Węgrów: 300 lat bazyliki

Wieczorna Eucharystia, celebrowana 26 maja w Bazylice Mniejszej p.w. Wniebowzięcia NMP w Węgrowie, była głównym punktem obchodów 300 rocznicy poświęcenia tego kościoła. Dziękczynną Eucharystię za wszystkich fundatorów, dobrodziejów, wykonawców i konserwatorów świątyni, celebrował biskup drohiczyński Antoni Dydycz.

W homilii bp Dydycz, cytując Cypriana Kamila Norwida, ukazał potrzebę trudu człowieka w dochodzeniu do jego ludzkiego ideału zakorzenionego w Bogu. Mówił, że ten poeta przekonuje nas, iż bez heroizmu ludzkość przestaje być sobą, a bez boskości, sama siebie zdradza. Taka zaś zdrada uderza w człowieka i staje się jego zagrożeniem.

Biskup drohiczyński podkreślił, że obecny jubileusz „nie jest sentymentalnym pochyleniem się nad przeszłością, ale przede wszystkim próbą wyzwolenie się spod różnych presji, dążących do uzależnienia i zniewolenia duszy przez niszczenie ideałów oraz osłabianie więzi miedzy epokami i pokoleniami.”

Zaapelował też: „Nie lękajmy się spotkań z dziełami kultury, chętnie do nich powracajmy. Są to bowiem jedne, z najwspanialszych podręczników mówiących o życiu. One też najmniej kłamią. Starajmy się je pielęgnować, aby za miłość ich twórców i poświęcenie dla piękna, odpłacać miłością.”

Biskup przypomniał burzliwe dzieje blisko sześćsetletniej parafii węgrowskiej, wydzielonej w XV wieku z parafii Liw. Doświadczyła ona, tak radosnych wydarzeń związanych z obecnością w niej wielu biskupów, królów oraz innych przedstawicieli rządzących rodów, różnych narodowości.

Świątynia była też świadkiem dramatów. Arianie usunęli z kościoła katolików, którym to następnie, drewnianą świątynię – poprzedniczkę obecnej bazyliki – zabrali na zbór protestancki, kalwini. Po ponownym odzyskaniu jej przez katolików w 1630 roku, strawił ją pożar w 1703 roku.

Wówczas to Jan Dobrogost Bonawentura Krasiński wojewoda płocki wybudował w trzy lata obecny barokowy kościół. Jego projektantem był Tylman Gamerski, zaś nadzorującym budowę, włoski architekt Carlo Ceroni.
Wnętrze świątyni zostało ozdobione polichromią, także włoskiego mistrza, Michała Anioła Palloniego.

Uroczystego poświęcenia świątyni dokonał w maju 1711 roku biskup łucki i brzeski Aleksander Benedykt z Wyhowa Wyhowski. Powstała tam również mansjonaria i seminarium księży bartoszków, czyli komunistów, którzy prowadzili szkołę, rozwiązaną w ramach represji po powstaniu styczniowym. Ich seminarium zaś przeniesiono do Janowa Podlaskiego. Parafia przeszła wówczas w ręce duchowieństwa diecezjalnego, zaś dobra kościelne skonfiskowane.

Kościół, który zachował się w pierwotnej krasie do II wojny światowej, w 1939 roku ucierpiał na skutek wybuchu bomby i został zamknięty. Odremontowany w okresie powojennym, został on podniesiony w 1992 roku, przez pierwszego biskup drohiczyńskiego Władysława Jędruszuka do rangi kolegiaty z ustanowioną przy niej Kolegiacką Kapitułą Węgrowską. W 1996 roku otrzymał od błogosławionego Jana Pawła II, tytuł Bazyliki Mniejszej.

Z Valsoldy we Włoszech, skąd pochodził architekt kościoła Carlo Ceroni, przyjechała delegacja z burmistrzem tego miasta. Obecne były delegacje szkół i stowarzyszeń, poczty sztandarowe oraz kapłani wraz z pochodzącymi z Węgrowa misjonarzami.