Watykańska prezentacja adhortacji „Christus vivit”

Franciszek chce duszpasterstwa młodzieżowego nie elitarnego, lecz zdolnego ogarnąć wszystkich, także tych, którzy „mają inne spojrzenie na życie, wyznają inną wiarę albo odrzucają horyzont religijny”. Mówiono o tym podczas watykańskiej prezentacji posynodalnej adhortacji apostolskiej „Christus vivit”. Jest ona owocem XV Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów nt. „Młodzież, wiara i rozeznawanie powołania”, jakie odbyło się w dniach 3-28 października ub.r. w Watykanie.

Sekretarz generalny Synodu Biskupów kard. Lorenzo Baldisseri podkreślił, że publikacją adhortacji papież Franciszek doprowadza do końca – mocą władzy przysługującej Następcy św. Piotra – „drogę synodalną”, którą rozpoczął zwołując zgromadzenie nt. młodzieży. Sam papież nazywa ten dokument „kamieniem milowym” na tej drodze.

Zdaniem kardynała adhortacja stanowi „magna charta duszpasterstwa młodzieżowego i powołaniowego”. Jest też ściśle powiązana z synodalnym dokumentem końcowym, który jest w niej cytowany 56 razy, obok tekstów Soboru Watykańskiego II, papieży, kilku konferencji episkopatów, a także autorów – świętych, teologów i poetów – z przeszłości i współczesności.

Adhortacja składa się z 299 krótkich paragrafów, zebranych w dziewięciu rozdziałach. Jej tytuł: „Christus vivit” (Chrystus żyje) stanowi „klucz hermeneutyczny” do całego dokumentu. – Podstawowym przesłaniem, jakie Ojciec Święty chce przekazać młodym i nam wszystkim jest to, że Jezus Chrystus nie należy do przeszłości, lecz także do teraźniejszości i do przyszłości, ponieważ jest wiecznie żywy. Każde pokolenie wierzących odkrywa w Chrystusie kogoś sobie współczesnego i towarzysza drogi – zaznaczył kard. Baldisseri.

Od młodych papież oczekuje, że w pełni zaangażują się we własne życie bez względu na napotykane trudności, ożywiając z entuzjazmem właściwym ich wiekowi Kościół i świat. Wzorem dla nich mają być liczni młodzi święci, poczynając od Maryi a kończąc na słudze Bożym Carlo Acutisie, zmarłym w wieku 15 lat „geniuszu informatyki, który z Internetu uczynił narzędzie dawania świadectwa wiary, głoszenia Ewangelii oraz przekazywania wartości i piękna”.

Podsekretarz generalny Synodu Biskupów bp Fabio Fabene nazwał adhortację „kolejną perłą”, którą Franciszek podarował Kościołowi. Dokument ten charakteryzują: chrystocentryzm i „nuta miłości, która wybrzmiewa w każdej jego części”. Inspirowany jest zaufaniem, jakie papież pokłada w młodych, których z kolei zachęca, by swą nadzieję opierali na Chrystusie, a wtedy nikt im jej nie odbierze.

Franciszek proponuje młodym współpracę w budowaniu lepszej przyszłości, szczególnie w takich dziedzinach, jak: świat cyfrowy, migranci i problem wykorzystywania seksualnego małoletnich. – Gdy widzicie zagrożonego księdza, który utracił radość ze swej posługi lub domaga się kompensacji emocjonalnej czy obrał mylną drogę, miejcie odwagę, by mu przypomnieć o jego zobowiązaniach wobec Boga i wobec Jego ludu; wy sami głoście Ewangelię i zachęcajcie go do trwania na właściwej drodze – zacytował hierarcha paragraf 100 adhortacji.

Prefekt Dykasterii ds. Komunikacji Paolo Ruffini zwrócił uwagę na te elementy papieskiego dokumentu, które mają związek z tą dziedziną życia. 25-letnia Laphidil Oppong Twumasi z Ghany studiująca we Włoszech podkreśliła zrozumiały dla młodych język adhortacji, która „nie gubi się w archaizmach”, lecz posługuje się „młodzieżowymi” słowami, takimi jak: tutorial, zapping i influencer. Podoba jej się to, że nie jest ona jedynie podręcznikiem doktryny, lecz także „przewodnikiem i zbiorem sugestii”, do którego możemy się „odwołać, gdy jesteśmy zagubieni”. Z kolei 33-letni Alessio Piroddi Lorrai, nauczyciel religii w jednej z rzymskich szkół średnich zauważył, że w duszpasterstwie młodzieży chodzi nie o „efekty specjalne”, lecz o „podejmowanie zwyczajnych działań w sposób nadzwyczajny”.