Wigilia u luteran – jak wygląda?

Wigilię Narodzenia Pańskiego ewangelickie rodziny gromadzą się wokół stołu, by przygotować się do świętowania pamiątki pierwszego przyjścia na świat Zbawiciela Jezusa Chrystusa. W kościołach odbywają się wigilijne nabożeństwa, które w zależności od regionu rozpoczynają się przed kolacją wigilijną lub późnym wieczorem.

W domach i kościołach pojawiają się przystrojone choinki, nie ma zwyczaju ustawiania szopek. Spotyka się natomiast gwiazdy morawskie.

W luteranizmie nie obowiązuje post w dniu Wigilii, choć wiele rodzin przygotowuje tradycyjne polskie postne potrawy takie, jak barszcz z uszkami czy pierogi z kapustą. W zależności od regionu na stołach pojawiają się regionalne przysmaki jak żur, zupa grzybowa, kutia, moczka itp. Nie brakuje opłatka i cynamonowych szulek, znanych głównie na Śląsku Cieszyńskim.

Kolacja rozpoczyna się od przeczytania fragmentu Ewangelii Łukasza o narodzeniu Jezusa Chrystusa (Łk 2), modlitwy, przełamania się opłatkiem i życzeń. Ważnym symbolem, który ma wymiar ekumeniczny i znaczenie szczególne w rodzinach wyznaniowo mieszanych, jest świeca Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom. Ta świeca uświadamia wszystkim, że będąc razem w Święta nie powinno się zapominać o potrzebujących, szczególnie dzieciach. W wielu domach po kolacji śpiewa się kolędy i obdarowuje się prezentami, nie zapominając o najważniejszym prezencie, który ludzie otrzymali od Boga – o Zbawicielu Jezusie Chrystusie.

W pierwsze i drugie Święto Narodzenia Pańskiego odbywają się nabożeństwa, a kościoły wypełnione są Bożym Słowem, światłem i radosnym dźwiękiem kolęd. Na Śląsku Cieszyńskim tradycją są tzw. jutrznie, czyli nabożeństwa odprawiane we wczesnych godzinach porannych (5:00).