Watykańskie rekolekcje wielkopostne – wywiad z kard. Arinze

Wieczornymi nieszporami w kaplicy Redemptoris Mater rozpoczęły się 1 marca wielkopostne rekolekcje Kurii Rzymskiej. Tygodniowe rozważania poprowadzi nigeryjski kardynał Francis Arinze.

Tygodniowe rozważania poprowadzi nigeryjski kardynał Francis Arinze. Emerytowany prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów jako temat wybrał słowa „Kapłan spotyka Jezusa i go naśladuje”. W związku z rekolekcjami, zgodnie z watykańskim zwyczajem, do najbliższej soboty nie będzie żadnych audiencji papieskich, także środowej audiencji ogólnej. Papieskiego rekolekcjonistę Radio Watykańskie zapytało o treść głoszonych rozważań.

Kard. F. Arinze: Całe życie chrześcijańskie można uznać za słuchanie wezwania Jezusa, aby Go naśladować. A ponieważ większość z tych, którzy uczestniczą w rekolekcjach z Ojcem Świętym, stanowią kapłani – księża, biskupi, kardynałowie – stąd nasunął mi się taki temat. Jest to hasło programowe. Dzień pierwszy: ksiądz naśladuje Jezusa, aby spotkać Boga, który winien zajmować pierwsze miejsce w naszym życiu. Dzień drugi: kapłan wierzy w Jezusa obecnego w Eucharystii i w Piśmie Świętym. Dzień trzeci: wierzy w Jezusa w Kościele, spotyka Go w Kościele, tak w ludziach we wspólnocie, jak i w misji. Dzień czwarty: kapłan spotyka Jezusa na modlitwie – osobistej, wspólnotowej, liturgicznej. A ostatni dzień: spotyka Jezusa litującego się nad ludem chorym i łaknącym prawdy.

Radio Watykańskie: Czyli rekolekcje będą przypomnieniem potrzeby naśladowania Chrystusa, gdyż tego nigdy nie za wiele?

Oczywiście, zawsze trzeba to przypominać. Moje refleksje nie będą miały tej głębi, co rozważania Ojca Świętego, jednak będzie w nich stałe usiłowanie refleksji o naśladowaniu Jezusa: nie tylko, aby Go spotkać, ale by codziennie za Nim podążać. Owszem, to wymaga zaangażowania. Jezus nie obiecuje nam wycieczki, ale życie, które ma sens. Nie chwytamy się próżni: znamy Jezusa, którego naśladujemy. W ten sposób, patrząc wstecz, nie czujemy, że tracimy czas, ale że codziennie możemy być odnawiani i nigdy nie przestaniemy Go naśladować.

Czy te rozważania będą miały zasadniczo duchowy charakter, czy może wsparte zostaną także konkretnymi przykładami z kapłańskiego życia?

Kard. F. Arinze: Owszem, będzie nieco przykładów. Sam byłem księdzem i biskupem przez 25 lat w Nigerii, a następne 25 lat w Kurii Rzymskiej. Nie braknie doświadczeń, którymi można się podzielić. Im więcej mówi się o doświadczeniach przeżytych, tym świadectwo jest autentyczniejsze. Fakt, że doświadczenie jednej osoby nie będzie dokładnie takie samo jak innej, ale można przecież liczyć na pomoc łaski Bożej. W końcu to Duch Święty oświeca serca w sobie wiadomy sposób. Efekt zależy od odpowiedzi poszczególnych ludzi, którzy są różni.

Ksiądz Kardynał przez wiele lat był bezpośrednim współpracownikiem Ojca Świętego, wielokrotnie przeżywając rekolekcje w Watykanie. Co dla pracowników Kurii Rzymskiej znaczy ta przerwa w wypełnianiu licznych obowiązków?

Odpowiedź, ogólnie mówiąc, jest dla wszystkich taka sama. Całe nasze życie winno być dla Boga. Jednak, ponieważ jesteśmy ludźmi na ziemi, podlegamy rozproszeniom. Dobrze jest więc, co pokazuje i historia Kościoła, że co jakiś czas poświęcamy Bogu chwile szczególne, nawet jeśli całe nasze życie do Niego należy. Jesteśmy niezdolni do stałej koncentracji. Stąd więc mamy te sześć dni skupienia, w czasie których nie będziemy przejmować się codziennymi obowiązkami, lecz wraz z Jezusem i przed Nim – słuchając, medytując, modląc się i śpiewając – spróbujemy lepiej zrozumieć, czego On oczekuje, w jaki sposób możemy lepiej wypełniać wszystkie nasze, nawet bardzo ważne, codzienne obowiązki.