Wielki Tydzień w Brazylii

Brazylijczycy, chociaż są narodem radosnym i rozkrzyczanym, to jednak potrafią zachować powagę, skupienie i ciszę. Wielki Piątek zajmuje w pobożności ludowej szczególne miejsce. W Brazylii to dzień święty, wolny od pracy. Tego też dnia wierni tłumnie nawiedzają kościoły, biorą udział w uroczystej liturgii i licznie uczestniczą w procesjach Chrystusa Umarłego.

Tak, jak dla Polaka ważna jest święconka, tak dla Brazylijczyka istotnym jest, aby w Wielki Piątek iść do kościoła na osobistą modlitwę, adorację Najświętszego Sakramentu, czy skorzystać z sakramentu spowiedzi. Na ogół po zakończeniu liturgii wyruszają z kościołów na ulice miast, czy osad procesje z figurą Chrystusa Umarłego.

Brazylijczycy podtrzymują w swojej tradycyjnej pobożności to szczególne nabożeństwo do Jezusa cierpiącego i umarłego. Potrzeba będzie jeszcze wielkiego wysiłku ewangelizacyjnego, aby tutejszych katolików poprowadzić od Jezusa Umarłego do Zmartwychwstałego.

Liturgia Triduum sprzed reform Piusa XII celebrowana również dziś

Męka Pańska dla 4 mln wiernych

W Nova Jerusalém, w suchym obszarze północno-wschodniej Brazylii, w odległości 160 km od Recife – stolicy stanu Pernambuco, w dniach od 23 do 31 marca odbywa się 51. edycja Męki Pańskiej przedstawianej w największym na świecie teatrze na wolnym powietrzu. Obszar teatru obejmuje 100 tys. metrów kwadratowych. W prezentacji występują znani aktorzy kina i brazylijskich telenowel. W przedstawieniu Męki Pańskiej bierze udział 450 aktorów i statystów. W ciągu 50 lat w prezentacji Męki Pańskiej wzięło udział blisko 4 mln wiernych przybywających z różnych regionów kraju, a także z zagranicy. Ze względu na przybyszów z innych krajów teksty są równocześnie tłumaczone na język angielski, francuski i hiszpański. Kilka scen teatralnych usytuowanych na terenie teatru umożliwia pielgrzymom aktywne włączanie się w inscenizację, jako jego obsada.

Odmieniona „stolica karnawału”

Z kolei w centrum Rio de Janeiro od 40 już lat również prezentowana jest Męka Pańska, w której biorą udział znani aktorzy kina i telewizji. Promocją tego wydarzenia o charakterze religijno-kulturalnym zajmuje się stowarzyszenie kultury miejscowej archidiecezji. Tysiące mieszkańców miasta i przybyłych specjalnie turystów każdego wieczoru przeżywa cierpienie i mękę Chrystusa. Swoistą scenerią do inscenizacji Męki Pańskiej są łuki z czasów kolonialnych służące do podtrzymywania akweduktu dostarczającego wodę do centralnej części miasta.

Trzeba też zaznaczyć, że w bardzo wielu miastach, miasteczkach tego kraju odbywają się na ulicach, placach przedstawienia Męki Pańskiej w wykonaniu aktorów-amatorów, w zdecydowanej większości osób młodych.

Nietypowa procesja drogi krzyżowej

W pierwszych dniach Wielkiego Tygodnia w wielu miastach tego kraju realizowana była bardzo już stara, ale wzruszająca tradycja. Są to procesje spotkania. O tej samej godzinie wieczorem w dwóch kościołach sprawowane były Msze św., po których wyruszały procesje. Z jednej świątyni wyruszała procesja kobiet z figurą Matki Boskiej Bolesnej. Procesja ta przypomina „pobożne niewiasty” towarzyszące Jezusowi w drodze na Kalwarię. Natomiast z drugiego kościoła wyruszała procesja mężczyzn z figurą Pana Jezusa Ukrzyżowanego. W pewnym punkcie miasta następuje spotkanie tych dwóch procesji. Jest to przypomnienie spotkania Jezusa dźwigającego krzyż ze swoją Matką Maryją, o czym rozważamy przy medytacji Drogi Krzyżowej (czwarta stacja). W punkcie spotkania biskup lub kapłan przeprowadza refleksję nazywaną „kazaniem siedmiu słów”. Są to słowa Jezusa wypowiedziane z wysokości krzyża i odnotowane przez Ewangelistów. Kaznodzieja zachęca wiernych do nawrócenia i pokuty. Jest to punkt kulminacyjny tego spotkania, podczas którego wśród tłumu panuje wielkie milczenie i wzruszenie.