przytuli ich tak mocno, jak mocno oni ją kochali. Wierzyli w wolną Polskę i służyli Jej każdego dnia. Panie Generale, Panie Pułkowniku, dziękujemy za wolną Polskę. Dobrze zasłużyliście się Ojczyźnie – powiedział minister Kasprzyk.

Wojciech Labuda podkreślił, że żegnani dziś bohaterowie wracają po to, aby świadczyć o ponad stuletniej historii Rzeczpospolitej. – Wracają po to, żeby świadczyć, że polski żołnierz nigdy się nie poddał, że walczył o wolność waszą i naszą, że był niezłomny. My dziś w Polsce tej prawdy potrzebujemy, bo walka o pamięć i prawdę trwa – powiedział.

W imieniu rodziny za sprawowaną Eucharystię i uroczyste pożegnanie podziękował syn gen. Stanisława Kopańskiego, Tadeusz. Wyraźnie wzruszony, wspominając swego ojca powiedział, że dla generała Kopańskiego wojsko było całym życiem. Zwrócił uwagę, że istotną rolę w nim stanowiła też wiara. – Pamiętam, kiedy szedłem do wojska, powiedział mi: „Brałem udział w dwóch wojnach światowych. Bez wiary nie dałbym sobie rady”. Mój ojciec, chcę to powiedzieć, był patriotą – powiedział.

Odczytany został także list od prezesa Jarosława Kaczyńskiego.

Po zakończonej Mszy św. trumny oficerów i ich małżonek zostały przewiezione na Cmentarz Wojskowy na Powązkach i złożone w kwaterze C.

Stanisław Kopański – uczestnik obrony Tobruku

Stanisław Kopański urodził się w rosyjskim Petersburgu w 1895 r. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, w szturmie na Wilno w 1919 r. stracił oko, stąd jego przydomek „Jednooki”.

W 1923 r. uzyskał dyplom inżyniera dróg i mostów. Od 1927 r. studiował w École Supérieure de Guerre w Paryżu. Był, jak większość dyplomowanych przedwojennych oficerów, bardzo zdolny, wykształcony i obyty w wielu dziedzinach. Po wkroczeniu Sowietów 17 września 1939 r. do Polski ewakuował się do Rumunii. Następnie dotarł do Francji. Wiosną 1940 r. został współtwórcą i dowódcą Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich w Syrii, a następnie w Palestynie. W tym samym roku został awansowany na stopień generała brygady. Od sierpnia do grudnia 1941 r. brał udział w obronie Tobruku, a później w walkach o Gazalę i Bardię (Libia).

We wrześniu 1942 r. objął dowództwo 3 Dywizji Strzelców Karpackich, której trzon stanowili żołnierze wcześniejszej Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Po śmierci gen. Władysława Sikorskiego w katastrofie gibraltarskiej (4 lipca 1943 r.) gen. Stanisław Kopański mianowany został szefem Sztabu Naczelnego Wodza Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.

Był odznaczony m.in. Orderem Virtuti Militari kl. IV i V, Orderem Polonia Restituta, Krzyżem Walecznych (dwukrotnie) oraz Złotym Krzyżem Zasługi. Po wojnie władze komunistyczne pozbawiły go obywatelstwa polskiego. Zmarł w Londynie w 1976 r. i został pochowany na tamtejszym cmentarzu Northwood.

Stefan Eichler – legionista, żołnierz Andersa, minister

Stefan Eichler urodził się w 1892 r. w Sosnowcu. Od wczesnej młodości angażował się w walkę o niepodległość Polski – był związany ze Związkiem Strzeleckim, a następnie walczył w Legionach Polskich. W okresie międzywojennym pełnił służbę w Wojsku Polskim. Po wybuchu II wojny światowej został aresztowany przez Sowietów i wywieziony na terytorium ZSRR, skąd wrócił jako żołnierz Polskiej Armii na Wschodzie tworzonej przez gen. Władysława Andersa. Był w tym czasie m.in. szefem Bazy Ewakuacyjnej w Teheranie.

Po zakończeniu II wojny światowej udzielał się politycznie wśród polskiej emigracji w Wielkiej Brytanii. Zmarł w 1980 r. i został pochowany na cmentarzu Morden w Londynie.