Wieluń: 125. rocznica urodzin Sługi Bożej Matki Teresy – Janiny Kierocińskiej

Sługa Boża Matka Teresa – Janina Kierocińska oddała siebie całą na służbę Bogu i człowiekowi – mówił w homilii abp Stanisław Nowak. Metropolita częstochowski przewodniczył 13 czerwca Mszy św. w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Wieluniu o rychłe wyniesienie na ołtarze do grona błogosławionych Sługi Bożej Matki Teresy od św. Józefa z racji 125. rocznicy urodzin współzałożycielki sióstr karmelitanek Dzieciątka Jezus.

Na Mszy św. zgromadzili się m. in. kapłani pracujący na ziemi wieluńskiej, siostry karmelitanki Dzieciątka Jezus. W homilii abp Stanisław Nowak podkreślił, że dzięki chrzcielnicy w kościele, włącza się człowieka w Boskie życie. „Chrzest to nie tylko ceremonia, to wydarzenie zbawcze. W chrzcie dokonuje się komunia człowieka z Żywym Bogiem” – kontynuował metropolita częstochowski. Abp Nowak nawiązał również do rodziny Sługi Bożej Matki Teresy od św. Józefa. – Rodzina dała jej przywiązanie do wiary. Rodzice wychowali ją w miłości do Boga i do spraw Bożych – przypomniał abp Nowak.

Hierarcha podkreślił również, że zakon, który tworzyła Sługa Boża Janina Kierocińska „służy człowiekowi i Bogu na kolanach, dając całkowicie siebie”. – Największym wymiarem życia Sługi Bożej i jej zakonu jest miłość do człowieka – mówił hierarcha.

W Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia abp Nowak odsłonił również tablicę poświęconą Słudze Bożej Matce Teresie od św. Józefa – Janinie Kierocińskiej.

„Matka Zagłębia” jak nazywali mieszkańcy Sosnowca Matkę Teresę – Janinę Kierocińską, przyszła na świat 14 czerwca 1885 r. w Wieluniu jako siódme dziecko państwa Kierocińskich. Ochrzczona została w kolegiacie wieluńskiej. Wychowana w tradycji religijnej, popartej przykładem rodziców, w okresie szkolnym Janina jeszcze bardziej i świadomie przylgnęła do wiary katolickiej.

W roku 1903 opuściła dom i udała się do klasztoru sióstr szarytek w Warszawie. Na żądanie ojca, który wysłał po nią syna Stanisława, Janina z bólem serca powróciła do domu. Cztery lata później od tego wydarzenia, zapukała do furty klasztornej sióstr bernardynek w Wieluniu. Siostry jednak w obawie przed ojcem nie przyjęły jej.

Ważnym wydarzeniem, które wpłynęło na rozwój jej życia duchowego, a tym samym na utwierdzenie się w powołaniu, było spotkanie z o. Anzelmem Gądkiem karmelitą bosym, przyszłym założycielem Zgromadzenia Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus. Miało to miejsce w 1909 r. w Czernej. Dzięki kontaktowi osobistemu i listowemu ze światłym kapłanem, Janina zapoznała się z duchowością karmelitańską, która bardzo jej odpowiadała. Nawiązała duchową przyjaźń ze św. Teresą od Jezusa, reformatorką Karmelu i wstąpiła do Świeckiego Zakonu Karmelitańskiego w Krakowie, przyjmując imię Teresa. Podczas I wojny światowej pracowała w Hospicjum prowadzonym przez Siostry Albertynki w Krakowie, przy ul. Lubicz 25. Dnia 31 grudnia 1921 r. wraz z 5 kandydatkami Janina przywdziała habit karmelitański w kościele Sióstr Karmelitanek Bosych przy ul. Wesołej w Krakowie, otrzymując imię Teresy od św. Józefa. Matka Teresa wraz z kandydatkami po obłóczynach udała się pociągiem do Sosnowca podejmując pracę w zakładach Towarzystwa Dobroczynności. Przez 25 lat kierowała Zgromadzeniem, troszcząc się o jego rozwój duchowy i materialny.

Matka Teresa od św. Józefa zmarła w opinii świętości w dniu 12 lipca 1946 r.