Wejherowo: harczerze oddali cześć bł. Wincentemu Frelichowskiemu

Kilkuset harcerzy z Hufca Wejherowskiego ZHP im. Partyzantów Kaszubskich wprowadziło do wejherowskiej kolegiaty Trójcy Świętej portret bł. ks. Wincentego Frelichowskiego – patrona polskich harcerzy. Następnie, w obecności przedstawiciela Prezydenta RP ministra Macieja Łopińskiego i reprezentującego szefa MON wiceadmirała Mariana Ambroziaka poświęcono harcerski sztandar.

Dla ponad 300 wejherowskich harcerzy sztandar to symbol ciągłości tradycji. A ideały harcerskie od dekad niezmienne: wierność Bogu i Ojczyźnie, służba drugiemu człowiekowi i pielęgnowanie tradycji.

"Wasz Patron też był harcerzem. Rozumiał patriotyzm jako miłość do bliźniego, bo Ojczyzna to bliźni" – mówił w kazaniu do młodzieży bp Wiesław Szlachetka, biskup pomocniczy Archidiecezji Gdańskiej.

"Bądźcie dumni z Polski i niech Polska będzie z Was dumna" – zachęcał harcerzy min. Maciej Łopiński, przekazując również pozdrowienia od Prezydenta RP Andrzeja Dudy.

"To był ważny dzień dla całej naszej wejherowskiej społeczności, bo ks. Wincenty Frelichowski tuż przed wojną pracował w naszej parafii jako wikariusz" – mówi KAI proboszcz ks. Tadeusz Reszka, gospodarz dzisiejszej uroczystości.

Bł. ks. Wincenty Frelichowski już na początku wojny został aresztowany przez hitlerowców. Trafił do obozu w Dachau, gdzie zgłosił się na ochotnika do opieki nad chorymi na tyfus więźniami. Zmarł na tyfus na dzień przed wyzwoleniem obozu. Został beatyfikowany przez Papieża Jana Pawła II.

Stefan Wincenty Frelichowski urodził się 22 stycznia 1913 r. w Chełmży. Mając 14 lat wstąpił do 2. Pomorskiej Drużyny Harcerskiej im. Zawiszy Czarnego. W tym samym roku złożył przyrzeczenie harcerskie.

14 marca 1937 przyjął święcenia kapłańskie w katedrze pelplińskiej z rąk biskupa chełmińskiego Stanisława Okoniewskiego. Najpierw pełnił obowiązki sekretarza i kapelana biskupiego, a następnie wikariusza parafii Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Toruniu. Pełnił też funkcję kapelana Pomorskiej Chorągwi Harcerzy ZHP. Dał się poznać jako wzorowy kapłan, opiekun chorych, przyjaciel dzieci i młodzieży, organizator prasy kościelnej i działacz misyjny.

W przededniu wybuchu II wojny światowej uczestniczył w Pogotowiu Harcerek i Harcerzy. 11 września 1939 r. został aresztowany przez gestapo i wkrótce zwolniony. Wkrótce ponownie zatrzymano go wraz z blisko 700 osobami i osadzono w Forcie VII, a następnie w obozie przejściowym w Gdańsku – Nowym Porcie i w Stutthofie. 9 kwietnia 1940 r. został wywieziony do Sachsenhausen, a w grudniu 1940 r. – do obozu w Dachau.

Pomimo bardzo trudnych warunków pełnił tam posługę kapłańską. Pomagając chorym na tyfus, zaraził się i zmarł 23 lutego 1945 r. Władze obozowe, wbrew swoim zwyczajom, zgodziły się na wystawienie zwłok na widok publiczny w udekorowanej kwiatami trumnie.

Druh Wicek, jak nazywany jest w środowiskach harcerskich, został beatyfikowany przez Ojca Świętego Jana Pawła II 7 czerwca 1999 r. podczas VII pielgrzymki do Polski.

Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów 20 września 2002 r. ogłosiła bł. ks. phm. Stefana Wincentego Frelichowskiego patronem polskich harcerzy.